POLSKA
Like

Antypartia – nowe ugrupowanie na polskiej scenie politycznej

26/08/2020
986 Wyświetlenia
0 Komentarze
94 minut czytania
no-cover

Tylko dwie kadencje dla posłów, odwoływalnośc parlamentarzystów w czasie kadencji, brak immunitetu, 5 tysięcy złotych miesięcznie.

0


W niedzielę 23 sierpnia 2020, w Krakowie, w zabytkowej Sali Cechowej „Na Kotłowem”, nieopodal Rynku Głównego odbyło się Zgromadzenie Ogólne Członków Założycieli nowego ugrupowania o nazwie ANTYPARTIA.

image
Kontakt:   tel. 601 255 849         antypartia@oburzeni.pl

Reprezentanci różnych środowisk pozaparlamentarnych, którzy przybyli do Krakowa prawie ze wszystkich zakątków kraju (od Jeleniej Góry po Szczecin, od Tarnowa po Gdańsk)  przyjęli program, statut oraz wybrali Zarząd Antypartii, Komisję Rewizyjną i Sąd Koleżeński.

Antypartia domaga się  gruntowanej reformy polskiego systemu politycznego. Chce m.in., by referendum było bezprogowe (jak np. w Szwajcarii), a jego wyniki wiążące dla władzy. Nowe ugrupowanie żąda zmiany obecnej, niedemokratycznej ordynacji wyborczej na większościową, ograniczenia liczby kadencji parlamentarzystów do dwóch, zniesienia wszelkich  immunitetów, chroniących przedstawicieli władzy przed odpowiedzialnością sądową, dwukrotnego obniżenia wynagrodzenia parlamentarzystów do poziomu średniej krajowej (tj. do ok. 5 tys. zł miesięcznie), wprowadzenia faktycznej odpowiedzialności karnej i finansowej sędziów, prokuratorów i urzędników za błędne decyzje, bezpośredniego wyboru prezesów sądów i szefów prokuratur, zniwelowania niczym nie uzasadnionych dysproporcji w wynagrodzeniu Polaków, zniesienia podatku PIT i CIT, wprowadzenia dobrowolności składek ZUS i konkurencji ubezpieczeniowej w Polsce,  zakończenia dyskryminacji polskich rolników przez UE, likwidacji Parlamentu Europejskiego i innych pasożytniczych instytucji unijnych, wprowadzenia oceny placówek ochrony zdrowia nie na podstawie kosztów, ale parametrów jakościowo-kosztowych (np. koszty vs. ilość/szybkość wyleczeń itp.),
Patrz np.:  „Jak usunąć prezydenta?” – wywiad z dr. Markiem Ciesielczykiem dla Polsko-Amerykańskiej Fundacji Edukacji i Rozwoju,  w:   wREALU24 -:

Kandydaci Antypartii do parlamentu i samorządu będą składać  przed wyborami w trybie artykułu 919-921 Kodeksu cywilnego przyrzeczenie publiczne, które nałoży na nich obowiązek wypłacenia wyborcom „odszkodowania”, jeśli nie będą wywiązywać się ze złożonych obietnic przedwyborczych.
Antypartia zlikwiduje kosztowne i niepotrzebne powiaty, dwuwładzę w województwach (urzędy wojewódzkie), przywróci podział kraju na 49 województw, co pozwoli na szybszy rozwój dzisiejszej „Polski powiatowej”.   Cały program Antypartii poniżej.

Najważniejszą władzą w Antypartii będzie  Rada 41 koordynatorów (po jednym z każdego okręgu wyborczego do Sejmu). Struktura Antypartii w takim okręgu wyborczym będzie całkowicie autonomiczna. Członkowie Antypartii w okręgu będą samodzielnie podejmować decyzje, np. w sprawie kształtu list wyborczych (w drodze uczciwych prawyborów). Niemożliwe będzie ingerowanie  władz centralnych Antypartii w tego typu decyzje  (wykluczone będzie np. przywożenie „w teczce” do okręgu „spadochroniarzy”). Statut Antypartii poniżej.

 

image

W skład Zarządu Antypartii, który funkcjonował będzie do pierwszego Kongresu (maksymalnie 6 miesięcy po rejestracji Antypartii), weszli:

dr Marek Ciesielczyk – Przewodniczący, Tarnów, doktor politologii Uniwersytetu w Monachium, profesor University of Illinois w Chicago, radny 5. Kadencji Rady Miejskiej w Tarnowie,

Krzysztof Wartak – Wiceprzewodniczący, Katowice, przedsiębiorca, absolwent Politechniki Śląskiej w Gliwicach, magister inżynier – maszyny, właściciel firmy produkującej unikatowe farby i tynki, od lat działacz ruchów na rzecz demokracji bezpośredniej,

Jan Szymański – Wiceprzewodniczący, Warszawa, administrator wspólnot mieszkaniowych, specjalista w zakresie zarządzania i administrowania nieruchomościami, Przewodniczący stowarzyszenia OBURZENI

Jarosław Szymańczak
– Sekretarz, Wałbrzych, przedsiębiorca, właściciel firmy transportowej, czynny także w branży turystycznej i szkoleniowej,

Ryszard Pigla
– Skarbnik, Szczecin, oficer wojsk specjalnych, komandos, Przewodniczący Związku Zawodowego Rolników OJCZYZNA

Janusz Maksymowicz – członek Zarządu Antypartii, Gorzów Wielkopolski, właściciel galerii handlowej.

image

Do Komisji Rewizyjnej Antypartii wybrani zostali:

Jadwiga Rzotki – Przewodnicząca, Racibórz, przedsiębiorca – branża transportowa i marketingowa, Prezes stowarzyszenia „Słoneczny Stok”

Jacek Nowicki – Wiceprzewodniczący, Warszawa, ekonomista, menedżer, samorządowiec, b. radny miejski

Sławomir Bielicki – członek Komisji, Warszawa, przedsiębiorca – branża poligraficzna, b. działacz Solidarności

image

Członkami Sądu Koleżeńskiego Antypartii zostali:

Jacek Ludziak – Przewodniczący, Wałbrzych, adwokat

Zbigniew Smykla – Wiceprzewodniczący, Chrzanów, v-ce Przewodniczący Związku Zawodowego KONTRA przy Południowym Koncernie Węglowym

Anna Kadulska – członek Sądu Koleżeńskiego, Tarnów (Małopolska) , pracownik szpitala

 

Patrz relacja filmowa ze spotkania Antypartii w Krakowie :

 

______________________________________________________

Program ANTYPARTII wraz z załącznikami

 

Najistotniejsze 5 punktów naszego programu:

 

Uważając stworzony w Polsce 30 lat temu system w znacznym stopniu za niedemokratyczny, niesprawiedliwy i nieracjonalny oraz uznając trwającą od lat wyniszczającą nas wojnę polsko-polską jedynie za pozorny spór o kształt ustrojowy naszego państwa i dostrzegając patologię funkcjonowania dotychczas istniejących partii politycznych, tworzymy ugrupowanie o nazwie ANTYPARTIA, które będzie dążyć do:

 

  1. zmiany obecnej tzw. „proporcjonalnej” ordynacji wyborczej, pozbawiającej nas faktycznie możliwości wyboru posłów, na większościową z jednomandatowymi okręgami wyborczymi, która odbierze wodzom partyjnym monopol na ustalanie składu Sejmu; wyborcy powinni mieć możliwość odwołania posła w czasie kadencji w wyniku referendum, zaś liczba kadencji posła powinna zostać ograniczona do dwóch, jego wynagrodzenie nie powinno być wyższe niż średnia krajowa,

 

  1. przekształcenia obecnego wymiaru niesprawiedliwości, w którym sędziowie, prokuratorzy i urzędnicy całkowicie bezkarnie mogą w dalszym ciągu krzywdzić obywatela, w system gwarantujący rzeczywistą sprawiedliwość, w którym funkcjonariusze publiczni za swe błędne decyzje będą ponosić odpowiedzialność karną i finansową (dotychczasowe zmiany są albo niewystarczające, albo zastępują jedno zło drugim),

 

  1. wprowadzenia obligatoryjności wyników referendum oraz do likwidacji lub znacznego obniżenia frekwencyjnego progu jego ważności, gdyż w tej chwili zarówno krajowe jak i lokalne referendum jest czystą fikcją; referendum musi stać się autentycznym sposobem wpływania obywateli na ważne decyzje w okresie międzywyborczym,

 

  1. likwidacji niczym nie uzasadnionych dysproporcji między wynagrodzeniami funkcjonariuszy publicznych i członków zarządów spółek Skarbu Państwa czy spółek komunalnych a wynagrodzeniem specjalistów w swych dziedzinach, np. lekarzy rozpoczynających pracę czy też wysoko wykwalifikowanych nauczycieli (powinien obowiązywać zakaz powoływania w skład zarządu spółki państwowej lub komunalnej osoby, która była lub jest członkiem jakiejś partii politycznej oraz najbliższych krewnych takiej osoby).

 

  1. zobowiązania naszych kandydatów do parlamentu i samorządu do złożenia w trybie artykułów 919-921 Kodeksu cywilnego sformułowanego zgodnie z obowiązującym prawem przyrzeczenia publicznego, które sprawi, iż będą oni zmuszeni wypłacać wyborcom astronomiczne „odszkodowania”, jeśli nie zagłosują w parlamencie czy radzie gminy w konkretnej sprawie, będącej przedmiotem tego przyrzeczenia publicznego, zgodnie z tym przyrzeczeniem, złożonym swoim wyborcom.

_____________________________________

 

 

Rozwinięcie programu

 

My – w większości – uczestnicy różnych pozaparlamentarnych inicjatyw oddolnych, pragniemy  uczynić z naszej Ojczyzny państwo naprawdę demokratyczne, sprawiedliwe i sprawne gospodarczo. Koniecznym tego  warunkiem jest rozbicie zamkniętego, partyjnego układu pookrągłostołowego, którego trzon stanowi grupa ok. 300 osób, rządząca Polską od 30 lat pod różnymi szyldami, manipulująca nami i często oszukująca nas.

 

ORDYNACJA WYBORCZA

Jako, że Polska ma obecnie ordynację wyborczą, która faktycznie pozbawia obywateli praw wyborczych i sprawia, że parlamentarzystów faktycznie wybierają liderzy partyjni, a nie obywatele, a instytucja referendum jest zwykłą fikcją, będziemy dążyć do zmiany tej ordynacji na większościową z jednomandatowymi okręgami wyborczymi oraz uczynienia z referendum realnego sposobu obywatelskiego wpływania na ważne decyzje w państwie i gminie. Podobnie jak w Szwajcarii referendum powinno być bezprogowe, a jego wynik obligatoryjny dla władzy.

