Opel „Ligęza” Sp. z o.o. w Jeleniej Górze dręczy mnie dziesięć lat

Sędzia Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze Jarosław Staszkiewicz dnia 6 maja 2008 r. wydał wyrok bez przyczyny w sprawie II K 467/07. Popełnił świadomie fałsz intelektualny (art. 271 § 1 k.k.) w oparciu o fałsz materialny (art. 235 k.k.) Mieczysława Ligęzy. Skazał mnie z art. 212 § 2 k.k. za rzekome zniesławienie FM „Ligęza” dnia 23 lutego 2007 r. za pomocą strony internetowej http://grzegorz-niedzwiecki.blog.onet.pl/ nie stwierdzając czynu zarzucanego i nie mając żadnych dowodów winy oskarżonego. Nadużył władzy i poświadczył umyślnie nieprawdę.

 

Na bazie tego wyroku bez przyczyny przeprowadzono sfingowany proces cywilny I C 1062/08 o naruszenie dóbr i zasądzono mi kapturowo nadużywając ustaleń zwrot kosztów sądowych, przeprosiny i horrendalne nawiązki na rzecz Domu Dziecka Dąbrówka za pośrednictwem Rotary Club Jelenia Góra, którego skarbnikiem był Mieczysław Ligęza. Oczywiście wszystko stało się prawomocne, bo o całej tej sprawie dowiedziałem się dopiero po dwóch latach. W czasie procesu (i później) przebywałem w Niemczech. Nie dano mi szansy do drugiej instancji, bo wszystko przeprowadzono zaocznie na podstawie fikcji doręczeń.

O cyrkach pozasądowych oddalających wniosek o wznowienie postępowania karnego wyżej stawiając fikcję ustaleń oraz nieznane domniemania sędziego od propter nova (ekspertyzy biegłego sądowego w zakresie informatyki i technologii internetowych BDW CONSULTING Mariusza Czarneckiego ze Szczecina z dnia 13 kwietnia 2015 r.) nie będę szeroko pisał, wszystko jest na wspomnianym blogu. Układ zamknięty skorumpowanych funkcjonariuszy sięga od rejonowych sądów i prokuratur po Europejski Trybunał Praw Człowieka w Strasburgu. Prokuratorzy tuszują przestępstwa fałszu materialnego i fałszu intelektualnego, a wykidajły w MS, PG (PK) i RPO odmawiają szablonowo wniosku o kasację nadzwyczajną od wyroku wydanego z rażącym naruszeniem prawa. Nie ma bardziej rażącego naruszenia prawa jak wyrok skazujący bez przyczyny.

Radcy prawni FM „Ligęza” składali wnioski do Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze o przymuszenie mnie do wykonania czynności zawartych w pkt. I wyroku cywilnego z dnia 3 września 2008 r. Oczekują przeprosin od urojonego zniesławienia. Sąd przez sześć lat nakładał na mnie grzywny (2.000, 2.000, 2.000, 4.000, 4.000, 4.500, 8.600 zł), które zamienił ostatecznie na 180 dni więzienia. Sąd uznał, że są to czynności niezastępowalne i stosował reliktowy przepis art. 1050 k.p.c., zamiast art. 1049 k.p.c., który daje umocowania wierzycielowi do wykonania czynności na koszt dłużnika. Wolał pastwić się nade mną dziesięć lat i zasądzić 27.100 zł grzywien (180 dni internowania), zamiast rozstrzygnąć sprawę w możliwie najkrótszym terminie ograbiając mnie tylko z ca 1.000 zł.

Nawiązki z wyroku cywilnego (pkt. II) komornik umorzył, grzywny i areszt sąd umorzył po ósmym wniosku wierzyciela wykraczającym już poza ramy dopuszczalności. Wierzyciel czy to samodzielnie, czy wspólnie i w porozumieniu z sędziami, chcąc przerwać okres przedawniania złożył nowy wniosek egzekucyjny. Sąd ma teraz dylemat, czy stosować starą, restrykcyjną drogę (kolejne dziesięć lat tortur, nowe grzywny i areszt), czy humanitarną, krótką i bezbolesną (art. 1049 k.p.c.), czy w ogóle przerwać tą patologię.

To są zbrodnie stalinowskie, ale funkcjonariusze prędzej zniszczą Firmę Motoryzacyjną „Ligęza” Sp. z o.o. w Jeleniej Górze niż mnie. Będę publikował pod bieżącym tytułem systematyczne odcinki tej parodii prawa, a może i protestował przed firmą opla na ul. Wincentego Pola w Jeleniej Górze.

http://grzegorz-niedzwiecki.blog.onet.pl/wymiar-niesprawiedliwosci/

Grzegorz Ni(l)edźwiecki

 

*

Jelenia Góra, 21 lipca 2016 r.

