Absolut istnieje.

  Pierwszym prawem w świecie duchowym jest to: Absolut istnieje, niezależnie, co widzimy, słyszymy, czujemy i myślimy na ten temat.  Absolut jest absolutnie poza wątpliwościami i dywagacjami. Nasze zaprzeczenia, ani  nie naruszą jego Majestatu, ani  nie pomniejszają jego Ogromu. Pierwszym przejawem Absolutu jest  Obfitość, tak przeogromna Obfitość, że aż się przelewa – paradoksalnie – poza i ponad Absolut. Nasza prawdziwa natura, nasza dusza dotyka bezpośrednio Absolutu – jest kroplą tej samej wody, iskrzeniem tego samego światła. W  najbardziej pierwotnym i głębokim połączeniu stajemy się czystym potencjałem, polem nieskończonych możliwości – dla których Absolut jest spełnieniem. Możliwość i Spełnienie – oto jak tańczy dusza z Absolutem. Z poziomu  pola czystego potencjału można tworzyć nowe wszechświaty, dosłownie wszystko, lecz pod warunkiem harmonii i nie łamania Prawa Boskiego. „Na początku […]

Pierwszym prawem w świecie duchowym jest to: Absolut istnieje, niezależnie, co widzimy, słyszymy, czujemy i myślimy na ten temat.  Absolut jest absolutnie poza wątpliwościami i dywagacjami. Nasze zaprzeczenia, ani  nie naruszą jego Majestatu, ani  nie pomniejszają jego Ogromu.

Pierwszym przejawem Absolutu jest  Obfitość, tak przeogromna Obfitość, że aż się przelewa – paradoksalnie – poza i ponad Absolut.

Nasza prawdziwa natura, nasza dusza dotyka bezpośrednio Absolutu – jest kroplą tej samej wody, iskrzeniem tego samego światła.

W  najbardziej pierwotnym i głębokim połączeniu stajemy się czystym potencjałem, polem nieskończonych możliwości – dla których Absolut jest spełnieniem.

Możliwość i Spełnienie – oto jak tańczy dusza z Absolutem.

Z poziomu  pola czystego potencjału można tworzyć nowe wszechświaty, dosłownie wszystko, lecz pod warunkiem harmonii i nie łamania Prawa Boskiego.

„Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga i Bogiem był Słowo”. Tworzenie  duszy musi,  wobec powyższego,  dotrzeć do miejsca jej  Stworzenia przez Słowo "na obraz i podobieństwo" Boga.  Do spotkania dochodzi w ogniu Bożej Miłości i w miejscu, gdzie słyszysz muzykę słów Boga.  

Tu, w ogniu miłości,  "słowo staje się ciałem", wiedza przekuwa się w mądrość, wola w akceptację drogi wyznaczanej przez Wolę Boga.

Bez akceptacji Woli Najwyższego nie odnajdziemy naszej drogi. Utracimy zdolność do tworzenia nieskończonej różnorodności i bogactwa form i zjawisk w naszym wszechświecie.

Poza drogą nie stworzymy niczego nowego. Pozostanie, co było i będzie tego ubywać. 

Poza drogą Stworzenie się degeneruje. Traci rezonans z dźwiękami Absolutu. Prawo Nietworzenia zaczyna przejmować kontrolę nad nami. Marniejemy, zatracamy wibrację przedwiecznej jedności. Taki jest nieuchronny wynik odrzucenia Słowa, które głosi mądrość: celem Stworzenia jest prawda, zaś  droga jest miłością. 

Nie warto  odrzucać największych darów Absolutu, w tym zwłaszcza prawa do bycia jego cząstką. Warto je przyjmować, choćby i pod postacią brzemion. Warto  tworzyć w przestrzeniach nieznanego i nienazwanego nowe "Słowo, które stanie się Ciałem".

Na drodze,  nie natychmiast,  objawi się w naszym życiu przypływ miłości i obfitości. Potrzebujemy cierpliwości, zaufania  i niezłomnej wiary.

Takie jest Prawo Tworzenia. Radość w małych rzeczach. Droga w miłości.