 

WYMIAR SPRAWIEDŁIWOŚCI

Ponieważ obecny system prawny (mimo zmian w ostatnich latach, które często zamiast ograniczać zło, potęgują je)  nie gwarantuje nam sprawiedliwości, chcemy doprowadzić do jego gruntownej reformy – np. poprzez powszechne wybory sędziów i prokuratorów (wprowadzimy – w okręgach jednomandatowych – równe, powszechne i  bezpośrednie wybory sędziów Sądu Najwyższego oraz prezesów sądów pozostałych szczebli , gdzie kandydować będą mogli wszyscy czynni sędziowie), kadencyjność oraz rotację terytorialną prokuratorów i sędziów (jak we Francji), wprowadzenie faktycznej odpowiedzialności karnej i finansowej sędziów i prokuratorów oraz urzędników państwowych i samorządowych za błędne decyzje czy też wprowadzenie do systemu ławy przysięgłych. Instytucja kasacji, której skuteczność prawna jest obecnie ograniczona w sposób nieracjonalny, powinna dawać rzeczywistą możliwość dochodzenia racji. Biegli sądowi muszą dawać gwarancję wydawania rzetelnych opinii. Upolityczniony obecnie Trybunał Konstytucyjny nie może spełniać roli trzeciej izby parlamentu (jak wcześniej) lub być filią rządu czy jakiejś partii politycznej. Jego rolę powinien przejąć faktycznie niezależny Sąd Najwyższy.

 

DYSPROPORCJE

Zaledwie 3% społeczeństwa może żyć w dobrobycie, a pozostali skazani są albo na ubóstwo, albo ustawiczne problemy finansowe. System selekcji ludzi, zarządzających instytucjami państwowymi czy samorządowymi jest w tak dużym stopniu nieuczciwy, iż działają one nieefektywnie, co m.in. paraliżuje państwo i samorządy oraz ogranicza rozwój polskiej gospodarki i w efekcie prowadzi do ubóstwa znacznej części społeczeństwa.  Nieuczciwe konkursy na kierownicze stanowiska, w których np. bierze udział tylko jeden kandydat,  powinny być unieważniane, zaś do wiadomości publicznej powinny być podawane wszystkie informacje na temat biorących udział w konkursie. Kompetentni i uczciwi ludzie są w stanie w relatywnie krótkim czasie doprowadzić do zrównania polskiego PKB na jednego mieszkańca ze średnim w UE. Potężną część budżetu państwa i gmin pożera biurokracja, którą należy drastyczne ograniczyć – np. zlikwidować powiaty czy pasożytnicze agencje – przekształcane przez partie w rodzinne firmy polityków, zlikwidować potężne dotacje dla partii politycznych oraz – jedyną na świecie – podwójną administrację na poziomie województwa {marszałek i wojewoda}, zlikwidować niczym nie uzasadnione dysproporcje w dochodach osób, których wynagrodzenia finansowane są z naszych podatków (np. urzędników) oraz pozostałych obywateli, stworzyć prawo, służące wyłączeniu z życia politycznego na terenie Rzeczypospolitej Polskiej b. funkcjonariuszy lub tajnych współpracowników komunistycznych służb specjalnych PRL oraz etatowych, wysokich funkcjonariuszy PZPR (np. powyżej kierownictwa powiatowego)  i obniżyć ich emerytury do minimum socjalnego, a zaoszczędzone w ten sposób środki finansowe – przeznaczyć m.in. na podwyższenie najniższych emerytur i rent pozostałych obywateli.

 

PODATKI

Uzyskane w wyniku zaproponowanych tu oszczędności środki umożliwią znaczące obniżenie podatków. Zniesiemy podatek PIT i CIT i wprowadzimy  podatek  przychodowy, płacony powszechnie również przez korporacje zagraniczne. Rozważyć należy wprowadzenie dobrowolności składek do ZUS oraz wprowadzenie konkurencji ubezpieczeniowej w Polsce.

 

WIEŚ

Występujące w Polsce w dalszym ciągu rażące różnice w poziomie życia w dużych miastach i na wsi dyskwalifikują rządzących (zwłaszcza rzekomo „chłopską partię”) w oczach rolników. Hańbą dla kolejnych polskich rządów są potężne obszary nędzy na wsi i małych miasteczkach. Systemowo niszczone jest polskie rolnictwo. Nasza ziemia wykupywana jest przez obcokrajowców, stosujących intensywne metody agrotechniczne. Duże zagrożenie niosą ze sobą próby wprowadzenia upraw roślin genetycznie zmodyfikowanych. Stworzono sztuczny deficyt białka paszowego, który zastąpiono importem transgenicznej soi. Polscy rolnicy są dyskryminowani przez regulacje Unii Europejskiej. Będziemy dążyć do suwerenności żywnościowej Polski i przywrócenia opłacalności polskiej produkcji rolnej.

 

KLASA ŚREDNIA

Naszym celem jest również przywrócenie należytej pozycji w polskiej gospodarce klasie średniej, drobnych kupców i ich dostawców, rzemieślników i drobnych producentów, których władze doprowadzają do ruiny, monopolizując polski handel poprzez zagraniczne sieci handlowe, którym przyzwolono na omijanie zobowiązań fiskalnych. Zysk ze sprzedaży detalicznej wyprowadzany jest do kasy zagranicznych podmiotów.

KORUPCJA, NEPOTYZM

Kraj nasz w dalszym ciągu niszczy korupcja. Nie tylko centralne instytucje państwa, ale także polski samorząd, zwłaszcza tzw. „Polska powiatowa” zniewolona jest przez korupcję, tonie w nepotyzmie, niekompetencji i sparaliżowana jest zastraszeniem zwykłych obywateli przez lokalne władze. Podejmiemy więc racjonalną i efektywną walkę z naprawdę istotnymi formami tejże korupcji, w którą zaangażowani są wysocy funkcjonariusze państwowi i samorządowi. Ograniczymy długość kadencji radnych do dwóch, wprowadzimy całkowity zakaz zatrudniania w urzędach krewnych członków władz samorządowych i państwowych, znacząco zredukujemy bezpodstawnie wysokie wynagrodzenia funkcjonariuszy państwowych oraz samorządowych – wójtów gmin, burmistrzów i prezydentów miast – uzależnimy je od wielkości budżetu gminy. Parlamentarzystów nie może chronić od odpowiedzialności prawnej żaden immunitet, nie mogą oni także być członkami władzy wykonawczej (np. ministrami), którą powinni przecież kontrolować. Będziemy dążyć do wprowadzenia autentycznej odpowiedzialności (w tym także karnej i finansowej) urzędników za ich błędne decyzje.

 

INFORMACJA, OŚWIATA

Media nie mogą być narzędziem w ręku polityków. Na wybór członków zarządu TVP 1 powinni mieć wpływ rządzący w danym momencie (jak teraz), zaś w przypadku TVP 2 – przedstawiciele partii opozycyjnych. Szkoły i wyższe uczelnie muszą nie tylko rzetelnie uczyć (np. wprowadzać nowoczesne i efektywne programy nauczania zawodowego i specjalistycznego), ale także wychowywać dzieci i młodzież, tak, by funkcjonować zaczęła w końcu aktywna postawa obywatelska.

 

ZDROWIE

Ponieważ nie funkcjonuje faktycznie efektywna ochrona zdrowia Polaków, a część społeczeństwa (np. ludzie starsi) skazani są na ekonomiczną eutanazję, doprowadzimy do takiej reformy systemu, która w końcu będzie gwarantować Polakom konstytucyjne prawo do ochrony zdrowia (reformy, która np. zlikwiduje bariery w leczeniu specjalistycznym, gdzie liczą się jedynie koszty, a nie zdrowie pacjenta, wprowadzi ocenę placówek zdrowia i innych ogniw systemu nie tylko na podstawie kosztów, ale parametrów jakościowo-kosztowych np. koszty vs. ilość/szybkość wyleczeń, zastosowanie profilaktyki, itp.).

 

INFRASTRUKTURA

Fatalna – w dalszym ciągu – infrastruktura – drogi, koleje, linie lotnicze kojarzą się z rzeczywistością krajów „Trzeciego świata”, jako że znaczna część środków finansowych rozkradana jest przy okazji budowy czy modernizacji tejże infrastruktury (przykład skazanego za korupcję prezydenta Tarnowa w Małopolsce). Racjonalne, uczciwe dysponowanie tymi środkami doprowadzi do rzeczywistego jej rozwoju. Przetargi, w których bierze udział tylko jedna firma, powinny być unieważniane.

 

RODZINA

Naród polski w zastraszającym tempie zmniejsza swą populację i statystycznie starzeje się, gdyż polityka kolejnych rządów doprowadza do tragicznie niskiego przyrostu naturalnego (samo 500+ okazało się nieskutecznym rozwiązaniem problemu), zaś brak godnie opłacanej pracy – do powszechnej emigracji młodych Polaków. Wprowadzimy w maksymalnie uproszczonym systemie podatkowym takie mechanizmy, które nie tylko nie będą dyskryminować rodzin wielodzietnych, ale zapewnią im znaczące ulgi podatkowe oraz zlikwidujemy gorset biurokratyczny niszczący polską gospodarkę.

 

UNIA EUROPEJSKA

Będziemy systematycznie monitorować opłacalność naszej przynależności do Unii Europejskiej i prowadzić taką politykę, która faktycznie zabezpieczy nasze narodowe interesy (z danych na stronie www.tomaszcukiernik.pl wynika, że już teraz nie opłaca się nam finansowo być członkiem UE).  Unia Europejska albo przekształcona zostanie we wspólnotę autentycznie suwerennych państw, które łączyć będzie jedynie wolny przepływ ludzi, towarów, usług i kapitału, a pasożytnicze instytucje unijne (jak np. Parlament Europejski) zostaną zlikwidowane, albo w Polsce powinno zostać przeprowadzone referendum w sprawie wystąpienia z UE. Parlament Europejski jest zbędny do sprawnego funkcjonowania UE. Jeden z byłych eurodeputowanych Marek Migalski w swojej książce „Parlament Antyeuropejski” opisał niezgodne z prawem metody wyciągania potężnych pieniędzy z naszej, podatników kieszeni przez europosłów. Wystarczy, by legitymizację i kontrolę nad Unią Europejską zapewniały funkcjonujące przecież takie instytucje międzyrządowe, jak Rada Europejska (czyli szefowie rządów państw członkowskich) oraz Rada Unii Europejskiej (czyli ministrowie tych państw zbierający się w zależności od tematu rozważanej sprawy) czy też Komisja Europejska (organ wykonawczy UE)  oraz Trybunał Sprawiedliwości UE (czyli sąd orzekający w sporach między państwami, instytucjami UE oraz między pierwszymi a drugimi).

