Bezpieka na Ziemi Gorlickiej – cz. 2

Tym tekstem chciałem zwrócić uwagę, kto w dwudziestoleciu III RP, po 1989 roku, posiadał przemożny wpływ na życie społeczne, polityczne i gospodarcze Gorlic. O odrodzeniu nie mogło być mowy. Stery w swoje ręce wzięli pezetpeerowscy funkcjonariusze.

Śledząc publikacje na temat Rejonowego Urzędu Spraw Wewnętrznych w Gorlicach z ostatnich chwil działania tej instytucji natknąłem się na bardzo ciekawy tekst dr. Michała Wenklara (IPN) pt. „Koniec PRL w oczach gorlickiej SB” (zob. Wenklar M., Koniec PRL w oczach gorlickiej SB[w:] W służbie komuny, red. F. Musiał, J. Szarek, Kraków 2008). Ostatnie dwa akapity tego tekstu dotyczą dwóch prominentnych osób z gorlickiego świecznika polityki i gospodarki: Kazimierza Sterkowicza[1] – burmistrza Gorlic z lat 2002-2010 i Mieczysłąwa Brudniaka[2] – wieloletniego prezesa ZG Glinik. Warto fakty podane przez dr. Michała Wenklara uważnie przeczytać, żeby zrozumieć jak w Polsce zadziałał układ okrągłostołowy z chwilą powołania rządu Tadeusza Mazowieckiego 24 sierpnia 1989 roku i jak do tego doszło, że rewolucja Solidarności skazana była in statu nascendi na sromotną porażkę:

 „Historia toczyła się jednak nieubłaganie. Zbliżał się XI Zjazd PZPR, na którym miała zabrzmieć słynna kwestia: „Sztandar wyprowadzić”., Na spotkanie organizacji partyjnej gorlickiego Rejonowego Urzędu Spraw Wewnętrznych, w którym uczestniczył I sekretarz Komitetu Miejskiego PZPR w Gorlicach Kazimierz Sterkowicz (burmistrz Gorlic z lat 2002- 2010, a obecnie radny Rady Miejskiej – przyp. M.R.), funkcjonariusze w 100% zagłosowali za przekształceniem się PZPR w trakcie XI Zjazdu w jedną nową partię o nowej nazwie. Jednocześnie 75% obecnych na spotkaniu sprzeciwiło się dopuszczeniu na zjeździe do dyskusji nad konkurencyjnymi programami politycznymi. Pluralizm polityczny i dyskusja nie były wartością dla ludzi, którzy dotąd ścigali każdego, który mówił inaczej niż nakazywał głos partii.

Ostatnia zachowana „Ocena stanu moralno-politycznego” funkcjonariuszy RUSW w Gorlicach pochodzi z 30 września 1989 roku. Czytamy w niej m. in. o przygotowaniach do uroczystych obchodów 45. rocznicy utworzenia MO i SB, na które miał zostać zaproszony gorlicki poseł do Sejmu kontraktowego ze strony PZPR, towarzysz Mieczysław Brudniak.

Słuzba Bezpieczeństwa przetrwała (…) niemal do połowy 1990 roku. 31 lipca 1990 roku ostatni gorliccy esbecy zostali zwolnieni z resortu. Spośród piętnastu funkcjonariuszy SB, którzy służyli w Gorlicach do końca PRL, co najmniej sześcioro zostało negatywnie zweryfikowanych przez Wojewódzką Komisję Kwalifikacyjną, jako nieodpowiadających wymogom przewidywanym dla pracowników MSW. Dwie osoby same się zwolniły z pracy, a co najmniej dwie usłyszały, że jest dla nich miejsce w służbach niepodległej Rzeczpospolitej…”

Tylko, czy dr Michał Wenklar ma rację, pisząc o służbach niepodległej Rzeczpospolitej ( w odniesieniu do tego czasu)?

Tym krótkim tekstem chciałem zwrócić Państwa uwagę, kto w dwudziestoleciu III RP, po 1989 roku, posiadał przemożny wpływ na życie społeczne, polityczne i gospodarcze Gorlic. O odrodzeniu nie mogło być żadnej mowy. Stery w swoje ręce wzięli pezetpeerowscy działacze. Także i tutaj część opozycji solidarnościowej dogadała się z dawną nomenklaturą – vide działania Marka Machowskiego, czy Marka Bugno.

Takie Msze Św. jak na Rynku w Gorlicach w intencji Papieża Jana Pawła II po zamachu na Jego życie z 14 maja 1981 roku (celebrował ks. prałat Bronisław Ryba) odeszły dzisiaj w niepamięć. W Gorlicach pozostały zgliszcza po Glimarze, po Gliniku, a w międzyczasie panowie Sterkowicz i Brudniak wykonali kawał tzw. dobrej roboty.

Dzisiaj Kazimierz Sterkowicz nadal zasiada w gorlickich władzach samorządowych. Ciągnie się za nim co prawda sprawa gruntów na Małastowie, o czym, wraz z Alicją Nowak, donosiłem na stronach „Nowego Ekranu”, ale przecież od czego prokurator rejonowy – takie sprawy po prostu zamiata się pod dywan? Prezes Brudniak, po sowitych odprawach w Gliniku został jeszcze uhonorowany nagrodą Złoty Liść Dębu w 2008 roku, przyznawaną przez „Gazetę Gorlicką” i Urząd Miasta Gorlice (tzn. obdarował Brudniaka burmistrz Sterkowicz) – ani chybi za zasługi dla Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej i Republiki Okrągłego Stołu.