Borelioza

Przyczyną zachorowania na boreliozę jest krętek z rodziny Spirochaetaceae, rodzaju Borrelia nazwany od nazwiska jego odkrywcy Borrelia burgdorferi.

 Objawy w Polsce mogą powodować również krętki Borrelia garinii i Borrelia afzelli. Krętki B.burgdorferi przenoszone są przez kleszcze z rodzaju lxodes, w Polsce głównie I.ricinus.Ma to znaczenie epidemiologiczne, bowiem zapadalność na boleriozę jest ściśle związana z miejscem ich występowania. Człowiek jest przypadkowym żywicielem kleszczy. Aby doszło do zakażenia człowieka konieczny jest odpowiednio długi kontakt (kilka-kilkanaście godzin) z zainfekowanym kleszczem.

    Na zakażenie boreliozą narażone są osoby zamieszkujące na terenach leśnych, osoby pracujące na tych terenach czy też uprawiające hobby tj myślistwo czy np. zbieranie jagód.

Nie leczona bolerioza ma trzy stadia, zdarza się czasem, że występuje tylko jedna z nich.

1. stadium (tzw. wczesna choroba miejscowa)- w ciągu kilku- kilkunastu dni od momentu ukłucia przez kleszcza pojawia się charakterystyczna zmiana skórna o typie rumienia z lub bez towarzyszących objawów ogólnoustrojowych. Typowy rumień wędrujący ma co najmniej 5cm średnicy i wykazuje zblednięcie w środku.. Pojawia się nie wcześniej niż 2-3 doby, ale zwykle w ciągu 30 dni od ukłucia przez kleszcza w okolicach pachwin, pach , tylnych części kolan.
2. stadium(tzw. choroba wczesna uogólniona) cechuje się występowaniem okresowym zaostrzeń i remisji. W tym okresie mogą występować objawy neurologiczne, kardiologiczne czy stawowe. Stawy mogą być obrzmiałe i bolesne nie zaczerwienione. Do częstych objawów neurologicznych należą zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych z dysfunkcją nerwów obwodowych. Często występuje porażenie nerwu twarzowego. Z objawów kardiologicznych wyróżniamy zaburzenia przewodnictwa różnego stopnia.
3. stadium(tzw. późne stadium choroby) to najczęściej nawracające lub przewlekłe zapalenie stawów. Może się rozwinąć u 60% nie leczonych chorych.

Leczenie

Prawidłowa diagnostyka jest warunkiem włączenia leczenia objawowego. U większości stosuje się antybiotykoterapię. Celem leczenia jest skrócenie trwania choroby oraz zapobieżenie późniejszym powikłaniom. Obecnie nie zaleca się profilaktyki antybiotykowej po ukąszeniu kleszcza nawet u osób z terenów endemicznych.. Próby stosowania szczepionki przeciw B. burgdorferi napotykają na trudności ze względu na dużą zmienność antygenową tych krętków oraz na podejrzenie inicjacji procesu o typie immunologicznym. Dlatego szczepionkę wycofano.

Powikłania

Często pojawia się przewlekłe zapalenie stawów niepodatne na leczenie antybiotykoterapią. U niewielkiej części chorych pojawiają się takie objawy jak zmęczenie, bóle stawowe, mięśniowe, bóle głowy, parestezje, zaburzenia snu, , utrudniona koncentracja czy drażliwość.