 

POLITYKA ZAGRANICZNA

Polska powinna rozpocząć starania o wypłacenie odszkodowań wojennych przez Niemcy. Stosunki z innymi państwami (zwłaszcza z USA) powinny być oparte na zasadzie pełnej równowagi. Nie możemy wspierać zachodnich sojuszników bez wzajemności, z drugiej zaś strony niedopuszczalne jest prowadzenie „polityki na kolanach” wobec wschodniego sąsiada (jak w przeszłości).

 

POLONIA

Wielomilionowa Polonia oszukiwana jest od 30 lat deklaracjami rządzących uwzględnienia jej postulatów. Uważamy, iż w końcu należy potraktować je poważnie (np. stworzyć odpowiednie warunki do osiedlenia się na terenie RP każdego Polaka ze Wschodu, który będzie tego chciał czy też zlikwidować nieuzasadnione obciążenia finansowe dla Polonii z Zachodu, np. podwójne opodatkowanie czy też zawłaszczanie istotnej części zagranicznych emerytur etc.). Skoro swoich przedstawicieli w polskim parlamencie ma mniejszość niemiecka (w liczbie nieuzasadnionej wielkością tej mniejszości), uważamy, iż należy albo zlikwidować ten przywilej, albo domagać się na zasadzie wzajemności podobnych praw dla mniejszości polskiej w Niemczech. Polonia powinna mieć swych reprezentantów w Sejmie (podobnie jak emigracja we Włoszech).

 

ZAUFANIE

Nasi kandydaci składać będą w trybie artykułów 919-921 Kodeksu cywilnego przyrzeczenie publiczne i jeśli nie będą wywiązywać się ze złożonych obietnic wyborczych, zmuszeni będą wypłacać wyborcom astronomiczne „odszkodowania”. Nasze listy wyborcze (w tym kolejność kandydatów) ustalane będą nie przez „wodzów partyjnych”, lecz bezpośrednio przez uczestników naszego ruchu w danym okręgu wyborczym, w taki sposób, by znalazły się na nich osoby uczciwe, inteligentne i odważne, które cieszą się w swym środowisku zaufaniem (niedopuszczalne jest kandydowanie tzw. „spadochroniarzy”, tj. osób nie związanych z danym okręgiem wyborczym). Z naszych list nie będą kandydować obecni i byli parlamentarzyści, członkowie rządu, wojewodowie i inni wysocy funkcjonariusze państwowi, którzy utracili zaufanie Polaków.

 

 

PROGRAM SAMORZĄDOWY

 

ORDYNACJA

Należy wprowadzić jak najszybciej większościową ordynację wyborczą z jednomandatowymi okręgami wyborczymi w wyborach samorządowych na wszystkich szczeblach oraz bezpośrednie wybory marszałków województw. Obecny system, w którym taka ordynacja obowiązuje jedynie w mniejszych gminach, jest nielogiczny i tak naprawdę niezgodny z Konstytucją RP (nie można wybierać radnych do rady gminy A według zupełnie innych zasad niż do rady gminy B tylko dlatego, że mieszka w niej nieco więcej osób).

 

LIKWIDACJA DWUWŁADZY

Domagamy się likwidacji podwójnej, kosztownej biurokracji wojewódzkiej (marszałek+ urząd marszałkowski oraz wojewoda + urząd wojewódzki), która nie występuje w żadnym innym państwie świata, które pretenduje do miana demokratycznego. Likwidacja urzędów wojewódzkich oznaczać będzie oszczędności rzędu ok. 1 miliarda zł rocznie oraz upodobnienie systemu regionalnych władz w Polsce do rozwiązań w państwach demokratycznych. Należy także ograniczyć liczbę radnych, zwłaszcza w dużych miastach, gdzie funkcjonuje także armia radnych dzielnicowych.

DOTACJE

Konieczne jest wprowadzenie systemu niezależnego od samorządów, zewnętrznego monitoringu przyznawania dotacji (zwłaszcza unijnych) przez władze wojewódzkie (zwłaszcza urzędy marszałkowskie), gdyż w tej chwili otrzymują je często nie te gminy czy powiaty, które ich naprawdę potrzebują, lecz te, które kierowane są przez kolegów partyjnych wojewódzkich decydentów. Subwencje państwowe (np. oświatowa) dla samorządów nie mogą być mniejsze (jak teraz) niż ich faktyczne potrzeby .

 

LIKWIDACJA POWIATÓW

Żądamy natychmiastowej likwidacji prawie 400 powiatów i przeniesienie ich kompetencji do gmin (które są bliżej obywatela) i w niektórych tylko przypadkach do województwa, przez co będzie można zaoszczędzić ok. 20 miliardów zł rocznie. Starostwa powiatowe są całkowicie zbędne w systemie polskiej administracji, a w tej chwili funkcjonują jako prywatne folwarki, zatrudniające krewnych, znajomych lub towarzyszy partyjnych grup, które rządzą na danym terenie (zazwyczaj jest to PSL). Przywrócimy podział Polski na 49 województw.

 

GMINNA KORUPCJA

Biorąc pod uwagę skalę lokalnego nepotyzmu i korupcji, niezbędnym jest wprowadzenie bezwzględnego zakazu zatrudniania w urzędach i jednostkach  samorządowych najbliższych krewnych radnych, wójtów, burmistrzów prezydentów miast, członków zarządów województw oraz zakazu zatrudniania radnych w tego typu jednostkach  (np. radny gminny nie może być pracownikiem spółki komunalnej ani  urzędu sąsiedniej gminy). Nie tylko wójt gminy, burmistrz czy prezydent miasta nie mogą być członkami rad nadzorczych spółek komunalnych, ale także ich zastępcy oraz inni pracownicy urzędów gmin i ich najbliżsi krewni. Radny nie może w żadnej formie wykonywać odpłatnie pracy na rzecz gminy ani jej jednostek. Teraz jest możliwe „obchodzenie” obowiązujących przepisów w tej dziedzinie.

 

WYNAGRODZENIE

Żądamy uzależnienia wynagrodzenia wójtów, burmistrzów, prezydentów miast, członków zarządów województwa oraz innych urzędników gminnych od wielkości gminy, województwa czy wielkości ich budżetu (wójt 3-tysięcznej gminy nie może zarabiać tyle samo co prezydent 2-milionowej Warszawy). Wynagrodzenie wójtów najmniejszych gmin nie może przekraczać średniej krajowej, zaś wynagrodzenia wójtów, burmistrzów, prezydentów większych gmin powinny być proporcjonalnie wyższe (maksymalne wynagrodzenie w samorządzie nie powinno przekraczać 2 średnich krajowych).

 

DWUKADENCYJNOŚĆ

Należy wprowadzić ograniczenie liczby kadencji radnych, członków zarządu województwa do dwóch 5-letnich okresów. Obecna wielokadencyjność – zwłaszcza w tzw. Polsce powiatowej – oznacza tworzenie się lokalnych sitw, uwikłanych często w afery korupcyjne.

 

INFORMACJA GMINNA

Rada gminy, sejmik nie mogą ustanawiać lokalnego prawa, które oznacza w praktyce zakaz zabierania głosu przez obywateli na sesjach rady gminy, sejmiku. Gminy, województwa nie mogą wydawać publicznych pieniędzy na publikację propagandowych pism czy też osobistych i politycznych reklam w mediach.

 

REFERENDUM LOKALNE

Należy wielokrotnie obniżyć wymaganą do przeprowadzenia gminnego referendum liczbę podpisów pod wnioskiem o takie referendum, by umożliwić także tzw. zwykłym obywatelom wpływanie na decyzje dotyczące lokalnych spraw. Należy całkowicie zlikwidować lub obniżyć do minimum wymagany dla ważności referendum próg frekwencyjny, by lokalne władze zaczęły liczyć się ze zdaniem obywateli. Dwukrotny brak wotum zaufania lub absolutorium dla wójta gminy, burmistrza, prezydenta miasta, marszałka województwa powinien oznaczać obligatoryjne referendum w sprawie jego odwołania.

 

PRZYRZECZENIE

Nasi kandydaci na radnych, wójtów gmin, burmistrzów, prezydentów miast składać będą w trybie artykułów 919-921 Kodeksu cywilnego przyrzeczenie publiczne i jeśli nie będą wywiązywać się ze złożonych obietnic wyborczych, zmuszeni będą wypłacać wyborcom znaczne „odszkodowania”.

 

Kraków, 23 sierpnia 2020

 

Załączniki

 

 

  1. Deklaracja ANTYPARTII

My, zebrani w Gdańsku działacze obywatelskich ugrupowań (m.in. Bezpartyjni i Samorządowcy, Demokracja Bezpośrednia, Jedna Polska, Kongres Nowej Prawicy, Nasze Prawo, Oburzeni,  Uczciwość, Wolni  i Solidarni, Wolni Obywatele), działacze i kandydaci na posłów z ruchu KUKIZ15 z 2015 roku, członkowie komitetów kandydatów na Prezydentów Polski w 2020 roku,  nie akceptując obecnie funkcjonującej partiokracji i dążąc do maksymalnego rozszerzenia demokracji bezpośredniej, zdecydowaliśmy się na utworzenia alternatywnej i zjednoczonej  formacji o nazwie ANTYPARTIA.

 

Zarejestrowanie jej jako partii politycznej traktujemy jedynie jako stworzenie narzędzia, które pozwoli nam uniknąć mającej miejsce w Polsce jawnej dyskryminacji  ruchów obywatelskich oraz stworzyć płaszczyznę do faktycznego udziału w życiu politycznym bezpartyjnych obywateli.

 

Naszym celem będzie maksymalne ograniczenie podejmowania szkodliwych dla naszego kraju decyzji przez utrzymujący semidemokrację w Polsce establishment partyjny, zmiana absurdalnej ordynacji wyborczej, pozbawiającej obywateli prawa do indywidualnego kandydowania do Sejmu i realnego wpływu na wybór posła, wprowadzenie do naszego systemu możliwości organizacji przez obywateli bezprogowego, wiążącego referendum zarówno ogólnopolskiego jak i lokalnego, prawa do weta obywatelskiego, prowadzącego do referendum ws. odrzucenia już obowiązującej albo wprowadzenia nowej ustawy oraz inicjatywy obywatelskiej, tj.  możliwości zmiany Konstytucji w drodze referendum obywatelskiego – na wzór sprawdzonego i bardzo  dobrze   działającego  systemu  w Szwajcarii.

