Okruchy wspomnień o prof. Wiesławie Chrzanowskim

Wieczny odpoczynek racz mu dać Panie!

Marszałkowi Wiesławowi Chrzanowskiemu nigdy się nie przyznałem, że podczas zjazdu założycielskiego ZChN-u byłem tym jedynym obok jego samego, który wstrzymał się podczas głosowania nad jego wyborem na Prezesa ZChN-u. Idealistycznie buntowałem się że stanowiska zostały wcześniej podzielone, a głosowania personalne nie były utajnione.

Pamiętam że interweniował w mojej sprawie u premiera Balcerowicza przypominając istotną przysługę jaką mu udzielił – nieskutecznie ale przecież działania się liczą a nie efekt.