GDY ŁÓDŹ OJCZYZNY ZALEWAJĄ FALE….

          GDY ŁÓDŹ OJCZYZNY ZALEWAJĄ FALE       gdy łódź dziurawa pozbawiona steru i wiatr…. i fale kołyszą nas trwogą Ty jesteś dla nas sterem i żaglami Ty jesteś Chryste kompasem i drogą     gdy łódź Ojczyzny zalewają fale i burza straszy ołowianą chmurą Tyś Panie tęczą co rozcina ciemność i gwiazdą w nocy co prowadzi górą     stań wśród nas Panie pośrodku obawy byśmy z nadzieją dalej wiosłowali lub jeśli trzeba mogli iść jak ścieżką po grzbiecie nagle w cud zmienionej fali     bo świat jak morze kołysane wiatrem który przez strzępy nadziei w nas wieje wśród nas podstępnie w ornaty przebrany szatan łódź naszą dziurawi i chwieje     bądź […]

GDY ŁÓDŹ OJCZYZNY ZALEWAJĄ FALE

gdy łódź dziurawa pozbawiona steru

i wiatr…. i fale kołyszą nas trwogą

Ty jesteś dla nas sterem i żaglami

Ty jesteś Chryste kompasem i drogą

gdy łódź Ojczyzny zalewają fale

i burza straszy ołowianą chmurą

Tyś Panie tęczą co rozcina ciemność

i gwiazdą w nocy co prowadzi górą

stań wśród nas Panie pośrodku obawy

byśmy z nadzieją dalej wiosłowali

lub jeśli trzeba mogli iść jak ścieżką

po grzbiecie nagle w cud zmienionej fali

bo świat jak morze kołysane wiatrem

który przez strzępy nadziei w nas wieje

wśród nas podstępnie w ornaty przebrany

szatan łódź naszą dziurawi i chwieje

bądź zatem z nami w czasie niepogody

i żagiel wiary napełń wiatrem Ducha

i ucisz fale co biły o burtę

aby wróciła… wiara… i otucha…

byśmy dotarli szczęśliwie do brzegu

Ojczyzny naszej w ramion Twych zatoce

aby nie zgasła na Twym niebie gwiazda

która prowadzi nas przez wszystkie noce…