Sąd Okręgowy

w Jeleniej Górze

za pośrednictwem

Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze

______________________________________________________

 

Dotyczy: Sygnatura Akt Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze I Co 441/16 (I Co 3259/08)

	Skarżący – Dłużnik:
	Grzegorz Niedźwiecki ul. Działkowicza 19 58-506 Jelenia Góra

SKARGA

na przewlekłość postępowania przed Sądem Rejonowym w Jeleniej Górze w sprawie sygn. akt I Co 441/16 (I Co 3259/08)

______________________________________________________________

 

Na podstawie art. 2 ust. 1 oraz art. 3  punkt  7 Ustawy z dn. 17 czerwca 2004 o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki uprzejmie wnoszę o stwierdzenie, że:

• w postępowaniu sygn. I Co 441/16 (I Co 3259/08) przed Sądem Rejonowym w Jeleniej Górze doszło do przewlekłości postępowania,
• zasądzenie od Skarbu Państwa na rzecz skarżącego kwoty 20.000,- PLN /słownie: dwadzieścia tysięcy złotych/ na podstawie art. 12 ust. 4 w/w ustawy.,
• zasądzenie od Skarbu Państwa kosztów tego postępowania,
• oraz o definitywne umorzenie postępowania egzekucyjnego.

Jednocześnie wnoszę o zwolnienie z kosztów sądowych wiążących się z niniejszą skargą z uwagi na tragiczną sytuację finansową skarżącego. Jestem osobą bezrobotną, bez prawa do zasiłku.

 

Uzasadnienie

 

Postępowanie egzekucyjne podczas którego nastąpiła przewlekłość jest konsekwencją zaocznego wyroku cywilnego z dnia 3.09.2008 roku sygn. I C 1062/08 zapadłego przed Sądem Okręgowym w Jeleniej Górze pod nieobecność pozwanego, w okolicznościach tzw. fikcji doręczeń.

 

Pozwany został zobowiązany do publikacji przeprosin wierzyciela – Firmy Motoryzacyjnej „Ligęza” Sp. z o.o. w Jeleniej Górze w tygodnikach „Nowiny Jeleniogórskie” i „Jelonka.com” oraz na stronie internetowej www.jelonka.com z powodu rzekomego zamieszczenia na dwóch stronach internetowych nieprawdziwych informacji dotyczących powoda.

Pozwany przeprosin nie zamieścił, gdyż nigdy inkryminowanych informacji nigdzie nie zamieszczał.

Na podstawie wyroku sygn. I C 1062/08 zostało na wniosek powoda wszczęte przeciwko pozwanemu postępowanie egzekucyjne. Toczy się ono przed Sądem Rejonowym w Jeleniej Górze pod sygn. I Co 441/16 (poprzednio I Co 3259/08) .

Pomimo upływu prawie 10 lat od zdarzenia rzekomego naruszenia przez pozwanego dóbr osobistych Firmy Motoryzacyjnej „Ligęza” Sp. z o.o. w Jeleniej Górze i prawie 8 lat od złożenia przez tą firmę wniosku egzekucyjnego z dnia 13.11.2008 r. postępowanie egzekucyjne nie zostało zakończone.

W postępowaniu egzekucyjnym przymuszano dłużnika do wykonania orzeczenia na podstawie art. 1050 k.p.c. Orzeczono wobec niego łącznie 27.100 zł grzywien, które zamieniono na 180 dni aresztu.

Z uwagi na nieuiszczenie przez wierzyciela zaliczek na realizację aresztu, nie został on wykonany. Z uwagi na powyższe Sąd postanowieniem z dnia 4.08.2015 r.  postępowanie umorzył.

Wierzyciel w dniu 26.11.2015 r. złożył kolejny wniosek o wezwanie dłużnika do wykonania czynności. Sąd wezwał dłużnika pismem z dnia 24.03.2016 do ustosunkowania się do wniosku. Dłużnik odpowiedział na wezwanie w dniu 4.04.2016 r. Do dnia dzisiejszego Sąd żadnego postanowienia w sprawie nie wydał.

Dłużnik – który nie jest prawnikiem ani nie posiada pełnomocnika w niniejszej sprawie – kilka dni temu przypadkowo dowiedział się, iż zgodnie z uchwałą Sądu Najwyższego z dnia 28.06.2016 r. sygn. III CZP 23/06 postępowanie egzekucyjne powinno toczyć się na podstawie art. 1049 k.p.c., a nie art. 1050 k.p.c., który jest reliktem.

