Wojciech Wencel
Za tomik wierszy „De profundis” Wojciech Wencel otrzymał kilka dni temu Literacką Nagrodę im. Józefa Mackiewicza.
ARCHEOLOGIA
Wolno nam było odzywać się skrzekiem karłów i demonów
Ale czyste i dostojne słowa były zakazane… (Czesław Miłosz)
Piszę o tobie Polsko wciąż ten sam wiersz
lecz brakuje mi słów by przywrócić
cię współczesnej poezji
przedzierałem się przez łupki języka
czyściłem pędzelkiem kamienie
podmiotów i orzeczeń
drążyłem teksty dawnych przysiąg
próbowałem dokopać się do sensu
pojęć: Bóg honor ojczyzna
ale za każdym razem było tak samo —
spod zwałów martwej polszczyzny
patrzyły na mnie jak w lustro
wierne oczy poległych
Iza Rostworowska. Crux sancta sit mihi lux / Non draco sit mihi dux Vade retro satana / Numquam suade mihi vana Sunt mala quae libas / Ipse venena bibas