 

Wprowadzimy możliwość odwoływania parlamentarzystów w czasie kadencji w drodze referendum, zakaz powoływania do zarządów spółek państwowych i gminnych osób, które kiedykolwiek były członkami jakiejś partii politycznej. Ograniczymy maksymalnie biurokrację poprzez likwidację niepotrzebnych agencji rządowych, powiatów, dwuwładzy w województwach oraz liczbę parlamentarzystów, którzy swą pracę powinni traktować jako służbę publiczną, pobierając wynagrodzenie w wysokości jedynie średniej krajowej. Zlikwidujemy dotacje i subwencje państwowe  dla partii politycznych. Uzyskane w wyniku tych oszczędności środki umożliwią znaczące obniżenie podatków. Zniesiemy podatek PIT i CIT i wprowadzimy  podatek  przychodowy, płacony powszechnie również przez korporacje zagraniczne.

 

Konieczna jest faktyczna reforma wymiaru niesprawiedliwości i wprowadzenie indywidualnej odpowiedzialności finansowej urzędników państwowych i samorządowych za rażąco błędne decyzje. W celu wyeliminowania patologii w wymiarze niesprawiedliwości wprowadzimy – w okręgach jednomandatowych – równe, powszechne i  bezpośrednie wybory sędziów Sądu Najwyższego oraz prezesów sądów pozostałych szczebli , gdzie kandydować będą mogli wszyscy czynni sędziowie.

Gdańsk – Jelitkowo, 4-5 lipca 2020

 

 

  1. Dziesięć przykazań organizacyjnych dla ANTYPARTII,

czyli jakich błędów powinna unikać nowa inicjatywa polityczna:

 

  1. Nie rozważać możliwości tworzenia innych bytów niż partia, typu: stowarzyszenie, ruch społeczny lub tym bardziej „struktura bez struktury” a’la Kukiz, gdyż irracjonalny, niesprawiedliwy system partyjny wymusza działanie w ramach partii, co pokazuje praktyka.
  2. Nie zwlekać z budowaniem silnych struktur terenowych – swego rodzaju dobrze zorganizowanej „armii”,  gdyż mogą być wybory przedterminowe, a nawet okres 3 lat wcale nie jest długim w przypadku ruchu powstającego od zera.
  3. Nie tracić czasu na rozmowy i współpracę z ludźmi, którzy już na początku nie sprawdzają się organizacyjnie, natychmiast zastępować niesprawnych działaczy osobami, które będą w stanie realizować wyznaczone zadania (dlatego musi istnieć statutowy zapis, definiujący precyzyjnie sposób odwoływania osób niesprawnych organizacyjnie z funkcji partyjnych)..
  4. Możliwie szybko wykluczać prowokatorów, którzy będą dążyć do rozbicia ruchu np. poprzez próby eliminacji naszych wartościowych działaczy lub przez negację wszystkich naszych działań (już na naszych trzech pierwszych spotkaniach mieliśmy tego przykłady)..
  5. Zmarginalizować do maksimum znaczenie władz wojewódzkich. Województwo potrzebne nam będzie tylko w przypadku wyborów do sejmików i do Parlamentu Europejskiego. Podstawową komórką organizacyjną powinien być okręg wyborczy do Sejmu i lokalne władze okręgowe, którym należy dać dużą autonomię, zwłaszcza przy konstrukcji list wyborczych, nie narzucać okręgom w żadnym wypadku „spadochroniarzy” na listy.
  6. Bardzo precyzyjnie opracować taki system „awansu” w partii oraz wyboru kandydatów na listy wyborcze, który będzie najmniej konfliktogenny. Momentem kluczowym, który może doprowadzić do licznych sporów, jest tworzenie list wyborczych. Okręgi muszą samodzielnie decydować, jaki wybrać sposób konstrukcji list, np. w drodze uczciwych prawyborów?
  7. Najważniejszym ciałem decyzyjnym powinien być zbiór przedstawicieli wszystkich 41 okręgów wyborczych, który byłby swego rodzaju radą polityczną czy też krajową radą koordynacyjną, wyznaczającą kierunki działania. Zebrania takiego ciała muszą odbywać się online (np. przez SKYPE, ZOOM etc.), gdyż trudno będzie np. co miesiąc gromadzić w jednym miejscu takie ciało.
  8. Organ wykonawczy tej krajowej rady koordynacyjnej – np. zarząd musi sprawnie działać, nie może być zbyt liczny (3-11 osób), pozostali (nie wybrani do zarządu) nie powinni się obrazić, gdyż najważniejszym ciałem i tak będzie w/w 41-osobowa rada koordynacyjna.
  9. Strona internetowa powinna powstać w ten sposób, by było prawnie uregulowane, że jej właścicielem jest partia, a nie osoba fizyczna. W przeszłości zdarzały się już „kradzieże” takich stron. Od początku powinna być widoczna na niej regionalizacja, czyli podział na informacje dot. wszystkich 41 okręgów wyborczych.
  10. Musimy być lojalni i uczciwi wobec osób, które działają aktywnie na rzecz organizacji. Nikt nie może czuć się oszukany, wykorzystany. Odrzucić należy absolutnie zasadę „Murzyn zrobił swoje, Murzyn może odejść”, jak to miało miejsce np. u Kukiza.

 

 

——————————————————————————————

 

  1. Kalendarz budowy struktur terenowych ANTYPARTII

 

– do 31 sierpnia 2020 – złożenie wniosku o rejestrację nowej partii (wraz ze statutem i 1.000 podpisów oraz wybranymi 23 sierpnia władzami)

– do 30 września – stworzenie grupy przynajmniej 41 sprawnych organizacyjnie koordynatorów okręgowych

– do 30 listopada – każdy spośród 41 koordynatorów okręgowych pozyskuje przynajmniej jednego sprawnego organizacyjnie koordynatora w każdym powiecie w swoim okręgu wyborczym , tj. w sumie średnio 9 koordynatorów w okręgu, razem w Polsce – 380 koordynatorów powiatowych. Jeśli koordynator okręgowy nie wywiązuje się z tego zadania, zastępujemy go inną osobą, która to zrobi do końca grudnia 2020

31 stycznia (niedziela)  zebranie w Warszawie wszystkich 380 koordynatorów powiatowych

do 31 marca 2021 – każdy koordynator powiatowy pozyskuje przynajmniej jednego koordynatora w każdej gminie w swoim powiecie, tj. średnio 6-7 osób. Jeśli  nie wywiązuje się z tego zadania, zastępujemy go inną osobą, która to zrobi do końca kwietnia 2021. W ten sposób mamy przynajmniej 2.477 koordynatorów na terenie całej Polski, tj. przynajmniej jednego w każdej polskiej gminie

– w maju 2021 – Pierwszy Kongres ANTYPARTII w Warszawie z udziałem przynajmniej 2.477 członków.

do 30 czerwca 2021 – każdy spośród tych 2.477 koordynatorów gminnych pozyskuje przynajmniej dwóch nowych członków ANTYPARTII, w ten sposób na początku lipca 2021 roku ANTYPARTIA  powinna liczyć ok. 7 tysięcy członków.

 

 

41 koordynatorów okręgowych   (do 30 września 2020)

__________________________________________________________________________________

380 koordynatorów powiatowych (do 30 listopada 2020)

__________________________________________________________________________________

2.477 koordynatorów gminnych (do 31 marca 2021)

 ———————————————————————————-

 

7.000 członków nowej partii (do 30 czerwca 2021)

________________________________________________

 

Statut Antypartii

uchwalony przez zgromadzenie ogólne członków założycieli w dniu 23 sierpnia  2020 roku w Krakowie

Spis treści:

I.                Postanowienia ogólne

II.               Cele i sposoby działania

III.             Członkowie

IV.            Prawa i obowiązki członków Antypartii

V.               Władze naczelne, regionalne, okręgowe, powiatowe i terenowe Antypartii

VI.            Reprezentacja Antypartii w parlamencie i organach samorządu terytorialnego

VII.         Klub młodych Antypartii

VIII.      Sprawy dyscyplinarne

IX.            Majątek, gospodarka finansowa i zasady reprezentacji Antypartii

X.               Przepisy szczególne i końcowe

 

Załącznik A:    Struktura organizacyjna Antypartii

Załącznik B:    Symbol graficzny Antypartii

 

I.                    POSTANOWIENIA OGÓLNE

§ 1

1. Antypartia jest partią polityczną, działającą na podstawie ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o partiach politycznych (tekst jednolity: Dz. U. z 2001 r. nr 79, poz. 857 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o partiach politycznych, innych ustaw, stanowiących o funkcjonowaniu partii politycznych i niniejszego Statutu, zwanego dalej Statutem.

2. Siedzibą Antypartii jest m.st. Warszawa.

3. Antypartia działa na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej i poza jej granicami, gdzie może także ustanawiać swoje zagraniczne przedstawicielstwa.

4. Antypartia może być członkiem krajowych i międzynarodowych organizacji, zrzeszających partie polityczne i organizacje o podobnych założeniach programowych oraz może współpracować z takimi partiami i organizacjami, w tym również z działającymi na terenie innych krajów.

5. Antypartia posiada osobowość prawną.

6. Nazwa i symbole Antypartii podlegają ochronie prawnej.

7. Antypartia ma prawo do używania odznak, legitymacji, pieczęci, barw, symboli i znaków graficznych na zasadach określonych Statutem. Symbolem Antypartii jest znak graficzny, którego wzór znajduje się w Załączniku B do  niniejszego Statutu.

8. Antypartia opiera swą działalność na pracy społecznej członków, może także do prowadzenia swych spraw zatrudniać pracowników.

 

II.  CELE I SPOSOBY DZIAŁANIA

§ 2

1.       Celem Antypartii – poprzez udział w życiu publicznym – jest przeprowadzanie w polskim systemie politycznym, ekonomicznym, prawnym i społecznym takich zmian, które przyczynią się do rozwoju demokratycznego państwa prawa, obrony jego interesów narodowych oraz podnoszenia poziomu cywilizacyjnego, w szczególności:

a)       zmiana obowiązującej obecnie  proporcjonalnej ordynacji wyborczej w wyborach do Sejmu na ordynację większościową z jednomandatowymi okręgami wyborczymi,

b)       analiza dotychczasowego funkcjonowaniem partii politycznych, wskazywanie sposobów likwidacji patologii w tej sferze życia politycznego,

c)       propagowanie respektowania zasad etyki oraz znaczenia uczciwości w życiu publicznym,

d)       zapewnianie edukacji i wychowania zgodnego  z tradycyjnymi wartościami, respektowanymi w Polsce od stuleci, wytyczenie w oświacie i nauce kierunków kształcenia priorytetowych dla rozwoju państwa polskiego,

e)       wprowadzenie obowiązku przeprowadzenia każdego referendum – po spełnieniu ustawowych wymogów –  i respektowanie przez władze wyrażonej w nim woli obywateli, znaczące obniżenie liczby wymaganych do przeprowadzenia referendum podpisów oraz frekwencyjnego progu ważności referendum,

f)        przeprowadzenie takich reform wymiaru sprawiedliwości, które faktycznie zapewnią obywatelom poczucie sprawiedliwości,

g)       osiągnięcie przez nasz kraj porównywalnej z państwami wysoko rozwiniętymi wartości  PKB przypadającej na 1 mieszkańca oraz likwidacja niczym nie uzasadnionych  dysproporcji w dochodach funkcjonariuszy państwowych oraz  samorządowych i pozostałych obywateli RP,

h)       zapewnienie skutecznej opieki lekarskiej oraz obrony interesów narodowych naszego kraju,

i)         budowa społeczeństwa obywatelskiego, wspieranie szybszego rozwoju polskiej przedsiębiorczości,

j)        stworzenie prawa służącego wyłączeniu z życia politycznego na terenie Rzeczypospolitej Polskiej byłych funkcjonariuszy lub tajnych współpracowników, kontaktów operacyjnych lub kontaktów informacyjnych komunistycznych służb specjalnych PRL (zdefiniowanych w stosownych, obowiązujących zapisach w polskim prawie),

k)       działanie na rzecz jawności funkcjonowania władz publicznych, monitoring prawidłowości funkcjonowania wymiaru sprawiedliwości, w tym obserwacja i rejestracja wybranych rozpraw i posiedzeń sądów.