Gdyby toczyło się na właściwej podstawie prawnej, dawno już zostałoby zakończone.

Tymczasem dłużnik został poddany rażąco niewspółmiernym i trwającym około 8 lat działaniom przymuszającym, nie tylko niezgodnym z w/w Uchwałą SN, ale i  nie pozostającym w żadnej proporcjonalnej relacji do kosztu ogłoszeń z żądanymi przeprosinami (około 1000 zł).

Dłużnik poniósł poważne konsekwencje powyższej sytuacji w postaci: kosztów sądowych, znacznych kosztów materialnych (adwokata, ekspertyzy, opłat ksero, tuszu, paliwa do samochodu, znaczków, kopert, energii elektrycznej itp.), moralnych, zdrowotnych, braku pracy za granicą będąc zmuszonym być dyspozycyjnym dla sądu, kosztów zaniku więzi rodzinnych, kosztów nie uzyskanych dochodów, braku stażu pracy, a jednocześnie niepewności zapewnienia rodzinie środków do życia

Nadto postępowanie egzekucyjne nadal toczy się i końca jego nie widać. W niniejszej sprawie mają miejsce – w ocenie skarżącego – bezsporne okoliczności potwierdzające przewlekłość postępowania. Tymczasem przewlekłość w niniejszym postępowaniu w oczywisty sposób rzutuje na sytuację życiową skarżącego, który już prawie 8 lat znajdował się i nadal znajduje w nieuzasadnionym stanie niepewności co do swojej sytuacji prawnej i życiowej, a nadto doznaje drastycznych skutków zdrowotnych, majątkowych i osobistych braku rozstrzygnięcia.

Rzutuje to też w sposób oczywisty na poczucie krzywdy moralnej, czy też tzw. „szkody niepieniężnej” u osoby skarżącej.

Z wyżej podanych powodów, wnoszę uprzejmie, jak podano na wstępie.

Grzegorz Niedźwiecki

 

*

 

Jelenia Góra, dnia 4 sierpnia 2016 r.

Grzegorz Niedźwiecki

1. Działkowicza 19

58-506 Jelenia Góra

 

Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze

II Wydział Cywilny Odwoławczy

 

Dotyczy: Sygnatura akt II S 14/16

 

Odpowiedź na wezwanie Sądu do uzupełnienia

braków formalnych skargi i wniosku

 

W nawiązaniu do wezwania Sądu z dnia 29 lipca 2016 r. (doręczonego dnia 2 sierpnia 2016 r.) w sprawie sygn. akt II S 14/16 do uzupełnienia braków formalnych skargi, uprzejmie wyjaśniam:

Skarga dotyczy całego postępowania egzekucyjnego w zakresie wykonania świadczeń niepieniężnych, toczącego się w związku z wyrokiem Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze z dnia 3.09.2008 r. sygn. I C 1062/08 od dnia wniesienia przez wierzyciela wniosku z dnia 13 listopada 2008 r. do dzisiaj.

Na podstawie lektury akt sądowych wiadomo mi jest, że zmiana sygnatury postępowania z I Co 3259/08 na I Co 441/16 została dokonana z inicjatywy wierzyciela w związku z jego wnioskiem z dnia 26 listopada 2015 r. o ponowne wezwanie dłużnika do wykonania czynności. Wniosek był złożony przez wierzyciela pod sygnaturą I Co 3259/08. i pod nią został początkowo zarejestrowany, co jest uwidocznione w aktach sprawy.

Dowód: pierwsza strona wniosku wierzyciela z dnia 26.11.2016 r.

Dopiero w późniejszym okresie wprowadzono nową sygnaturę. W dniu 24.03.2016 r. zostałem wezwany przez Sąd do ustosunkowania się do wniosku wierzyciela z dnia 26.11.2016 r.

Dowód: wezwanie Sądu pod nową sygnaturą I Co 441/16

W mojej ocenie bezsporne jest, że mamy do czynienia ciągle z tą samą sprawą, z tym samym postępowaniem egzekucyjnym, które zostało zainicjowane wnioskiem wierzyciela z dnia 13 listopada 2008 r. o wezwanie dłużnika do wykonania czynności wskazanych w wyroku Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze z dnia 3.09.2008 r. sygn. I C 1062/08.

Jak podnosiłem w treści skargi z 21.07.2016 r., postępowanie egzekucyjne odbywało się przewlekle z winy Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze, który błędnie przyjął, iż egzekucja dotyczy czynności niezastępowalnej, do której można przymuszać dłużnika wyłącznie na podstawie art. 1050 k.p.c., gdy tymczasem zgodnie z Uchwałą SN sygn. akt III CZP 23/06: „Obowiązek usunięcia skutków naruszenia dóbr osobistych, polegający na złożeniu przez dłużnika oświadczenia odpowiedniej treści w formie ogłoszenia, podlega egzekucji na podstawie art. 1049 k.p.c.”.

