A karawany idą dalej

CZTERY STRUNY ŚWIATA (13) Szykuje się wojna z Iranem, muzy jeszcze nie śpią, Vanessa Mae gra, a karawany idą dalej…

Wschód zawsze inspirował zachodnich twórców w różnych dziedzinach kultury. W 1963 roku amerykański pisarz James Michener opublikował swą kolejną powieść pt. Caravans (Karawany). Jej akcja toczy się w Afganistanie krótko po II wojnie światowej. Główny bohater Mark Miller wyrusza z ambasady USA w Kabulu w teren, aby odnaleźć młodą Amerykankę Ellen Jaspar, która zniknęła trzynaście miesięcy wcześniej przedtem poślubiwszy afgańskiego pułkownika Nazrallaha. Podczas podróży Miller nie tylko zdobywa głębszą wiedzę na temat zawiłości i niuansów życia na współczesnym Wschodzie, ale też odkrywa zasadnicze podobieństwa ludzkiej natury niezależnie od kulturowych i społecznych różnic. Książka okazała się tak ciekawa, że na jej kanwie powstał scenariusz (Nancy Voyles Crawford) filmu pod tym samym tytułem, zrealizowanego w 1978 roku przez Jamesa Fargo, gdzie główne role grają Anthony Quinn i Jennifer O’Neill.  Film, pełen ciekawych scen orientalnych, nakręcono w Iranie w ostatnim okresie panowania szacha, z którym jeszcze Amerykanie współpracowali.   

Do tego filmu brytyjski muzyk i producent Mike Batt, znany później m.in. z wylansowania Katie Melua,  skomponował bardzo udaną muzykę, znowu pod tym samym tytułem, którą wykonała wtedy Orkiestra Filharmonii Londyńskiej. Jest to jedno z najbardziej znanych i najchętniej powtarzanych (w różnych zresztą aranżacjach) światowych arcydzieł  muzyki filmowej. Wśród nich bodaj najlepiej znaną wersją jest ta, do której dołożyła się w swoich wariacjach słynna skrzypaczka techno Vanessa Mae.

Mimo błyskawicznej i błyskotliwej kariery Vanessa Mae ma dość skomplikowany życiorys. Urodziła się w 1978 roku w Singapurze jako córka tajskiego hotelarza Vorapong Vanakorna i chińskiej prawniczki z pianistycznym zacięciem Pameli Soei Luang Tan. Związek rodziców nie był jednak udany i wkrótce jej matka wyszła za angielskiego prawnika Grahama Nicholsona, który zaadoptował Vanessę po czym cała trójka przeniosła się do Londynu. Miała trzy lata kiedy zaczęła grać na pianinie, pięć kiedy zaczęła naukę na skrzypcach, a jedenaście, kiedy po udanym debiucie została przyjęta do Royal College of Music w Londynie. Wkrótce zaczęła wydawać płyty i do roku 2006 zbiła wielomilionową fortunę stając się najbogatszym młodym przedsiębiorcą w Wielkiej Brytanii. Jej majątek ocenia się na 32 mln funtów.

Drobna porcelanowa laleczka nie ma łatwego charakteru, jest rozpieszczona, chciwa na pieniądze, interesowna i nie umie odnaleźć swej tożsamości. Początkowo jej interesami zarządzała jej własna matka, którą jednak Vanessa z hukiem wyrzuciła z tej funkcji w roku 1999. Rzadko uczestniczy w koncertach i akcjach charytatywnych, w 2011 roku przyjęła zamówienie za pół miliona dolarów grając na urodzinach czeczeńskiego watażki Ramzana Kadyrowa, mimo protestów organizacji praw człowieka. Mieszka obecnie w Zermatt w Szwajcarii, gdzie namiętnie uprawia sport narciarski przygotowując się do zimowej olimpiady 2014, na której chce wystąpić jako reprezentantka Tajlandii. Gra na skrzypcach akustycznych Guadagniniego z 1761 roku, które kupili jej rodzice za 250 tys. funtów, gdy skończyła lat 10  oraz na modelach elektrycznych Zeta Jazz, które jednak woli do swego stylu techno.

W niniejszym tekście pojawiają  się kolejno:    

(1)  Mike Batt Caravans HD, wykonanie ekranowe ze scenami z filmu 1978

(2) Vanessa Mae, Fantasy 2006

(3)Temat Caravans w wykonaniu południowoafrykańskiej grupy instrumentalnej Sterling EQ

CZTERY STRUNY ŚWIATA to otwarty cykl na moim blogu, w którym zajmuję się tematyką muzyczną. Piszę o muzykach, zespołach, utworach, instrumentach, stylach itp. Dotychczas ukazały się w tym cyklu:

(01) Skradzione pieśni: Jovano, Jovanke, (12.02.2012)

(02) Skradzione pieśni: Hajastan, (12.02.2012)

(03) Porompompero, (17.02.2012)

(04) Ayub Ogada, (21.02.2012)

(05) Sielanka nad Bosforem, (3.03.2012)

(06) Nagumomo na odkażenie (5.03.2012)

(07) Pocztówka z Algierii (10.03.2012)

(08) Buranowskie Babuszki (11.03.2012)

(09) Siboney (22.03.2012)

(10) Cielito lindo (23.03.2012)

(11) Kafejka w Astrachaniu (25.03.2012)

(12) Sobotnia noc w Bombaju (30.03.2012) 

Bogusław Jeznach