Abraham Lincoln. Vampire Hunter

Ten film zebrał gros złych recenzji, na szczęście nie uwierzyłem im. Dostałem prawie dwie godziny uczciwej rozrywki.

             Najpierw była ‘Duma i uprzedzenie i zombi’ Setha Grahame-Smitha, książka, która w nowatorski sposób łączyła literacki oryginał (w tym przypadku powieść Jane Austin) z mo-tywami z popkultury. Genialny koncept chwycił i wkrótce zaczęło powstawać więcej tego rodzaju literackich mash-upów. Film Timura Bekmabetova jest ekranizacją kolejnej historii autorstwa Grahame-Smitha, tym razem łączącego polityczną historię prezydenta Stanów Zjednoczonych z motywem wampirów.

            Takie zestawienie jest już atrakcją samo w sobie, ale wykonanie również jest zadowa-lające. Poznajemy alternatywną wersję biografii Abrahama Lincolna, według której jego matka zginęła od ukąszenia wampira (to samo zresztą stało się przyczyną śmierci jedynego syna). Od tamtej pory Abe poprzysiągł zemstę, a z czym się to je (czyli jak uśmierca się wampiry) wprowadził go tajemniczy Henry Sturges (dobry Dominic Cooper), co pozwoliło nakręcić sceny typu ‘training montage’, charakterystyczne dla filmów karate.

            Oczywiście, że film tego typu nie ma raczej wartości poznawczej, ale jest pierwszorzędną zabawą. Sceny takie, jak efektowna walka na końskich grzbietach czy spektakularna kolejowa katastrofa spodobają się fanom efektów specjalnych. Wymiar 3d jednak nie był temu filmowi potrzebny.

            A więc polecam ‘Abrahama Lincolna. Łowcę wampirów’ wszystkim tym, którzy czerpią przyjemność z alternatywnych historii, kiczu pulpy, filmów o wampirach. To naprawdę fajna jazda, a kariera Bekmabetova w USA także mi się podoba, choć dylogii ‘Straży…’ innowacyjnością nie dorównuje. Ogląda się jednak jego produkcje przyjemnie.