BUNTOWNICY IDĄ NA PRZESZPIEGI!

Jednak ci prowodyrzy, którym nie zależało na Boskich obietnicach, snują intrygę. Postanowili rosły lud Anakitów przyrównać do nefilimów, którzy zginęli w potopie. Intryga! Ludzka intryga!

–

Ad vocem artykułu pióra  Humpty Dumpty pt:  „Czy można wierzyć Biblii? Nefilimowie„, ze strony:

http://obserwatorium.nowyekran.pl/post/74577,czy-mozna-wierzyc-biblii-nefilimowie

—

Na podstawie Księgi Liczb, rozdziały 13 i 14 według Przekładu Nowego Świata!

Witaj Humpty Dumpty…

Oj Humpty, chyba wiesz o tym , że z Mojżeszem przez pustynię wyruszyli nie tylko ludzie wierzący, prawda? Mnóstwo z nich szemrało przeciwko Panu Bogu i słuszną karą zostali ukarani.

Ci, którzy zostali wysłani na „przeszpiegi„, nie byli ot tak, „zwykłymi izraelitami„. (13:3)

Jak Powiada Pismo, „wszyscy ci mężowie byli zwierzchnikami synów Izraela„, zatem mieli przywódczy wpływ na tych, którzy im zaufali. Od samego początku, dla niektórych z nich nie było celem wkroczenie do Ziemi Mlekiem i Miodem Płynącej! (13:28)

Piszesz Humpty Dumpty, że nawet Kaleb nie dementuje kłamstw na temat mieszkańców zamieszkujących Ziemię Kanaan. Nie do końca piszesz zgodnie z zapisem Biblijnym. Powinieneś w tym miejscu dodać, że jednak Kaleb zajmuje stanowisko w sprawie Ziemi Obiecanej:

„(30) Wtedy Kaleb, próbując uspokoić lud wobec Mojżesza, przemówił: „Wyruszmy zaraz, a weźmiemy ją w posiadanie, gdyż na pewno zdołamy nią zawładnąć„.„

Jednak ci prowodyrzy, którym nie zależało na Boskich obietnicach, snują intrygę. Postanowili rosły lud Anakitów przyrównać do nefilimów, którzy zginęli w potopie. No i pajęcza sieć kłamstwa została skrzętnie utkana. Lud uwierzył im, a nie Kalebowi i Jozuemu!

A najważniejszy w tym całym opisie jest fragment, który i Ty zamieściłeś w swoim artykule:

„(32)  I ROZPUSZCZALI POŚRÓD SYNÓW IZRAELA ZŁĄ WIEŚĆ O ZIEMI, którą przeszpiegowali (…)„.

Co więc robią buntownicy, by osiągnąć swój cel? Jak to zwykle bywa w takich sytuacjach posługują się kłamstwem:

„(33)Widzieliśmy tam nefilimów, synów Anaka, którzy pochodzą od nefilimów;„

Oooo! Temu zapisowi się przyjrzyj! To znaczy, że nie wszyscy mieszkańcy Ziemi Obiecanej, byli tak szczególnego wzrostu, jakim dysponowali synowie Anaka!

A skąd ci szpiedzy, przeciwnicy Mojżesza, wiedzieli, że owi „olbrzymi„, pochodzą od przedpotopowych nefilimów? Skąd wiedzieli, że ich wzrost można do nich przyrównać?

Intryga  Humpty Dumpty, intryga!

No cóż! Czy grupa rozhisteryzowanych, niewierzących izraelitów, ma być dowodem na to, że pewne fakty opisane w Biblii nie zaistniały?

Buntownicy, którzy podburzyli lud, mają obalić Boże Zamysły?

ROZDZIAŁ 14:

„(1) Wówczas całe zgromadzenie podniosło głos, a lud głośno krzyczał i płakał przez całą tę noc. (2) I WSZYSCY SYNOWIE IZRAELA ZACZĘLI SZEMRAĆ PRZECIWKO MOJŻESZOWI I ARONOWI, A CAŁE ZGROMADZENIE ZACZĘTO MÓWIĆ PRZECIW NIM: „OBYŚMY BYLI POMARLI W ZIEMI EGIPSKIEJ ALBO OBYŚMY BYLI POMARLI NA TYM PUSTKOWIU!„ „

„(4)Mówili nawet jeden do drugiego: „USTANÓWMY SOBIE ZWIERZCHNIKA I WRACAJMY DO EGIPTU!„

Ot co! Wydawałoby się, że buntowniczy cel został osiągnięty!

No i na koniec, fragment z Biblii Warszawskiej! Jest on dowodem na to, że jednak  Humpty Dumpty, nie dość dokładnie czytasz Biblię.

Otóż postawa Jozuego i Kaleba, zasługuje tutaj na dużą uwagę!

Księga Liczb, rozdział 14!

„(6) A Jozue, syn Nuna, i Kaleb, syn Jefunnego, spośród tych, którzy zbadali tę ziemię, rozdarli swoje szaty (7) i rzekli do całego zboru izraelskiego: ZIEMIA, PRZEZ KTÓRĄ PRZESZLIŚMY, ABY JĄ ZBADAĆ, JEST ZIEMIĄ BARDZO, BARDZO DOBRĄ. (8) Jeżeli Pan ma w nas upodobanie, to wprowadzi nas do tej ziemi i da nam tę ziemię, która opływa w mleko i miód,(9) TYLKO NIE BUNTUJCIE SIĘ PRZECIWKO PANU. Nie lękajcie się ludu tej ziemi, będą oni naszym pokarmem; odeszła od nich ich osłona, a Pan jest z nami. Nie bójcie się ich!„

Sam widzisz  Humpty Dumpty, że w powyższym opisie mamy do czynienia z dwoma rodzajami ludzi. Jedni są spokojnymi opowiadaczami historii przeżytej w Ziemi Obiecanej, drudzy zaś, no cóż, ci drudzy, zapewne wcześniej już podjęli decyzję, o powrocie do kraju faraonów.

Owa historia uczy jeszcze czegoś innego:

Żadne ludzkie podstępne zamiary, nie są w stanie stanąć na Drodze Pana Boga!

Żadne!

–