2.       Antypartia realizuje swoje cele poprzez:

a) wyrażanie swojego stanowiska na forum publicznym,

b) wspomaganie działalności lobbingowej w procesie poprawy stanowionego prawa,

c) współpracę z organami administracji publicznej, uczelniami oraz innymi instytucjami, naukowcami i innymi podmiotami, których działalność może być pomocna w celu realizacji celów statutowych,

d) udzielanie pomocy organizacyjnej, rzeczowej i finansowej osobom fizycznym, osobom prawnym i instytucjom, pokrzywdzonym lub poszkodowanym przez organy władzy publicznej,

e) prowadzenie bezpłatnej działalności doradczej i informacyjnej na rzecz społeczeństwa,

f) działalność charytatywną, wydawniczą, wykładowczą,

g) udział w postępowaniach przygotowawczych, sądowych, wykonawczych, administracyjnych i innych, w celu ochrony słusznego interesu społecznego oraz interesu obywatela, zawartych w Konstytucji RP, a zwłaszcza ochrony praw i wolności człowieka i obywatela,

h) upublicznianie nagannych działań i decyzji wszystkich organów władzy publicznej, w tym ustawodawczej, wykonawczej, sądowniczej i samorządowej, związanych z nadużyciem ich kompetencji zgodnie z obowiązującymi przepisami, Konstytucją RP, a także domaganie się ukarania winnych, podejmujących niewłaściwe decyzje, również  poprzez publikację książek, pism, inną działalność medialną,

i) udział swych członków w wyborach samorządowych, parlamentarnych i do Parlamentu Europejskiego, wysuwanie kandydatów na stanowiska w organach państwowych i samorządowych.

 

III. CZŁONKOWIE ANTYPARTII

§ 3

1.       Członkiem Antypartii może być obywatel Rzeczypospolitej Polskiej, który w dniu złożenia deklaracji ukończył 18 lat, korzysta z pełni praw publicznych, akceptuje jej Statut i program oraz cieszy się nieposzlakowaną opinią.

2.       Nie może być członkiem Antypartii obywatel, który:

a)       jest członkiem innej partii politycznej,

b)       został ubezwłasnowolniony całkowicie lub częściowo,

c)       został pozbawiony praw publicznych prawomocnym orzeczeniem sądu,

d)       został pozbawiony praw wyborczych orzeczeniem Trybunału Stanu lub właściwego sądu powszechnego,

e)       został prawomocnie skazany za przestępstwo umyślne ścigane z urzędu,

f)        był tajnym współpracownikiem, kontaktem operacyjnym lub informacyjnym  (w rozumieniu obowiązującego prawa w tym zakresie) albo etatowym pracownikiem komunistycznych służb specjalnych PRL.

3.       Członkowie Antypartii dzielą się na:

a)       członków,

b)       członków honorowych.

4.       Członkiem honorowym Antypartii może być każda osoba fizyczna, której godność tę nada Kongres Antypartii za szczególne zasługi dla Polski i dla Antypartii.
Kongres może także odebrać godność członka honorowego w uzasadnionych przypadkach nierespektowania programu Antypartii czy naruszania Statutu. Członek honorowy ma prawo uczestnictwa w pracach i imprezach organizowanych przez Antypartię, nie posiadając czynnego ani biernego prawa wyborczego, może uczestniczyć w Kongresie z głosem doradczym.

5.       Kandydat na członka Antypartii składa do Okręgowej Rady Koordynatorów  (ORK)  lub Zarządu Antypartii pisemną deklarację zawierającą m.in.: oświadczenie o przystąpieniu i zobowiązanie do opłacania składek oraz
imię (imiona) i nazwisko, datę i miejsce urodzenia, adres, serię
i numer dowodu osobistego i PESEL.

6.       O przyjęciu w poczet członków Antypartii decyduje Okręgowa Rada Koordynatorów  lub Zarząd Antypartii, w formie uchwały. O swojej decyzji ORK lub Zarząd Antypartii niezwłocznie powiadamia pisemnie zainteresowanego, a jej skan przekazuje Radzie Koordynatorów (RK), która może zmienić decyzję ORK lub Zarządu Antypartii.

7.       Od decyzji odmownej ORK lub Zarządu Antypartii zainteresowanemu przysługuje prawo odwołania do Rady Koordynatorów, zaś od odmownej decyzji Rady Koordynatorów (RK)  do Kongresu Antypartii, którego uchwała w tym przedmiocie jest ostateczna. Odwołanie należy wnieść w terminie 14 dni od otrzymania pisemnej informacji o odmownej decyzji wraz z uzasadnieniem.

8.       Członkostwo w Antypartii ustaje wskutek:

a)       niespełnienia wymogów statutowych lub zaprzestania realizacji przyjętego zobowiązania, o których mowa w paragrafie  3, ust. 1,

b)       członkostwa w organizacji, której cele są sprzeczne z programem Antypartii,

c)       dobrowolnej rezygnacji członka, zgłoszonej na piśmie, z dniem złożenia rezygnacji,

d)       wykluczenia członka w trybie określonym w Statucie,

e)       zaniechania przez okres co najmniej 6 miesięcy opłacania składek członkowskich,

f)        naruszenia obowiązków członka, określonych w Statucie,

g)       śmierci,

h)       rozwiązania Antypartii.

9.       Ustanie członkostwa stwierdza Zarząd Antypartii w drodze chwały z chwilą stwierdzenia utraty członkostwa. Od powyższej uchwały przysługuje odwołanie do Rady Koordynatorów w terminie 14  dni od daty jej doręczenia.

 

IV.                PRAWA I OBOWIĄZKI CZŁONKÓW ANTYPARTII

§ 4

1.      Prawem każdego członka Antypartii jest:

a)       kształtowanie programu Antypartii,

b)       zgłaszanie właściwym władzom Antypartii inicjatyw politycznych lub organizacyjnych,

c)       dostęp do wszystkich uchwał i innych dokumentów Antypartii, jeżeli nie sprzeciwiaj ą się temu przepisy powszechnie obowiązującego prawa,

d)       używanie odznak organizacyjnych, jak symbol czy nazwa,

e)       uczestniczenie w posiedzeniach organów i władz Antypartii wszystkich szczebli,

f)        korzystanie z wszelkich uprawnień i instytucji, znajdujących swoje oparcie w niniejszym Statucie.

2.      Obowiązkiem każdego członka Antypartii jest:

a)       przestrzeganie Statutu i regulaminów Antypartii, a także stosowanie się do uchwał właściwych władz Antypartii,

b)       postępowanie w życiu publicznym i prywatnym w sposób etyczny,

c)       przestrzeganie koleżeńskich relacji z pozostałymi członkami Antypartii,

d)       wspieranie celów i programu Antypartii oraz  udział w realizacji jej zadań,

e)       sumienne pełnienie powierzonych im funkcji i obowiązków,

f)        uczestniczenie w pracach terenowych struktur Antypartii,

g)       po wyborze z listy zgłoszonej przez komitet wyborczy Antypartii lub koalicyjny komitet wyborczy Antypartii – przystąpienie do właściwego klubu tworzonego przez Antypartię i wywiązywanie się ze wszystkich z tym związanych obowiązków,

h)       regularne i osobiste płacenie składek członkowskich na zasadach i w wysokości określonych uchwałą Rady Koordynacyjnej.

 

V.                  WŁADZE NACZELNE, REGIONALNE, OKRĘGOWE, POWIATOWE I TERENOWE ANTYPARTII

§ 5

1.       Władzami Antypartii są:

a) Kongres Antypartii, zwany także Kongresem,

b) Rada Koordynatorów Antypartii, zwana RK

c) Zarząd Antypartii, zwany również Zarządem,

d) Komisja Rewizyjna Antypartii, zwana KR,

e) Sąd Koleżeński, zwany SK,

f) ich odpowiedniki na poziomie regionu, okręgu, powiatu i gminy/dzielnicy miasta, definiowane w tym Statucie.

2.       Kadencja władz Antypartii każdego rodzaju i szczebla trwa 2 lata .

3.       Delegatami na Kongres Antypartii są wszyscy jej członkowie, chyba, że ich liczba będzie większa niż liczba powiatów. Wówczas delegatami są członkowie Rady Koordynatorów, Komisji Rewizyjnej (od 3 do 7 członków), Sądu Koleżeńskiego (od 3 do 7 członków) oraz delegaci z każdego powiatu, wybrani przez wszystkich członków w danym powiecie  w wyborach tajnych, zwykłą większością głosów przy obecności co najmniej połowy uprawnionych do głosowania, w liczbie 1/10 wszystkich członków Antypartii w danym powiecie (w przypadku wystąpienia ułamka zaokrąglenie  do pełnej liczby /do góry/ następuje po wystąpieniu 5 lub więcej po przecinku), minimum to jeden delegat z powiatu, niezależnie od liczby członków, w przypadku braku członków w danym powiecie liczba delegatów to 0.  Delegatami na Kongres są także posłowie i senatorowie Antypartii i posłowie do Parlamentu Europejskiego oraz radni sejmików województwkich, rad powiatu i gminy. Kadencja  delegata trwa 2 lata.

4.       W skład Rady Koordynatorów wchodzą wybrani przez Okręgowe Rady Koordynatorów   ze wszystkich okręgów wyborczych do Sejmu przedstawiciele (po jednym z każdego z 41 okręgu) oraz od 3do 11 członków Antypartii, wybranych przez Kongres. Ukonstytuowanie Rady Koordynatorów nastąpi na pierwszym posiedzeniu. Odwołania  członka Rady Koordynatorów przed upływem kadencji może dokonać w głosowaniu tajnym Kongres lub Rada Koordynatorów większością co najmniej 2/3 głosów, ale tylko na wniosek 2/3 członków Antypartii w jego okręgu  lub na wniosek 2/3 członków Rady Koordynatorów.

