Autorytet

Kogo powinno się poważać?

Co to znaczy, że Jan Paweł II powinien być autorytetem wszystkich Polaków? Czy obecna „polska” władza powinna być autorytetem dla swoich poddanych? Czy nauczyciel (mam na myśli prawdziwego nauczyciela na dawny wzór, a nie obecnego oprawcę w państwowych katowniach) powinien być autorytetem dla uczniów? Czy szlachetna krew nie jest powodem do szacunku?

Kilka lat temu ktoś mnie zapytał czy Jan Paweł II jest dla mnie autorytetem (było to w trakcie wymiany poglądów). Odpowiedziałem bez wahania, że NIE. Następne pytanie było takie: „dlaczego?” więc odpowiedziałem pytaniem: czy potrzebuję powodu, żeby każdego człowieka nie uznawać za autorytet, czy raczej żeby go za ów autorytet uznać?

Nie wyobrażam sobie uniwersalnego autorytetu. Dla socjalistów autorytetami będą myśliciele socjalistyczni, z których najbardziej znanymi powszechnie są Karol Marks i Fryderyk Engels, oraz wybitni, socjalistyczni przywódcy tacy, jak pp. Włodzimierz Lenin, Adolf Hitler, Józef Stalin lub Ernesto Che Guevara, mimo że mogą nie wszystkich czcić otwarcie.

Dla katolików (a w szczególności takich jak żydokatolewica) papież powinien być autorytetem. Zdecydowali się dobrowolnie na tą konkretną wiarę i warunkującą ją ideologię, więc dlaczego mieliby nie wielbić swojego przywódcy? Ale ja nie jestem katolikiem… co nie oznacza, że nie jestem chrześcijaninem. Piszę ciągle, że Polska powinna być chrześcijańska, niekoniecznie katolicka.

Gdyby Polska była wolna (mam na myśli nie tylko niepodległość kraju, ale także niepodległość ludzi)to monarcha (bo to jest jeden z tego warunków) ograniczony prawem naturalnym oraz insza władza, która utrzymuje swoich klientów, dzięki którym została wybrana (a nie odwrotnie) powinny być dla Polaków autorytetami, bo 1) nie ma przeciwwskazań (wszelka przemoc państwowa zostałaby zlikwidowana razem z przymusową pseudoedukacją, przymusowymi ubezpieczeniami, prohibicją narkotykową, zakazem posiadania broni, ograniczeniami wolności słowa, podatkami, aparatem terroru), 2) to one łożyłyby na swoich klientów, a to stwarza pewien moralny obowiązek dotyczący szacunku do niej.

Jednak obecnie niepolska, socjalistyczna, zbrodnicza władza, która niewoli nas wszystkich nie może być dla żadnego Polaka autorytetem. Nigdy nie podam ręki człowiekowi,, dla którego Żyd-komunista, który gości w jego kraju, który dorwał się do władzy i zrobił z niego niewolnika, jest obiektem do szacunku.

Samo to, że człowiek dorwie się do wysokiego stanowiska jest powodem do szacunku co najwyżej dla wyborcy dzikiego barbarzyńcy w Ameryce. Ja uważam, że poza własnym życiem, gdzie ów człowiek powinien wykazać się przede wszystkim czynami moralnymi, cnotliwymi i mądrymi, ale w drugiej kolejności także skutecznymi (osiągnięcie sukcesu), musi posiadać szlachetną krew, bo przecież to ma duże znaczenie dla tego kim on jest.

Dlaczego reakcjonista i monarchista miałby szanować osobę, która nie dostrzega potrzeby pełnej, społecznej kontrrewolucji? Dlaczego wolnościowiec miałby szanować krytyka kapitalizmu? Źle pojmowana tolerancja, która zamiast łaskawego znoszenia przerodziła się w uległość wobec jednostek potencjalnie wrogich z przyczyn etnicznych lub religijnych, jest zgubna dla Europy.

Podobny stosunek do stosunku żydowskiej władzy do Polaków, istnieje między oprawcą i jego ofiarą. Jeżeli dziecko (albo nie dziecko, bowiem dorosłość jest kwestią nie więcej jak czternastu lat życia) oraz jego rodzice są zmuszani państwową przemocą do pseudoedukacji, czyli jest dokonywana na ich osoby agresja, to łamie to ich prawo do samoposiadania swojego ciała (por. „Etyka Wolności” Murray Rothbard). Stąd jeżeli tzw. uczeń szanuje swojego oprawcę to sam nie jest wart szacunku.

Już nie napiszę o bzdurnym, żydowskim, komunistycznym szacunku do ludzi starych.

Na koniec zapytam: któż zasługuje na szacunek najwyższego autorytetu, jakim dla siebie jest nadczłowiek?

Paweł z Kuczyna