Ani kroku wstecz!

„Projekt opinii Komisji Weneckiej w sprawie Trybunału Konstytucyjnego jest absurdalny w sensie prawnym“ – powiedział 2 marca 2016 roku Polskiemu Radiu Białystok prezes Prawa i Sprawiedliwości Jarosław Kaczyński. I dodał, że „komisja najpierw skompromitowała się przeciekiem, a treść projektu pokazuje, że nie jest ciałem, które ocenia z punktu widzenia prawa różnego rodzaju sytuacje i rozwiązania stosowane w prawie europejskim, tylko jest instytucją o bardzo wyraźnym nastawieniu politycznym“.  Dość ogólne oświadczenie Jarosława Kaczyńskiego wsparte zostało dość szybko merytorycznymi argumentami prawnymi. Wczoraj, tj. 5 marca, portal „wPolityce.pl“ wytknął projektowi opinii KW, który przeciekł do „Gazety Wyborczej“, rażący błąd formalno-prawny.

Okazało się bowiem, że „najwybitniejsi“ europejscy prawnicy, dodajmy z Hanną Suchocką na czela, jako wiceprzewodniczącą KW, „w kluczowym punkcie swojej analizy przypisali Sejmowi podstawę prawną inną niż to miało miejsce w rzeczywistości“! Komisja Wenecka uznała, że podstawą prawną wyboru sędziów w grudniu 2015 był art. 137a z listopadowej nowelizacji ustawy. W rzeczywistości (jak analizuje „wPolityce.pl“) Sejm „powołał sie na art. 17 z ustawy czerwcowej (przyjętej przez PO), stwierdzający ogólnie, że „w skład Trybunału wchodzi piętnastu sędziów”, a „sędziów Trybunału wybiera indywidualnie, na dziewięcioletnie kadencje, Sejm bezwzględną większością głosów, w obecności co najmniej połowy ustawowej liczby posłów”. W uchwałach w ogóle nie pojawił się art 137a – nie zastosowano go, bo uznano wybór poprzedniego Sejmu po prostu za nieważny“ (zob. http://wpolityce.pl/polityka/284048-ujawniamy-komisja-wenecka-w-swoim-wstepnym-raporcie-podaje-falszywa-podstawe-prawna-wyboru-sedziow-przez-nowy-sejm-jaka-wartosc-ma-caly-raport-skoro-znalazl-sie-w-nim-tak-fundamentalny-blad).

Prawie równolegle na łamach polskiej prasy pojawiły się doniesienia z amerykańskiego „Wall Street Journal“, że podobno gabinet Obamy nalega na Polskę, by zakończyła spór konstytucyjny na warunkach przedstawionych przez KW. No cóż, może tak , może nie… Na pewno natomiast można stwierdzić, że atak instytucji unijnych na suwerenność Państwa Polskiego nie osłabł a wręcz przeciwnie. Dzisiaj sytuacja wydaje się być jednak dość klarowna. Prezes Kaczyński przedstawił swój punkt widzenia w sposób nie budzący watpliwości. A wykazanie „wenecjanom“ strukturalnych błędów w tzw. drafcie, stawia ich w dość kłopotliwej sytuacji. Trudno sobie wyobrazić, żeby nie dokonali korekty w ostatecznych i oficjalnych analizach. Dzisiaj widać, że powinni byli przystać na propozycję polskiego MSZ-u i przełożyć termin ogłoszenia opinii na czerwiec. Tak się nie stało i to Jarosław Kaczyński pozostaje w tym meczu przy piłce jako rozgrywający.

W sprawie TK PiS nie może ustąpić nawet na krok. Zresztą były już położone na stole propozycje kompromisu (moim zdaniem, to był błąd) i zostały przez opozycję wyśmiane. Pora utrzymywać „Polskie Stronnictwo Unijne“ w stanie bezradnej wściekłości i spychać ich do defensywy. Zwłaszcza, że zasad fair play od początku nie mieli zamiaru respektować. Musimy sobie uświadomić, że jesteśmy na wojnie a przeciwnik nie ma litości i posuwa się od lat do bezwzględnych działań, których wyznacznikami stały się: grabież majątku narodowego, polityczny zamach i mord oraz „demokracja liberalna“ na zasadach opisanych i uzgodnionych w Magdalence a tych nikomu nie wolno było wzruszyć. Nie ma najmniejszych watpliwości, że ostatnie wydarzenia na autostradzie A4 są częścią tego samego teatru działań wojennych, co potyczka o TK. Dlatego ani kroku wstecz i TK w takim kształcie trzeba (powoli i systemowo) rozpędzić na cztery wiatry a sędziego Leona Kieresa wysłać na Polanki do Gdańska, żeby sobie poczytał wykradzione dokumenty z akt TW “Bolka“.