JESZCZE DZWONIĄ POCIĄGI NA ZWROTNICACH NIEBA

jeszcze nad krematorium czarne kwiaty dymu….

jeszcze nad krematorium czarne kwiaty dymu

i smród wokół się snuje ze spalonych ciał

i boleśnie drutami wrzyna nam się w pamięć

tamten czas co nad nami bezlitośnie stał

jeszcze dzwonią pociągi na zwrotnicach nieba

pełne świętych co przeszli przez niebieski próg

a już stoją i szarpią za ramiona krzyża

w miejscu które uświęcił swym cierpieniem Bóg

pod ścianą śmierci dotknięci przez pamięć

osłaniają płomyki ci z tamtego świata

w głodowym bunkrze z różańcem jak z tarczą

wciąż klęczy tamten więzień co poszedł za brata

nad Birkenau ciągnie już kolejna jesień

święci sypią popiołem wciąż na nasze czoła

i wciąż widać pociągi pełne ludzkich cieni

które Bóg spoza drutów wielkim głosem woła

w szare pasy pocięty jesienny krajobraz

lotny popiół wiatr rozwiał w cztery świata krańce

świat zapomniał wypełnić testament miłości

spisywany cierpliwie głodowym różańcem

i wciąż dzwonią pociągi na zwrotnicach nieba

i na ramionach kolbami los rozdaje ból

i wciąż Chrystus się wspina na swoją Golgotę

poganiany przez katów długim świstem kul…