5.       Wyboru członków Komisji Rewizyjnej dokonuje Kongres  spośród członków Antypartii zwykłą większością głosów, w głosowaniu tajnym. Pierwsza Komisja Rewizyjna oraz jej Przewodniczący i Wiceprzewodniczący (funkcjonujący do pierwszego Kongresu Antypartii) są wybrani przez Zgromadzenie Ogólne Członków Założycieli w dniu 23 sierpnia 2020 roku w głosowaniu tajnym lub jawnym w zależności od decyzji tegoż Zgromadzenia.

6.       Wyboru członków Sądu Koleżeńskiego dokonuje Kongres  spośród członków Antypartii zwykłą większościa głosów, w głosowaniu tajnym. Pierwszy Sąd Koleżeński oraz jego Przewodniczący i Wiceprzewodniczący (funkcjonujący do pierwszego Kongresu Antypartii) są wybrani przez Zgromadzenie Ogólne Członków Założycieli w dniu 23 sierpnia 2020 roku w głosowaniu tajnym lub jawnym w zależności od decyzji tegoż Zgromadzenia.

7.       Członkowie Rady Koordynatorów, Komisji Rewizyjnej, Sądu Koleżeńskiego są wybierani na 2-letnią kadencję do czasu wyboru nowej Rady Koordynatorów, Komisji Rewizyjnej i Sądu Koleżeńskiego. Mandat członków Rady Koordynatorów, Komisji Rewizyjnej i Sądu Koleżeńskiego wygasa po pierwszym Kongresie, odbywającym się w roku kalendarzowym, w którym upływa okres kadencji.

8.       Mandat członka Rady Koordynatorów , Komisji Rewizyjnej, Sądu Koleżeńskiego wygasa przed upływem kadencji z powodu:

a)  ustania członkostwa w Antypartii,

b)  pisemnej rezygnacji lub ustnej rezygnacji złożonej na posiedzeniu RK (także online), potwierdzonej następnie pocztą elektroniczną,

c) odwołania przez Kongres uchwałą podjętą większością 2/3 głosów obecnych na Kongresie, w głosowaniu tajnym lub w przypadku odwołania członka Rady Koordynatorów – przez tę Radę Koordynatorów zgodnie z ustępem 4,

d)  śmierci,

e)  pozbawienia praw publicznych.

9.       W przypadkach wygaśnięcia mandatu członka Rady Koordynatorów, Komisji Rewizyjnej, Sądu Koleżeńskiego przed upływem kadencji, Kongres dokonuje uzupełnienia składu na okres do upływu kadencji. Uzupełnienia tego może dokonać także sama Rada Koordynatarów, Komisja Rewizyjna, Sąd Koleżeński w drodze kooptacji, lecz w ilości nie przekraczającej 1/3 ich maksymalnie dopuszczonego Statutem składu.

§ 6

1.       Uchwały wszystkich organów Antypartii zapadają w głosowaniu jawnym zwykłą większością głosów w obecności co najmniej połowy ogólnej liczby członków organu, o ile Statut nie stanowi inaczej.

2.       Jeżeli w pierwszym terminie w Kongresie nie uczestniczy co najmniej połowa liczby delegatów, wówczas w drugim terminie posiedzenia uchwały mogą być podjęte zwykłą większością głosów oddanych przez członków obecnych.

3.       Drugi termin powinien być podany w zawiadomieniu o terminie i miejscu Kongresu, i nie może być wyznaczony wcześniej niż po upływie jednej godziny po pierwszym terminie.

4.       Kongres zwoływany jest na podstawie uchwały Rady Koordynatorów, przynajmniej raz w roku kalendarzowym.

5.       Rada Koordynatorów zawiadamia delegatów o terminie i proponowanym porządku obrad Kongresu przynajmniej na dwa tygodnie przed jego terminem za pomocą zawiadomień wysyłanych drogą elektroniczną, na wcześniej podany przez członka adres mailowy oraz poprzez ogłoszenie umieszczone na stronie internetowej Antypartii, o ile takowa działa.

6.       Rada Koordynatorów  jest zobowiązana zwołać Kongres na wniosek Komisji Rewizyjnej  lub 1/4 członków Antypartii. Rada Koordynatorów zwołuje Kongres po otrzymaniu takiego wniosku, termin Kongresu musi przypadać w ciągu 1 miesiąca, ale nie wcześniej niż po 14 dniach, od chwili złożenia wniosku.

7.       Do żądania zwołania Kongresu dołącza się proponowany porządek obrad, który Rada Koordynatorów  obowiązana jest uwzględnić. Porządek może być rozszerzony przez Radę Koordynatorów lub Komisję Rewizyjną o inne punkty.

§ 7

1.       Do kompetencji Kongresu należy:

a)       uchwalanie programów organizacyjnej i finansowej działalności Antypartii,

b)       rozpatrywanie i zatwierdzanie sprawozdania Komisji Rewizyjnej z działalności Antypartii,

c)       rozpatrywanie i zatwierdzanie sprawozdań Zarządu Antypartii z działalności minionej
kadencji,

d)       udzielanie, po wysłuchaniu wniosków Komisji Rewizyjnej, absolutorium ustępującemu Zarządowi oraz Radzie Koordynatorów,

e)       wybór od 3 do 11 członków Rady Koordynacyjnej, o których mowa w paragrafie 5 ust. 4 Statutu,

f)        wybór od 3 do 7 członków Komisji Rewizyjnej,

g)       wybór od 3 do 7 członków Sądu Koleżeńskiego,

h)       uchwalanie Statutu Antypartii lub jego zmiany,

i)         nadanie członkostwa honorowego Antypartii,

j)        podjęcie uchwały w sprawie rozwiązania Antypartii i przeznaczenia jej majątku,

k)       rozpatrywanie odwołań od decyzji Sądu Koleżeńskiego i Rady Koordynatorów  Antypartii,

l)         podejmowanie uchwał w przypadkach określonych niniejszym Statutem oraz
w innych sprawach niezastrzeżonych do kompetencji pozostałych organów.

2. Kongres pracuje według ustalonego porządku obrad. Proponowany porządek obrad może być przez Kongres zmieniony lub rozszerzony. Porządek nie może być rozszerzony o punkty dotyczące zmiany Statutu lub rozwiązania Antypartii.

3. Kongres po otwarciu go przez Przewodniczącego Antypartii wybiera w sposób jawny Przewodniczącego Kongresu, a na jego wniosek – także w głosowaniu jawnym – Wiceprzewodniczącego i Sekretarza, którzy dalej prowadzą obrady.

§ 8

1.       Rada Koordynatorów, o której mowa w paragrafie 5 ust. 4,  jest najwyższą władzą Antypartii w okresie między Kongresami, wyznacza kierunki działania Antypartii.

2.       Rada Koordynatorów wybiera ze swego grona od 3 do 11 członków Zarządu Antypartii, w tym  Przewodniczącego, który także jej przewodniczy,  jednego lub dwóch Wiceprzewodniczących, Skarbnika, Sekretarza oraz pozostałych członków Zarządu, który realizuje politykę określoną przez Radę Koordynatorów. Rada Koordynacyjna decyduje, czy głosowania te jest tajne czy jawne. Odwołania członka Zarządu przed upływem kadencji może dokonać Kongres lub Rada Koordynacyjna w głosowaniu tajnym większością co najmniej 2/3 głosów tylko na wniosek co najmniej 2/3 członków Rady Koordynatorów.

3.       Przewodniczący Zarządu i równocześnie Rady Koordynatorów Antypartii kieruje pracami Zarządu oraz Rady Koordynatorów, reprezentuje Antypartię na zewnątrz. W razie jego nieobecności zastępuje go wskazany przez niego Wiceprzewodniczący lub w razie jego nieobecności inny członek Zarządu, wskazany przez Przewodniczącego.

4.       Zarząd Antypartii, realizując strategię wyznaczoną przez Radę Koordynatorów,  kieruje bieżącą działalnością Antypartii .

5.       Zarząd ustala między sobą zakres obowiązków członków na swym pierwszym posiedzeniu.

§ 9

1.       Do zakresu działania Rady Koordynatorówj należy:

a)       realizacja uchwał Kongresu Antypartii,

b)       kierowanie pracą Antypartii i zarządzanie jego majątkiem,

c)       uchwalenie regulaminów działania Rady Koordynacyjnej,

d)       ustalanie wysokości składek członkowskich,

e)       uchwalenie okresowych planów działania i preliminarzy budżetowych,

f)        zatwierdzanie sprawozdań Zarządu (w tym sprawozdań finansowych),

g)       zatwierdzanie nabywania praw i zaciągania zobowiązań majątkowych w imieniu Antypartii,

h)       uchwalanie regulaminu Biura, jeśli takie funkcjonuje,

i)         podejmowanie uchwał w sprawie przystąpienia do innych organizacji,

j)        zawieranie koalicji wyborczych i ustalanie formy udziału Antypartii w wyborach samorządowych, parlamentarnych i do Parlamentu Europejskiego,

k)       wybór i odwołanie przed upływem kadencji w sposób przewidziany w Statucie członków Zarządu Antypartii..

2. Rada Koordynatorów zbiera się w określonych przez siebie terminach, zgodnie z potrzebami podejmowania stosownych decyzji, nie rzadziej jednak niż raz na kwartał. Rada może obradować i podejmować decyzje za pośrednictwem Internetu (np. na Skype, Zoom etc.). Podobnie mogą obradować i podejmować decyzje  inne władze stowarzyszenia z wyjątkiem Kongresu.

3. Rada Koordynatorów dokonuje podziału czynności między swoich członków w sprawach niewymagających kolektywnego działania.

4. Do obsługi administracyjnej Antypartii za zgodą Rady Koordynatorów Zarząd może zatrudniać pracowników, którzy tworzą Biuro Antypartii.

5. Szczegółowe zasady działania Rady Koordynatorów określa Regulamin Rady, przez nią uchwalony.

§ 10

1.       Komisja Rewizyjna Antypartii składa się z trzech do siedmiu członków.

2.       Do kompetencji Komisji Rewizyjnej należy:

a)       uchwalenie regulaminu działania Komisji Rewizyjnej,

b)       przeprowadzenie co najmniej raz w roku kontroli statutowej i finansowej działalności Zarządu i Rady Koordynatorów oraz Regionalnych, Okręgowych, Powiatowych, Gminnych/Dzielnicowych Rad Koordynatorów  i zarządów

c)       składanie sprawozdań na Kongresie i zgłaszanie wniosków w przedmiocie absolutorium ustępującemu Zarządowi i  Radzie Koordynatorów,

d)       przedstawienie Radzie Koordynatorów protokołów pokontrolnych wraz z
wnioskami,

e)       prowadzenie okresowych kontroli opłacania składek członkowskich,

f)        składanie wniosku o zwołanie Kongresu.

