Cafe of the Blink

Chcę Was trochę zbliżyć do hiper rzeczywistości. Do świata idei, który nam towarzyszy, jakby obok. Nasze marzenia są na wyciągnięcie ręki. I nasza tradycja prawdziwej Polski.

Po przedstawieniu wyszedłem do kawiarni

zamglone szyby gazety z poprzedniej epoki

solidny zapach drukarskiej farby komentarze

były zamieszczane pod spodem gdy na stoliku

pojawił się czajnik z herbatą a potem ciasta

likier zapytałem głośno czy tu wolno palić.

Tak tu wszystko wolno czynić zgodnie z regułą

wie pan niewielu mamy kontynuatorów

powiedzmy oględnie zatrzymanego czasu

morskiej zieleni a także szmaragdowego

w grubym szkle ciętego kieliszka kto byłby

wędrowcem poszukiwaczem kto by zechciał.

Miałem więc wrażenie powinienem często

tu zaglądać wreszcie dokładnie przeczytać

tytuły i informacje czy dowiedzieć się więcej

o aktorach… tej samej przecież sceny

lecz jakby bliżej esencji przejawiającego się dna

poza witryną kawiarni… przedstawienie.

(Warszawa, 16 listopada 2007.)