Bez kategorii
Like

Posypuję głowę popiołem słów

22/02/2012
399 Wyświetlenia
0 Komentarze
4 minut czytania
no-cover

i nie wiem co z tego wyjdzie.

0


 

ROZGRZESZ MNIE
 
 
Rozgrzesz mnie słońce –
     nim na powiekach spopieli się noc
     i z cichną bożków słowa drwiące.
    Odchodzą wielcy, święci w zapomnienie.
 
Rozgrzesz mnie lesie –
     nim wyszumisz ból, ty rozumiesz
     ty rozumiesz skąd ten grzechów chór.
     Ślepiec idzie sam w tłumie.
 
                    Znów nie taki ze mnie drań.
                    Wrogów nie zdradziłam,
                    Przyjaciół nie wydałam
                    Lecz zobojętniałam
                    Na krzyki z gardeł bram.
                    Rozgrzesz mnie, rozgrzesz.
Posypuję głowę popiołem słów.
 
Rozgrzesz mnie książko nieprzeczytana –
     tyś grobów milczenie, wulkanem wiedzy,
     wiekuisty kształt ludzkiego istnienia.
     Stoję samotną gruszą na spornej miedzy.
 
Rozgrzesz mnie moja pieśni –
     jeśli brzmi fałsz we wierszu.
     Strajkują kilofy i w kopalniach
     Wznieca się gwar, a ja niepierwsza.
                
                   Znów nie taki ze mnie drań
                   Nawlekałam grzech na korali sznur
                   Zdradzałam ból miłości skrytej,
                   Ramiona otwierając w ciemność.
                   Kuśtykają słowa mądrości zbytej.
                   Rozgrzesz mnie, rozgrzesz.
Posypuję głowę popiołem słów.
                 
                  
    
    
  
    
     
0

Tatarka

"Ty który stwarzasz jagody królika z marchewka lato chrabaszczowe cien wielki malych lisci/.../ spraw niech poeci pisza wiersze prostsze od wspanialej poezji" -ks. Jan Twardowski"

188 publikacje
0 komentarze
 

Dodaj komentarz

Authorization
*
*
Registration
*
*
*
Password generation
343758