Bez kategorii

Apel do KONSTRUKTYWISTÓW na NE

22/02/2012

512 Wyświetlenia

0 Komentarze

13 minut czytania

W tej sytuacji zawsze gdzieś będzie rodzić się podejrzenie, że zebrana tu grupa pożytecznych idiotów zostanie we właściwym momencie podana komuś na tacy jako danie koszerne.

Jak może państwo wiecie lub nie, w ramach RzBiK wyłania się frakcja KONSTRUKTYWISTÓW. Nie jest to żadna robota rozłamowa, tylko pewne uzupełnienie osi czasowej na portalu. Bardzo dobrze obsadzony jest czas przeszły i teraźniejszość. W przyszłość, i w naszą w nim egzystencję wybiega zbyt mało blogerów i komentatorów. To trzeba zmienić.

Zakładamy działania zarówno czynne jak i bierne. Będziemy – owszem – starali się zbudować ekipę zdolną przejąć władzę i poprawić to, co poprawić się da, ale także nie będziemy czynić larum, gdy obecna władza zacznie traktować nasze pomysły jak suto zastawiony stół.

Chyba zasadniczą sprawą, o której powinniśmy pamiętać, to to, że w kwestiach politycznych błąd metody zawsze przekształca się w spór personalny. Błąd ten notorycznie popełnia prawica więc jej skuteczność polityczna jest żadna.

Każdy rysunek techniczny rozpoczyna się rysowaniem ramki i tabliczki, na ogół w lewym dolnym rogu. Są tam miejsca na podpisy: skonstruował, sprawdził, zatwierdził i ma to głęboki sens. Konstruktor wykonuje potężną robotę koncepcyjną i obliczeniową, a zawsze ten co sprawdza szybko uzyskuje nad nim przewagę, nawet gdy nie jest jakimś geniuszem. W procesie sprawdzania następuje swoiste „wzmocnienie intelektu” i to w sposób wykładniczy. Prawica (a może nie tylko) w żaden sposób nie chce z tej metody skorzystać. Wódz, gdyby dał się sprawdzać traciłby ponoć autorytet.

Jeśli stanie się cud, i władze NE potrafią to zrozumieć, to skorzystamy z tej metody Potrzebne byłoby niezbyt skomplikowane narzędzie wspomagające SWOT.

Każdy projekt zawsze powinien być projektem autorskim. Niektórzy wierzą w sens pracy zbiorowej, ale zwykle kończy się to tym, że musi on uwzględnić poziom intelektualny najgłupszego członka zespołu. Jednak projekty autorskie muszą przejść weryfikację tych, którym mają służyć. Projektodawca zatem zwraca się o analizę słabych stron, silnych stron, szans i zagrożeń. Przed zatwierdzeniem (kolegialnym) może te uwagi uwzględnić lub nie. To już jego polityczny nos.

Jest jeszcze jeden aspekt niezmiernie ważny. Działania niektórych „rewolucjonistów” w rodzaju Łażącego Łazarza, Ryszarda Opary, czy Tomasza Urbasia już jawnie w blogosferze budza podejrzewane są o agenturalność. Mówienie o jakiejś rewolucji, o kryterium ulicznym niesie za sobą uzasadnione podejrzenie, że ktoś za tym stoi, ktoś niezbyt nam przychylny. Uważam, że NE robi poważny błąd nie uruchamiając akcji „przeźroczystego” budowania rankingu idei i rankingu realizatorów. Wcale się nie dziwię. W tej sytuacji zawsze gdzieś będzie rodzić się podejrzenie, że zebrana tu grupa pożytecznych idiotów zostanie we właściwym momencie podana komuś na tacy jako danie koszerne.

Kogoś, kto dłużej działa na NE nie zaskoczę tym, co uważam za sprawy priorytetowe. Zgodnie zatem z przyjętą konwencją nie jest ważne to, co ja myślę o tych postulatach, ale co myślisz Ty i dlaczego się ze mną zgadzasz lub niezgadzasz. A może zgadzasz się z kimś innym, kto zadał sobie trud zawracania Ci głowy analizą, może masz lepsza alternatywę. Dołóż się.

Tak więc naszą metodę będzie prowadzony ranking pomysłów i realizatorów. Taki ranking, którego nie da się przehandlować pod stołem.

To co poniżej to tylko dla zachęty. Jeśli uznacie, że jest to dobra droga, znajdzie się sposób na jej realizację na NE lub poza.

(wysort postulatów zgodny z ich priorytetem)