3.       Szczegółowe zasady działania Komisji Rewizyjnej określa przyjęty przez nią Regulamin Komisji Rewizyjnej Antypartii.

4.       Członkami Komisji Rewizyjnej Antypartii nie mogą być osoby będące członkami Rady Koordynatorów, Regiolanej i Okręgowej Rady Koordynatorów  lub pozostające z nimi w stosunku pokrewieństwa, powinowactwa lub podległości z tytułu zatrudnienia.

5.       Wybranie do składu Komisji Rewizyjnej osoby wbrew postanowieniom ust. 4.   jest nieważne. Wystąpienie okoliczności, o których mowa w ust. 4.  w trakcie kadencji Komisji Rewizyjnej jest równoznaczne z rezygnacją członka Komisji Rewizyjnej, którego okoliczność ta dotyczy.

6.       Komisja Rewizyjna na swym pierwszym posiedzeniu wybiera Przewodniczącego i Wiceprzewodniczącego.

§ 11

1.       Sąd Koleżeński, wybrany przez Kongres w liczbie od 3 do 7 członków, wybiera ze swego grona na pierwszym posiedzeniu Przewodniczącego i Wiceprzewodniczącego oraz przyjmuje w drodze uchwały swój Regulamin, określający szczegóły działania. Kadencja SK trwa dwa lata. W skład SK nie może wchodzić członek Zarządu, Rady  Koordynatorów, Regionalnej i Okręgowej Rady Koordynatorów i osoby pozostające z nimi w stosunku pokrewieństwa, powinowactwa lub podległości z tytułu zatrudnienia.

2.       Do kompetencji Sądu Koleżeńskiego należy:

a)       wyjaśnianie zdarzeń lub zachowań członków Antypartii niezgodnych ze Statutem, obowiązującym prawem lub nieetycznych,

b)       składanie – po wysłuchaniu stron – do Rady Koordynatorów wniosków o wykluczenie członka z Antypartii z powodu łamania Statutu Antypartii, prawa czy zasad etycznych;  od decyzji Sądu Koleżeńskiego i z tym związanych decyzji Rady Koordynatorów o wykluczeniu z Antypartii przysługuje odwołanie do Kongresu w terminie 2 tygodni od otrzymania w/w decyzji,

c)       składanie Radzie Koordynatorów i Kongresowi sprawozdań ze swojej działalności.

§ 12

1.       Regionalna Rada Koordynatorów Antypartii, obejmująca swym działaniem teren jednego województwa (lub dwóch),  składa się z wybranych przez Okręgowe Rady Koordynatorów  przedstawicieli okręgów wyborczych do Sejmu z terenu tegoż województwa (po jednym z każdego okręgu wyborczego). Wybierani oni są w głosowaniu tajnym zwykłą większością głosów przy obecności co najmniej połowy uprawnionych do głosowania – na pierwszym zebraniu Okręgowej Rady Koordynatorów, zwoływanym przez Zarząd Antypartii.

2.       Regionalna Rada Koordynatorów jest ciałem pomocniczym, koordynującym jedynie działalność  Okręgowych Rad Koordynatorów na terenie danego województwa (lub dwóch) przede wszystkim w czasie wyborów do sejmików wojewódzkich i do Parlamentu Europejskiego.

3.       Regionalna Rada Koordynatorów wybiera ze swego groma Przewodniczącego i Wiceprzewodniczącego, którzy jedynie koordynują jej pracę.

§ 13

1.       Podstawową częścią struktury Antypartii jest jej organizacja w okręgu wyborczym do Sejmu, która cieszy się możliwie dużą autonomią w swej aktywności. Władze wyższego szczebla Antypartii nie mogą ingerować w działania kierującej działalnością Antypartii w danym okręgu wyborczym Okręgowej Rady Koordynatorów, z wyjątkiem sytuacji przewidzianych Statutem.

2.       ORK składa się ze wszystkich członków Antypartii  na terenie danego okręgu  wyborczego, chyba że ich liczba będzie większa niż 20. Wówczas wszyscy członkowie Antypartii w każdym powiecie wybierają do ORK swoich przedstawicieli w wyborach tajnych, zwykłą większością głosów przy obecności co najmniej połowy uprawnionych do głosowania, w liczbie 1/10 wszystkich członków Antypartii w danym powiecie (w przypadku wystąpienia ułamka zaokrąglenie  do pełnej liczby /do góry/ następuje po wystąpieniu 5 lub więcej po przecinku), minimum to jeden członek ORK z danego powiatu, niezależnie od liczby członków, w przypadku braku członków w danym powiecie liczba delegatów to 0.  Kadencja takiego delegata trwa 2 lata.

3.       ORK reprezentuje Antypartię w danym okręgu wyborczym (z zastrzeżeniem kompetencji przysługujących Radzie Koordynatorów, Komisji Rewizyjnej, Sądowi Koleżeńskiemu i Kongresowi) i prowadzi statutową działalność w tym okręgu, np. informacyjną, pozyskuje nowych członków i sympatyków, kieruje akcjami Antypartii na terenie  swego okręgu (np. kampaniami wyborczymi).

4.       ORK wybiera ze swego grona jednego członka do Rady Koordynatorów Antypartii zgodnie z zapisem w § 5, ust 4 oraz Zarząd Okręgowy, w tym jego Przewodniczącego, Wiceprzewodniczącego, Skarbnika i Sekretarza  oraz uchwala Regulamin działania ORK i Zarządu Okręgowego.

5.       Zarząd Okręgowy kieruje działalnością bieżącą Antypartii na terenie swego okręgu.

6.       Wszelkie spory na poziomie danego okręgu rozstrzyga Komisja Rewizyjna lub Sąd Koleżeński Antypartii oraz Rada Koordynatorów Antypartii.

7.       Do wyłącznej kompetencji Okręgowej Rady Koordynatorów należy ustalanie regulaminu obligatoryjnych prawyborów, w wyniku których wyłaniani będą kandydaci Antypartii do rad gminy, powiatu, Sejmiku, Sejmu, Senatu oraz Parlamentu Europejskiego (gdy to będzie konieczne w porozumieniu z ORK z sąsiednich okręgów wyborczych).

§ 14

1.       Na terenie powiatu działalnością Antypartii kieruje Powiatowa Rada Koordynatorów, złożona ze wszystkich członków Antypartii na terenie danego powiatu. Ze swego grona wybiera ona Przewodniczącego, Wiceprzewodniczącego, którzy kierują bieżącą działalnością Antypartii oraz członków Okręgowej Rady Koordynatorów w ilości odpowiadającej 1/10 wszystkich członków na terenie powiatu. Powiatowa Rada Koordynatorów uchwala Regulamin swego działania.

2.       Na terenie gminy oraz dzielnicy/osiedla miasta działalnością Antypartii kieruje Gminna lub Dzielnicowa/Osiedlowa Rada Koordynatorów, w skład której wchodzą wszyscy członkowie Antypartii na terenie tej gminy / dzielnicy/osiedla i która ze swego grona wybiera Przewodniczącego i Wiceprzewodniczącego, którzy kierują bieżącą działalnością Antypartii na terenie gminy / dzielnicy.osiedla. Gminna / Dzielnicowa/Osiedlowa Rada Koordynatorów uchwala Regulamin swego działania.

 

VI.                REPREZENTACJA ANTYPARTII W PARLAMENCIE I ORGANACH SAMORZĄDU TERYTORIALNEGO

§ 15

1.       Kandydaci wybrani do Sejmu lub Senatu z listy zgłoszonej przez Antypartię lub rekomendowani przez nią na listę utworzoną na podstawie porozumienia zawartego przez władze Antypartii z innymi ugrupowaniami albo członkowie Antypartii kandydujący z innych list za zgodą władz Antypartii tworzą Klub, Koło lub Zespół Parlamentarny Antypartii, zwany dalej Klubem Antypartii.

2.       Przynależność do Klubu Antypartii, o którym mowa w ust. 1 oraz uczestnictwo w jego pracach jest obowiązkowe.

3.       Klub Antypartii działa na podstawie Regulaminu Klubu Antypartii.

4.       Przepisy ust. 1-3 stosuje się odpowiednio do posłów do Parlamentu Europejskiego.

§ 16

1.       Kandydaci wybrani do organów przedstawicielskich samorządu terytorialnego z listy zgłoszonej przez Antypartię lub rekomendowani przez Antypartię na listę utworzoną na podstawie porozumienia zawartego przez władze Antypartii z innymi ugrupowaniami albo członkowie Antypartii kandydujący z innej listy za zgodą władz Antypartii tworzą Kluby, Koła lub Zespoły Radnych Antypartii na zasadach określonych przez władze Antyparti.

2.       Przynależność i praca w takim Klubie, Kole, Zespole jest obowiązkowa.

 

VII.   KLUB  MŁODYCH  ANTYPARTII

§ 17

1.       Klub Młodych zrzesza osoby, należące do środowiska młodzieżowego Antypartii.

2.       Do Klubu Młodych mogą należeć osoby, które ukończyły 16 lat i akceptują program i Statut Antypartii oraz spełniają inne warunki przynależności do samej Antypartii, opisane w Statucie i nie ukończyły 21 roku życia.

3.       Szczegółowe zasady działania i organizację Klubu Młodych Antypartii określa  Regulamin przyjęty przez Radę Koordynatorów Antypartii.

 

VIII.   SPRAWY DYSCYPLINARNE

§ 18

1.      Członek Antypartii może być ukarany za nieprzestrzeganie postanowień Statutu, niestosowanie się do uchwał władz Antypartii, postępowanie nietyczne, sprzeczne z programem Antypartii.

2.      W postępowaniu dyscyplinarnym mogą być stosowane następujące kary:

a)       upomnienie,

b)      nagana,

c)       zakaz pełnienia funkcji we władzach Antypartii przez okres od 6 miesięcy do 2 lat,

d)      wykluczenie z Antypartii.

§ 19

1.       Ukaranie następuje decyzją Sądu Koleżeńskiego na wniosek terenowych władz Antypartii lub Zarządu Antypartii.

2.       Od decyzji SK przysługuje odwołanie na piśmie w ciągu 14 dni od doręczenia decyzji Sądu Koleżeńskiego do Rady Koordynatorów, a następnie w ciągu 2 tygodni  od otrzymania decyzji Rady Koordynatorów do Kongresu.

