WYROK

Czy sędzia, który jawnie łamie prawo, winien dalej piastować tę funkcję?

Trzymam przed sobą wyrok wydany przez sędzię Sądu Okręgowego w Gliwicach, panią mgr Patrycję Bogacińską – Piątek (VIII U 91/12) dnia 29 czerwca 2012 roku.

Trzymam, czytam i… oczom nie wierzę.

Po kolei jednak.

1. 

Wymienionym wyrokiem SO w Gliwicach (uosabiany przez  panią mgr Piątek) oddalił skargę Zbigniewa D. o wznowienie postępowania.

2. 

Zbigniew D., wskutek przeoczenia tego samego sądu, był nieprawidłowo reprezentowany.

Taka sytuacja, zgodnie z art. 401 § 2 kpc skutkuje nieważnością postępowania, na podstawie której można żądać jego wznowienia.

3. 

Zatem Zbigniew D., poinformowany o ustawowej przyczynie, złożył stosowną skargę.

Tym bardziej, że sam nie jest prawnikiem, wykształcenie ma jeno średnie, więc kierował się nieograniczonym zaufaniem do sądu.

Myślę, że w kwestii dopuszczenia pełnomocnika wielu z nas, jeśli nie wszyscy, podobnie zaufaliby sądowi.

4.

Sąd obszernie, prawie na 3 kartach uzasadnienia wyroku, uznał racje Zbycha.

Faktycznie, zachodziła nieważność postępowania.

Skarga została złożona w terminie i oparta jest na ustawowych przesłankach.

Oddajmy głos pani sędzi:

W konsekwencji powyższych ustaleń należało stwierdzić, iż postępowanie w sprawie o sygnaturze VIII U 799/10 zakończone prawomocnym wyrokiem z dnia 3 marca 2011 roku, którego wznowienia domaga się ubezpieczony, dotknięte jest nieważnością, a to z powodu dopuszczenia do reprezentowania strony osoby nie wymienionej w kręgu osób z art. 87 kpc i art. 465 § 1 kpc.

Ba, dla podniesienia wagi tych słów pani mgr Piątek cytuje uchwałę składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z dnia 8 lipca 2008 roku (III CZP 154/07), która mówi mniej więcej to samo.

5.

Zatem wedle pani Piątek postępowanie było całkowicie be.

Ale to, wedle niej, wcale nie oznacza, że be był także wydany wyrok.

Na karcie 13 uzasadnienia czytamy:

Reasumując, mimo nieważności postępowania w sprawie z odwołania od decyzji ZUS z dnia 2 marca 2010 roku (sgn VIII U 799/10), zakończonej prawomocnym wyrokiem z dnia 3 marca 2011 roku, Sąd Okręgowy po ponownym rozpoznaniu sprawy stwierdził, iż kwestia ta nie miała znaczenia dla treści rozstrzygnięcia. (…) W konsekwencji, Sąd Okręgowy w Gliwicach – na mocy art. 412 § 2 kpc – oddalił skargę.

6.

A jak jest naprawdę?

Pardon, naprawdę jest tak, jak opisałem wyżej.

Oto, jak powinno być:

Nieważność postępowania stanowi podstawę wznowienia postępowania niezależnie od treści prawomocnego orzeczenia, które to postępowanie zakończyło, a nawet wtedy gdy okoliczności skutkujące nieważność nie miały żadnego wpływu na to rozstrzygnięcie.

(…)

Nieważność postępowania z powodu braku należytej reprezentacji strony (art. 401 pkt 2 KPC) jest na tyle istotną wadą postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem, że wyłączenie możliwości żądania wznowienia postępowania na tej podstawie powinno być ograniczone do sytuacji, w których brak należytej reprezentacji został podniesiony w drodze formalnie zgłoszonego zarzutu, aby możliwe było jego rozpoznanie (art. 222 KPC) (zob. wyr. SN z 28.7.1999 r., I PKN 154/99, OSNP 2000, Nr 21, poz. 781).

(Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz  red. Prof. Dr hab. Andrzej Zieliński, dr hab. Kinga Flaga-Gieruszyńska, Rok wydania: 2012, Wydawnictwo: C.H.Beck, Wydanie: 6)

7.

Nie tak dawno jeszcze o takich „prawnikach”, jak pani P. mówiono, że utracili zdolność zawodową.

Dzisiaj coraz częściej zadaję sobie pytanie, czy kiedykolwiek ją mieli?

8.

Wydaje się, że w tej sytuacji zachodzi przewidziana art. 107 § 1 ustawy  z dnia 27 lipca 2001 roku prawo o ustroju sądów powszechnych rażąca obraza przepisów prawa.

Rażąca, bo zdaniem pani Piątek wyrok może być wydany bez jakiegokolwiek postępowania (wszak to właśnie oznacza nieważność).

Co na to zastępca rzecznika dyscyplinarnego w Sądzie Okręgowym w Gliwicach, sędzia Piotr Mika?

9.

Żyję na tym świecie już troszeczkę i wiem, że kibolska przyśpiewka rodacy, nic się nie stało w Polsce jest śpiewana na wiele głosów.

Niestety.

21 08 2012