MÓW O MIŁOŚCI DO POLSKI…

        MÓW O MIŁOŚCI DO POLSKI     mów o miłości do Wilna mów o miłości do Lwowa jak skrzydła Białych Orłów niech szumią twoje słowa   niech się mordercy tłumaczą z popiołu i polskiej krwi nikt nie zabije pamięci minionych lat oraz dni   jak nam zostawić bliskich i próchno świętych kości jak nam podeptać pamięć dumy i polskiej wolności   Orlęta będą nad Lwowem pilnować swojego gniazda póki płonie na niebie czerwona śmiertelna gwiazda   a nocą upiory Wołynia na kresach niech rozpalają wielkie łuny pamięci które wciąż spać nie dają   tym co podstępnie nocą nieśli nam wilcze prawo i podpalali nam Polskę ręką zdradziecką i krwawą   mów o miłości do Polski mów […]

 

 

 

 

MÓW O MIŁOŚCI DO POLSKI

 

 

mów o miłości do Wilna

mów o miłości do Lwowa

jak skrzydła Białych Orłów

niech szumią twoje słowa

 

niech się mordercy tłumaczą

z popiołu i polskiej krwi

nikt nie zabije pamięci

minionych lat oraz dni

 

jak nam zostawić bliskich

i próchno świętych kości

jak nam podeptać pamięć

dumy i polskiej wolności

 

Orlęta będą nad Lwowem

pilnować swojego gniazda

póki płonie na niebie

czerwona śmiertelna gwiazda

 

a nocą upiory Wołynia

na kresach niech rozpalają

wielkie łuny pamięci

które wciąż spać nie dają

 

tym co podstępnie nocą

nieśli nam wilcze prawo

i podpalali nam Polskę

ręką zdradziecką i krwawą

 

mów o miłości do Polski

mów o Ojczyźnie i dumie

niech nam nie pisze historii

ten który kochać nie umie

 

niech nam piachem skrwawionym

w oczy boleśnie nie ciska

ten co się bawił Katyniem

w dyplomatyczne igrzyska

 

pamięć narodu jest wieczna

i każde kłamstwo obali

Smoleńsk zostanie na zawsze

hańbą w tych co kłamali

 

mów o miłości do Polski

tak aby wszyscy słyszeli

tak aby zdrajcy Ojczyzny

od tej miłości zadrżeli

 

by krzyża już nikt nie chował

gdy Naród przed Bogiem staje

prawda niech płonie zniczem

dawnym żałobnym zwyczajem

 

i niechaj tych co szydzili

ogień tej prawdy zaboli

i niech ta prawda swą siłą

tych co zwątpili – wyzwoli!