	Postulat	Cel
Naprawa polityki
1	Doprowadzenie do faktycznego rozdziału władzy wykonawczej, ustawodawczej i sądowniczej poprzez wyeliminowanie możliwości pełnienia przez posłów wszelkich funkcji w administracji rządowej. Zmiana art. 103 konstytucji RP.	– Zmuszenie partii politycznych do artykulacji interesów społecznych w programach wyborczych i wyeliminowanie raka lobbingu z polskiego życia politycznego, – Zmuszenie partii politycznych do tworzenia (szkolenia) rezerw kadrowych dla władzy wykonawczej.
2	Zastąpienie subwencji budżetowej na działalność partii politycznych subwencją obywatelską tworzoną z kwotowych odpisów w deklaracji PIT (na podobieństwo finansowania organizacji pożytku publicznego). Dotyczyłoby partii o „potencjale parlamentarnym”.	– Realne upowszechnienie biernego prawa wyborczego poprzez obniżenie progu inicjatywy politycznej dla nowych partii mających „potencjał parlamentarny”. – Wprowadzenie realnej kontroli nad działalnością partii politycznych w trakcie trwania kadencji władz.
3	Określenie w Konstytucji obszarów decyzyjnych, w których opozycja uzyskałaby prawo legalizacji rozwiązań alternatywnych. Dotyczyłoby to głównie form prawa gospodarczego, ubezpieczeniowego oraz w zakresie szkolnictwa.	– Dopasowanie rozwiązań organizatorskich do indywidualnych „typów osobowościowych” funkcjonujących w gospodarce. – uzasadnienie dla istnienia i opłacania opozycji parlamentarnej.
Nowa architektura finansowa.
4	Przywrócenie państwu korzyści z emisjipieniądza poprzez zastąpienie emisji fiducjarnej (na poczet długu bankowego) emisją rzeczywistą dla poprawienia procesu wymiany dóbr przy wzroście PKB..	– Wyeliminowanie obciążeń społeczeństwa renta emisyjną banków. Zwiększenie popytu na produkowane dobra. – Udrożnienie procesów wymiany dóbr. – Eliminacja sztucznego zadłużenia budżetu i obywateli.
5	Wyeliminowania możliwości wtórnej emisji pieniądza przez banki komercyjne. Doprowadzenie do konieczności pełnego pokrycia pożyczek wkładami.	– Zapewnienie realnej wartości waluty.
6	"Rozproszenie emisji" przez budzet lub w postaci "renty obywatelskiej".	– Stabilizacja systemu emerytalnego.
Zdynamizowanie gospodarki
7	Społeczna Gospodarka Rynkowa. Poszerzenie prawnych możliwości tworzenia przedsiębiorstw o spółkę „właścicielsko – pracowniczą” z kapitałem właścicielskim i własnością pracowniczą. Podobieństwo: niemieckie Montan-Mitbestimmung.	– Stworzenie możliwości kształtowania się partnerskiego modelu stosunków przemysłowych w procesie pracy. – Otwarcie możliwości przejmowania przez przedsiębiorstwa funkcji ubezpieczyciela w obszarze „filaru kapitałowego”.
8	Wprowadzenie zmian w systemie emerytalnym umożliwiających spółkom właścicielsko – pracowniczym i ich związkom (klastrom, konglomeratom) włączania zarachowanych funduszy filaru kapitałowego do obrotu gospodarczego we własnych przedsiębiorstwach bezpośrednio – z pominięciem OFE i giełdy.	– Stworzenie możliwości szybkiego dokapitalizowania rodzimych przedsiębiorców sektora MiŚP funduszami emerytalnymi. Dotychczas z tej możliwości mogły korzystać jedynie spółki giełdowe!!!. – Pozyskanie przez przedsiębiorców lojalnych pracowników skłonnych bardziej angażować się w poprawę kondycji ekonomicznej swych firm. – Korzystna zmiana wizerunku przedsiębiorcy oraz celów działania firm (gospodarka obywatelska).
9	Klastry produktowe. Stworzenie prawnych możliwości „produktowej” integracji przedsiębiorców w oparciu o koncepcję „przesunięcia momentu sprzedaży kosztów wszystkich kooperantów na moment sprzedaży produktu końcowego” (na podobieństwo japońskich keiretsu pionowych, koreańskich czeboli).	– Rozwój klastrów produktowych dających możliwość małym i średnim przedsiębiorcom działania w „dużej skali” w oparciu o siłę klastra przy zachowaniu wszelkich prerogatyw właściciela i zarządcy. – Prawne udostępnienie formy organizacyjnej, szczególnie przydatnej do gospodarczej aktywizacji obszarów wiejskich.
10	Zamiana sposobu ingerencji państwa w politykę płacową sfery produkcyjnej: zaprzestanie ustalania płacy minimalnej i zastąpienie ją określaniem dysproporcji zarobków pomiędzy pracobiorcami i pracodawcami.	– Wyeliminowanie podstawowych powodów dezintegracji społecznej. – Wyeliminowanie poważnych powodów chorób pracy: alienacji, frustracji, regresji, agresji.
11	Utowarowienie pracy. Nałożenie na pracodawców obowiązku "wykupu" zatrudnianych pracowników z systemu edukacyjnego lub partycypowania w kosztach kształcenia zawodowego.	– Wyrównanie szans zawodowych dzieci rodzin niezamożnych. – Podniesienie poziomu kształcenia zawodowego. – Przyśpieszenie procesu osiągania dojrzałości zawodowej pracowników. – Wzrost poziomu integracji społecznej. – Obniżka podatków w części przeznaczanej na szkolnictwo wyższe i zawodowe.
Podatki
12	Zmiana funkcji i sposobu pobierania podatków bezpośrednich w oparciu o koncepcję „abonamentu za korzystanie z infrastruktury i zasobów”.	– Radykalne obniżenie kosztu poboru podatku. – Przywrócenie systemowi podatkowemu funkcji motywacyjnych. – Przywrócenie systemowi podatkowemu funkcji instrumentu polityki gospodarczej.