3.       Sąd Koleżeński rozstrzyga spory pomiędzy członkami władz Antypartii wszystkich szczebli. Od jego decyzji przysługuje w ciągu 14 dni od doręczenia decyzji SK odwołanie do Rady Koordynatorów, a następnie do Kongresu.

 

IX.  MAJĄTEK, GOSPODARKA FINANSOWA I ZASADY REPREZENTACJI ANTYPARTII

§ 20

1.       Majątek  Antypartii powstaje ze składek członkowskich, darowizn, spadków, zapisów, dochodów z majątku  i innych źródeł dozwolonych ustawą o partiach politycznych i innymi ustawami.

2.       Rada Koordynatorów, która kieruje działalnością majątkową i finansową Antypartii, na wniosek Skarbnika, uchwala Instrukcję Finansową określającą zasady gospodarowania majątkiem Antypartii, w tym sposób finansowania działań statutowych poszczególnych struktur oraz wysokość i zasady uiszczania składki członkowskiej.

3.       Do reprezentowania Antypartii na zewnątrz upoważniony jest Przewodniczący lub wskazany przez niego Wiceprzewodniczący Zarządu albo upoważniony przez Przewodniczącego inny członek Zarządu, do zaciągania zobowiązań majątkowych i finansowych, składania oświadczeń woli w zakresie praw i obowiązków majątkowych i finansowych upoważnieni są działający wspólnie Przewodniczący Antypartii i Skarbnik.

4.       Przewodniczący Antypartii działając wspólnie ze Skarbnikiem może ustanowić pełnomocników uprawnionych do reprezentowania Antypartii na zewnątrz oraz zaciągania zobowiązań majątkowych i finansowych w zakresie i na warunkach ustalonych w pełnomocnictwie .

5.       Upoważnienie do zaciągania kredytu bankowego wymaga odrębnej uchwały Rady Koordynatorów.

6.       Zabronione jest wykorzystywanie majątku Antypartii na rzecz członków Antypartii oraz ich rodzin, chyba że to wykorzystanie bezpośrednio wynika ze statutowego celu Antypartii.

 

X.  PRZEPISY SZCZEGÓLNE I  KOŃCOWE

§ 21

1.       Statut niniejszy może być zmieniony lub zastąpiony nowym, wyłącznie przez Kongres na podstawie uchwały powziętej większością dwóch trzecich głosów, przy obecności co najmniej połowy delegatów.

2.       Antypartia może być rozwiązana na podstawie uchwały Kongresu powziętej
większością dwóch trzecich głosów, przy obecności co najmniej połowy delegatów.

3.       Likwidatorami Antypartii są członkowie Rady Koordynatorów, jeśli Kongres nie wyznaczy innych likwidatorów.

4.       Pozostały po likwidacji majątek Antypartii zostanie zgodnie z uchwałą Kongresu  przekazany na cel społeczny.

§ 22

1.      W przypadku, gdy przewodniczący władz danego szczebla zrezygnuje z funkcji lub z innego powodu nie może trwale działać, jego prawa i obowiązki wykonuje wiceprzewodniczący najstarszy wiekiem albo – jeśli rada koordynatorów  danego szczebla tak zdecyduje – inny jej członek powołany przez tę radę koordynatorów bezwzględną większością głosów.

2.      W przypadku, gdy sekretarz lub s karbnik określonego szczebla zrezygnuje lub z innego powodu nie może trwale działać, jego prawa i obowiązki wykonuje członek rady koordynatorów  tego szczebla, przez nią powołany bezwzględną większością głosów.

3.      W razie wątpliwości decyzję o trwałej niemożności działania przewodniczącego, sekretarza lub skarbnika podejmują członkowie rady koordynatorów danego szczebla bezwzględną większością głosów.

4.      W przypadku niezwołania posiedzenia władzy Antypartii w terminie określonym w Statucie lub obowiązującym na danym szczeblu regulaminie prawo zwołania posiedzenia przysługuje przewodniczącemu rady koordynatorów  wyższego szczebla, z inicjatywy własnej lub na wniosek osób uprawnionych do żądania zwołania posiedzenia.

5.      W przypadku podjęcia uchwały o rozwiązaniu władz Antypartii  niższego szczebla lub braku tych władz z innego powodu Rada Koordynatorów do czasu powołania nowych władz wykonuje  ich kompetencje i może powołać w to miejsce władze tymczasowe,  przekazując im całość lub część przejętych kompetencji.

§ 23

1.       Zgromadzenie ogólne członków założycieli Antypartii w dniu 23 sierpnia 2020 roku w Krakowie ma kompetencje Kongresu Antypartii i Rady Koordynacyjnej zarazem, opisane w Statucie. Zgromadzenie uchwala Statut, przyjmuje program oraz wybiera Zarząd Antypartii (w tym Przewodniczącego, Wiceprzewodniczących, Sekretarza i Skarbnika) i członków Komisji Rewizyjnej i Sądu Koleżeńskiego (w tym ich przewodniczących i wiceprzewodniczących)  oraz osoby upoważnione do złożenia wniosku o rejestrację Antypartii. Zgromadzenie to decyduje, czy głosowania te będą jawne czy tajne.

2.       Pierwszy Kongres Antypartii odbędzie się nie później niż 6 miesięcy od dnia zarejestrowania Antypartii.

3.       Do czasu spełnienia statutowych warunków wyboru koordynatorów okręgowych członków Rady Koordynatorów powołuje ich lub odwołuje wymieniony w ust.1 Zarząd Antypartii.

4.       Przed pierwszym Kongresem, w razie potrzeby, Zarząd może dokonać kooptacji członów Zarządu w liczbie nie większej niż liczba jego członków wybranych na ogólnym zgromadzeniu członków w dniu 23 sierpnia 2020 roku i nie większej niż  liczba dopuszczona Statutem.

5.       Przed pierwszym Kongresem powołana zgodnie z ust. 3 Rada Koordynatorów  może na wniosek co najmniej 2/3 swego składu odwołać członka Zarządu w głosowaniu tajnym większością co najmniej 2/3 głosów.

§ 24

Niniejszy Statut wchodzi w życie z chwilą jego uchwalenia.

 

 

ZAŁĄCZNIK A

Struktura organizacyjna Antypartii

Kongres Antypartii

Najwyższa władza Antypartii  – delegatami na Kongres Antypartii są wszyscy jej członkowie, chyba, że ich liczba będzie większa niż liczba powiatów. Wówczas delegatami są członkowie Rady Koordynatorów, Komisji Rewizyjnej (od 3 do 7 członków), Sądu Koleżeńskiego (od 3 do 7 członków) oraz delegaci z każdego powiatu, wybrani przez wszystkich członków w danym powiecie  w wyborach tajnych, zwykłą większością głosów przy obecności co najmniej połowy uprawnionych do głosowania, w liczbie 1/10 wszystkich członków Antypartii w danym powiecie (w przypadku wystąpienia ułamka zaokrąglenie  do pełnej liczby /do góry/ następuje po wystąpieniu 5 lub więcej po przecinku), minimum to jeden delegat z powiatu, niezależnie od liczby członków, w przypadku braku członków w danym powiecie liczba delegatów to 0.  Kadencja takiego delegata trwa 2 lata. Delegatami są także posłowie i senatorowie Antypartii, posłowie do Parlamentu Europejskiego  oraz radni sejmików, rad powiatu i rad gminy.

Komisja Rewizyjna

3 – 7 osób, wybranych przez Kongres.

Sąd Koleżeński

3-7 osób, wybranych przez Kongres

Rada Koordynatorów  (RK)

Najwyższa władza Antypartii w okresie pomiędzy Kongresami. W skład Rady Koordynatorów  wchodzą osoby wybrane zgodnie z paragrafem 5, ustęp 4.

Zarząd Antypartii (Z)

Złożony z 3 do 11 członków, wybranych przez Radę Koordynatorów  (w tym  z Przewodniczącego, jednego lub dwóch Wiceprzewodniczących, Skarbnika, Sekretarza oraz pozostałych członków). Jest ciałem wykonawczym, realizuje program ustalony przez Radę Koordynatorów.

Regionalne Rady Koordynatorów (RRK)

Obejmujące swym działaniem teren jednego województwa (lub dwóch),   składają się z wybranych przez Okręgowe Rady Koordynatorów przedstawicieli okręgów wyborczych do Sejmu z terenu tegoż województwa (po jednym z każdego okręgu wyborczego). Są ciałami  pomocniczymi, koordynującymi jedynie działalność  Okręgowych Rad Koordynatorów na terenie danego województwa (lub dwóch) przede wszystkim w czasie wyborów do sejmików wojewódzkich i do Parlamentu Europejskiego.

Okręgowe Rady Koordynatorów ORK)

Są najwyższą władzą Antypartii po Kongresie i Radzie Koordynatorów. Złożone ze wszystkich członków Antypartii w danym okręgu wyborczym do Sejmu  lub – gdy ich ilość przekroczy liczbę 20 – tylko z wybranych w sposób opisany w paragrafie 13 ust. 2. ORK są niezależne od władz wyższego szczebla w tak dużym stopniu, jak to tylko możliwe.

Powiatowe Rady Koordynatorów (PRK)

Złożone ze wszystkich członków Antypartii na terenie danego powiatu lub – gdy ich ilość przekroczy liczbę gmin (dzielnic – w przypadku miasta na prawach powiatu) w danym powiecie – tylko z wybranych przez Gimnne/Dzielnicowe Rady Koordynatorów przedstawicieli (po jednym z każdej gminy/dzielnicy).

Gminne / Dzielnicowe/Osiedlowe  Rady Koordynatorów

Złożone ze wszystkich członków Antypartii na terenie danej gminy lub dzielnicy (w przypadku  miast).

 

ZAŁĄCZNIK  B

Symbol graficzny Antypartii

1.       Wzór symbolu graficznego Antypartii załączony.

2.       Symbolem Antypartii  jest znak graficzny składający się z napisu ANTYPARTIA, którego pierwszy człon ANTY jest koloru białego, drugi zaś PARTIA – czerwonego. W literze P występuje symbol „reset”, jak na załączonym rysunku. Całość jest na tle mapy – konturów Polski.

________________________________________

0

Marek Ciesielczyk http://www.marekciesielczyk.com

dr politologii Uniwersytetu w Monachium, wykładowca sowietologii w University of Illinois w Chicago, pracownik naukowy w Forschungsinstitut fur sowjetische Gegenwart w Bonn, Dyrektor Centrum Polonii w Brniu (Małopolska), obecnie Redaktor naczelny pisma "Prawdę mówiąc" oraz portalu www.prawdemowiac.pl, więcej patrz: www.marekciesielczyk.com

183 publikacje
8 komentarze
 

Dodaj komentarz

Authorization
*
*
Registration
*
*
*
Password generation
343758