Podstawą stwierdzenia przewlekłości może być nie tylko przedłużenie postępowania wynikające z opieszałości sądu, lecz także z podjęcia oczywiście błędnych decyzji procesowych i wywołanej tym zwłoki. Przez analogię można wskazać na postanowienie SN z dnia 29 listopada 2004 r., III SPP 48/04, OSNP 2005, nr 5, poz. 75), w którym podstawą do stwierdzenia przewlekłości było niezasadne uchylenie wyroku i jego przekazanie do ponownego rozpoznania.

W postępowaniu I Co 3259/08 sąd procedował na podstawie art. 1050 k.p.c., nakładając na dłużnika horrendalne i niewykonalne grzywny (łącznie  27.100 zł), zamienione następnie na 180 dni aresztu, zamiast udzielić wierzycielowi umocowania do wykonania czynności na koszt dłużnika. Koszt ten nie wynosiłby więcej niż około 1000 złotych i w tamtym okresie (8 lat temu) prawdopodobnie mógłby być przez wierzyciela wyegzekwowany.

Tymczasem wierzyciel nie uzyskał zasądzonej mu satysfakcji w postaci przeprosin, która przecież może mieć znaczenie tylko wtedy, gdy zostanie wykonana jak najszybciej, a dłużnik był represjonowany przez 8 lat poprzez zasądzanie bardzo wysokich grzywien i półrocznego aresztu, całkowicie nieadekwatnych do skali domniemanego naruszenia dóbr osobistych wierzyciela.

Błędne zastosowanie art. 1050 k.p.c. zamiast artykułu 1049 k.p.c. rodzi nadal trwającą przewlekłość postępowania egzekucyjnego, gdyż wierzyciel nadal żąda „zastosowania środków w celu wyegzekwowania obowiązku nałożonego na dłużnika prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze, sygn. akt I C 1062/08” (wniosek z 26.11.2015 r.), pomimo umorzenia sprawy I Co 3259/08 postanowieniem sądu z dnia 4.08.2015 r. W postanowieniu tym stwierdzono, iż „dalsze wydawanie postanowień w przedmiocie zastosowania środków przymusu do wykonania wyroku zaocznego Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze z dnia 3 września 2008 r. jest niedopuszczalne”, a jednak nadano bieg wnioskowi wierzyciela z 26.11.2015 r. o „zastosowanie środków”.

Przy takim procedowaniu Sądu postępowanie egzekucyjne może trwać do śmierci dłużnika pomimo jego absurdalności, gdyż, gdyby nawet założyć, że naruszenie dóbr osobistych wierzyciela faktycznie nastąpiło i to z winy dłużnika, co on kwestionuje, to już nikt z opinii publicznej o domniemanym zdarzeniu z 23 lutego 2007 roku nie może pamiętać. Żądanie przeprosin w tym stanie rzeczy jest rażącym naruszeniem artykułu 5 k.c. i raczej służy do dalszego dręczenia i represjonowania dłużnika, aniżeli do egzekucji praw wierzyciela.

W tym miejscu też podnoszę, że zgodnie z orzecznictwem ETPCz, m.in. wyrokiem pilotażowym z dnia 7 lipca 2015 roku w sprawie Rutkowski i inni przeciwko Polsce (skargi nr 72287/10, 13927/11 i 46187/11), sądy polskie nadal dokonują nieuprawnionej fragmentacji postępowania, przy ocenie rozsądności czasu jego trwania, ograniczając analizę do ostatniego etapu, na którym w chwili wniesienia środka (skargi na przewlekłość) postępowanie się znajduje. Podobnie stanowi Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 28.III.2013 roku (III SPZP 1/13).

Takiej fragmentacji postępowania chce też dokonać Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze, oczekując de facto ode mnie ograniczenia skargi do żądania badania przewlekłości postępowania egzekucyjnego tylko w tej jego części, która się odbywa pod sygnaturą I Co 441/16.

Nie zgadzam się na to i uprzejmie proszę o zbadanie przewlekłości podczas całego postępowania egzekucyjnego od dnia wniesienia przez wierzyciela wniosku z dnia 13 listopada 2008 r. (o wezwanie dłużnika do wykonania czynności wskazanych w wyroku Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze z dnia 3.09.2008 r. sygn. I C 1062/08) do dzisiaj.

