Bez kategorii

Bywa jednak, że sędziowie w Polsce mają honor i służą ludziom.

16/09/2012

390 Wyświetlenia

0 Komentarze

5 minut czytania

Poznałem takiego. Niestety już nie żyje. Popełnił samobójstwo.

Mój Ś.P. przyjaciel, sędzia – kiedyś gdy jechaliśmy samochodem krzyknął – zatrzymaj się. Zatrzymałem. Wyskoczył z auta i jakiemuś starszemu facetowi idącemu z zakupami dał 50 zł.
Wrócił do samochodu i powiedział – to biedna rodzina, zawsze im pomagam.

Był taki czas, że często bywałem w jego domu. Był świetnym kucharzem a gotowanie to była jego pasja – był wtedy w innym świecie.

W kuchni siedział jakiś starszy człowiek ze spracowanymi dłońmi a on, stojąc przy kuchni w majtkach (było lato) dyktował mu odwołanie od jakieś wyroku lub decyzji administracyjnej. Pełna koncentracja, podawał odpowiednie paragrafy – facet wszystko skrupulatnie zapisywał.

Pomagał będąc po pracy wielu ludziom z okolicy. Nigdy od nich nie brał pieniędzy. A oni odwdzięczali się mu w naturze: kury, kaczki, jaja ser. Inni z własnej ochoty przychodzili na jego grządki i je pielegnowali.

Gdy to obserwowałem – zdarzało mi się, że miałem łzy w oczach i odchodziłem na bok.

Któregoś dnia mówi mi, że jutro jedzie na Śląsk, spotkać się z kolegą, sędzią i porozmawiać o sprawie pewnego młodzieńca, siedzącego w areszcie i czekającego na zbliżającą się sprawę sądową.

Mówię mu – Jacku – nie rób tego. To było w roku 2011.

Nie zgodził się. Jechał tam za własne pieniądze na prośbę rodziny chłopaka – gdy poznał prawdę i okoliczności łagodzące.

Koledze sędziemu na Śląsku pokazał swoją legitymację i porozmawiał z nim chwilę.

Ten zgłosił ten fakt swoim przełożonym i zaczęły się dla Jacka problemy. Zawieszono go i zaczęto rozpatrywać jego sprawę.

Był znanym i zasłużonym m Inn dla Solidarności – w latach 80-tych – służył im pomocą, wielu Solidarnościowcom pomagał.

W końcu dzięki pomocy kilku ludzi Jacek przeszedł w stan spoczynku zachowując niezłą pensję.

Rok po tym powiesił się w swoim domu. Powody były bardziej chyba złożone – bo i ta sprawa i problemy z dziećmi. Dużo popijał – to muszę niestety potwierdzić.

Ale wdzięczni mu ludzie często przynosili też i alkohol.

Dzisiaj jadąc samochodem zastanawiałem się gdzież to mogła po jego samobójczej śmierci trafić jego Dusza?

Myślę jednak, że Stwórca wie wszystko o każdym człowieku, zwierzęciu i roślinie. I, że jest Miłosierny.

To było w roku 2009. Sędzia przyszedł mo mojej firmy i poprosił byśmy pojechali do jego rodzinnej wioski – miasteczka – Haczowa.

Nie namyślałem się i po chwili już jechaliśmy.

Pokazał mi wspaniały stary, drewniany kościół z XIV wieku. Weszliśmy do niego – bo o dziwo był otwarty choć nikogo w środku nie było.

Sędzia modlił się gorliwie w ławce a ja powolutku oglądałem to cudo.

Dziwnym trafem, w tym czasie skupiałem się na poznawaniu historii Templariuszy, zakonu.

I o dziwo, w tym dużym, drewnianym kościólku zobaczyłem ich znaki. Byłem zaskoczony.

Na Podkarpaciu jest takich miejsc więcej. Np oprócz tego kościoła w Haczowie, drewniane kościółki w Bliznem i w Domaradzu – wpisane na listę dziedzictwa UNESCO.

Panuje w nich pewien specyficzny zapach drewna, żywicy oraz ogromna tajemnica o tysiącach ludzi modlących się do Stwórcy.

To cud prawdziwy, że przetrwały setki lat, mimo, że drewniane – jak łatwe do zniszczenia.

W liście pozostawionym przed samobójstwem Jacek poprosił – by go pochowano w Haczowie.

I tak się stało.

Cześć Jego Pamięci – to moje słowa.

POPRZEDNI ARTYKUŁAntoni Krauze o filmie „Smoleńsk 2010”

NASTĘPNY ARTYKUŁZbudujemy „sobie” tarczę

Akwedukt

Zyje dosc dlugo i staram sie myslec. W zyciu dzialam na wielu obszarach :-) Fizyka, sztuka inzynierska i logika - to podstawy myslenia racjonalnego. Ale równiez wiem sporo o duchowosci. Bo przed nia przyszlosc.

480 publikacje

0 komentarze