Załączniki:

• Odpis odpowiedzi na wezwanie Sądu
• Oświadczenie o stanie rodzinnym, majątku, dochodach i źródłach utrzymania
• Logika Grzegorza Niedźwieckiego

 

Grzegorz Niedźwiecki

 

*

 

Jelenia Góra, dnia 19 sierpnia 2016 r.

Grzegorz Niedźwiecki

1. Działkowicza 19

58-506 Jelenia Góra

I Co 441/16 (I Co 3259/08)

 

Prezes Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze

 

Wniosek o udzielenie merytorycznych informacji i przyznanie adwokata

 

1. Czego dotyczyło postępowanie o sygn. akt I Co 3259/08, a czego dotyczy postępowanie o sygn. akt I Co 441/16? Nie chodzi mi o daty i cyfry, tylko o przedmiot. Czy dotyczy/ły tej samej sprawy? W oparciu o jakie orzeczenie się toczy/ły?
2. Czy oba postępowania związane są z kapturowym wyrokiem z dnia 3 września 2008 r. w sprawie I C 1062/08?
3. Czy nowy wniosek egzekucyjny to nowa, inna sprawa? Ile wyroków cywilnych miał Grzegorz Niedźwiecki?
4. Czy postępowanie w sprawie I Co 3259/08 i I Co 441/16 to rozpoznanie innej sprawy?
5. Jaka podstawa prawna świadczy o wyhamowaniu formalnym przeze mnie owego postępowania I Co 441/16?
6. Jakiego waloru brakuje sądowi w Odpowiedzi z dnia 4 sierpnia 2016 r. na wezwanie Sądu do uzupełnienia braków formalnych skargi i wniosku?
7. Czym jest postępowanie sądowe i czym się różni postępowanie od sprawy? Co znaczy postępowanie w sprawie?
8. Czy postępowanie sądowe to zbiorcza nazwa postępowań w jednej sprawie, w jednym zakresie?
9. Czy sygnatura akt to identyfikator sprawy? Od kiedy należy liczyć tok postępowania?
10. Co jest początkowym etapem postępowania karnego (przygotowawczego, sądowego, wykonawczego)?
11. Co jest początkowym etapem postępowania egzekucyjnego? Jakie znaczenie (jaką wagę) ma sygnatura akt w stosunku do przedmiotu sprawy, do obiektywnej prawdy materialnej, do ustaleń faktycznych, do meritum?
12. Jaka jest treść literalna wniosku wierzyciela w postępowaniu I Co 3259/08, a jaka w I Co 441/16? Czy sprawy dotyczą innej czynności?
13. Ile postępowań może mieć jedna sprawa? Czy sąd, mając na względzie interes społeczny, wszystkich stron i prawa człowieka, nie powinien dążyć do jak najszybszego zakończenia sprawy?
14. Czy sędziowie mają wolę załatwienia tej sprawy, czy kaprys dożywotniego dręczenia mnie?
15. Czy interesem sądu są restrykcje, są działania bolesne, czy działania humanitarne? Gdzie jest bezstronność?
16. Jakie są prawa skazanego dotyczące procesu wykonywania kary (najważniejsze kategorie)?
17. Czy można wydać wyrok skazujący bez stwierdzenia faktu czynu zarzucanego, bez dokonania ustaleń faktycznych i udowodnienia winy oskarżonemu?

Patrz art. 5 i 6 k.p.c.; art. 12 i 16 k.p.k.;

http://www.hfhrpol.waw.pl/precedens/images/stories/rzetelny_proces.pdf

Wnoszę o przyznanie mi adwokata z urzędu, ponieważ sąd mnie uwiązał i nie mogę wyjechać do pracy w Niemczech.

Zrzekam się po raz kolejny prawa do prywatności. Sprawa jest zresztą sprawą systemowo publiczną.

 

Prezes stowarzyszenia Demokracja i Sprawiedliwość

Redaktor Naczelny Ośrodka Informacji DiS

Strona poszkodowana

Grzegorz Niedźwiecki

InfoVeriti
INFORMACJE O ZMIANACH MONITOROWANYCH FIRM
Lp	KRS	Nazwa Firmy	Kod Poczt.	Miasto	Ulica	Zmiany
1.	KRS 0000021642 Kup	FIRMA MOTORYZACYJNA „LIGĘZA” SP. Z O.O.	58-500	JELENIA GÓRA	WINCENTEGO POLA 28	Informacje z KRS
aby zobaczyć raport ze zmianami wyślij kolejnego smsa, lub jeżeli masz konto – zaloguj się i pobierz ponownie raport (zostanie odjęty od Twojego pakietu)
www.infoveriti.pl