POLAK GREK DWA BRATANKI

Wejdziemy do UE i nasze problemy znikną, spłynie na nas manna i deszcz pieniędzy, będą o naszych losach decydować dobrze opłacani i profesjonalni urzędnicy z Brukseli, będziemy prawdziwymi Europejczykami.

Na świecie kończy się dotychczasowy model rozwoju gospodarczego oparty o neoliberalne dogmaty, kończy się tzw. turbo – kapitalizm i poker oszustów. Zanika UE w dotychczasowym kształcie, tonie Euroland, wspólnej walucie euro bije już dzwon zagłady. Kończy się również dotychczasowy model rozwoju Polski – oparty o 2 bajkowe, wielce naiwne i oszukańcze scenariusze. Bajkowego systemu gospodarczego Polski, którego fundamentem była wiara  w cuda. Pierwszą z zasad, która miała szybko uczynić nasz kraj, zamożnym, nowoczesnym i demokratycznym była prymitywna formuła L.Balcerowicza i całego polskiego establishmentu, że trzeba wszystko, szybko nawet za pół darmo sprywatyzować, a wówczas pozbędziemy się większości kłopotów gospodarczych i finansowych. Wyprzedaliśmy więc blisko 70 proc. najbardziej dochodowego majątku narodowego blisko 80 proc.banków za banalną kwotę ok.130 mld zł czyli ok. 33 mld euro. W tym samym czasie równolegle gwałtownie rosło nasze zadłużenie publiczne i wzrosło dziś do ok. 800 mld zł czyli ok. 200mld euro, zadłużenie zagraniczne do kwoty 260 mld dolarów. Deficyt handlowy w skali roku sięga rokrocznie od 15-20 mld euro, deficyt sektora finansów publicznych 25 mld euro. Cały wyprzedany majątek narodowy stanowi równowartość zaledwie 3-letnich kosztów obsługi długu w polskim budżecie. Pomimo tak zmasowanej wyprzedaży rodowych sreber nie mamy, ani tanich autostrad, ani nowoczesnych przyjaznych szpitali, ani wyższych emerytur, ani nadwyżki w budżecie. Ostatnie energetyczne wazy i to z ponczem właśnie puszczamy w obieg. Lotos, JSW, PGE, Enea. Druga bajkowa zasada, którą skutecznie przez lata mamiono Polaków właśnie zaczyna rozsypywać się na naszych oczach. Obowiązywała od początku 2000r., a brzmiała ona tak: Wejdziemy do UE i nasze problemy znikną, spłynie na nas manna i deszcz pieniędzy, będą o naszych losach decydować dobrze opłacani i profesjonalni urzędnicy z Brukseli, będziemy prawdziwymi Europejczykami. Podpisywano więc weksle in blanco idące w setki mld euro, a to na redukcję CO₂, ochronę środowiska, restrukturyzację energetyki, utylizację odpadów. Napłynęło więc do naszego kraju z UE netto od 2004r. zaledwie ok. 30mld euro, w tym samym czasie od naszych rodaków pracujących zagranicą, ponad 40 mld euro. W wyniku tzw. harmonizacji nie mamy dziś europejskich standardów poziomu życia, ani tym bardziej wynagrodzeń, ale zdecydowanie europejskie ceny żywności, paliw, gazu, usług bankowych, ubezpieczeń, internetu. Mamy południowo amerykański system pomocy socjalnej, czy wsparcia dla polskich rodzin – tzw. wielkie zero, służbę zdrowia urągającą ludzkiej godności, rozgrzebane autostrady i kilka stadionów w budowie. Grecja też budowała niedawno stadiony na Olimpiadę. Dziś Polska likwiduje się sama, zamknięto w ostatnich latach już ok. 2500 szkół, likwiduje się przychodnie, posterunki policji, placówki pocztowe, połączenia kolejowe, zajęcia pozalekcyjne. Młodzi Polacy głosują nogami nawet na naukę zawodu uciekają do sąsiednich Niemiec – bo tam płacą. Od 2004r. na Wyspach Brytyjskich urodziło się ok. 100 tyś. Polaków, niewielu z nich wróci do kraju. Emigranci z Polski wolą zasiłek w tonącej Irlandii czy Portugalii niż etat w Ojczyźnie. Kawa dziś w Warszawie jest droższa niż w Szwajcarii. Poprzez pozycję – bilans błędów i opuszczeń w latach 2004 – 2010r. w ramach bilansu obrotów płatniczych z zagranicą z naszego kraju realnie odpłynęło ponad 220 mld zł. czyli blisko 55 mld euro. Kosztowna ta Unia, która na dodatek na naszych oczach się sypie, sypie się euro, a nawet układ z Shengen. Albo Unia będzie niemiecka, albo już w niezbyt odległym czasie w dotychczasowym kształcie jej nie będzie. Gnicie Eurolandu i euro wchodzi w fazę kluczową, będzie restrukturyzacja długów Grecji, Portugalii i Irlandii, a za parę miesięcy prośba o pomoc finansową Hiszpanii. Czy my Polacy zdajemy sobie sprawę, że bal na Titanicu właśnie się kończy, że życie i dobrobyt na kredyt kończy się wcześniej czy później dramatem. Czy może być coś gorszego niż zadłużeni gołodupce jak mawia Prof.K.Rybiński. Dziś już nawet Prof.W.Orłowski zauważa, że czekają nas lata wyrzeczeń. Dziś światem rządzi kasyno, spekulanci walutowi okazują się silniejsi niż rządy, wojny walutowe, polityka carry trade, drukowanie wagonów gorącego pieniądza wykańcza nawet najlepiej zorganizowane narody i państwa. Państwo, które nie ma własnego krwiobiegu w organizmie gospodarczym jakim jest system bankowy, może być tylko dojną krową, a na polskiego V.Orbana na razie się nie zanosi. Okazuje się, że oszołomy, które ostrzegały polskie elity władzy i biznesu – „nie idźcie tą drogą” mieli ewidentną rację, a nie salonowcy spod znaku G.W. czy TVN – u. Zamiast nowoczesnej infrastruktury, szybkich kolei, mamy supermarkety w co drugim powiecie, po 7 zagranicznych banków na każdej większej ulicy, nie mamy dywersyfikacji energetycznej ale mamy najdroższy gaz w Europie. Nakłady na służbę zdrowia mamy porównywalne z rządzonym po części przez gangi Meksykiem, emerytury z systemu kapitałowe OFE po średnio 57 zł. na łebka. Zielona wyspa zamienia się w ruchome piaski. Trzeba nam prawdziwych mężów opatrznościowych, a bitwa o Polskę będzie naprawdę dramatyczna. Unia nie wpompuje w nas setek mld euro pomocy. Nie będzie szczodrości dla naiwnych Słowian. Fale tsunami wzbierają coraz bardziej. Grecki scenariusz nad Wisłą wcale więc nie jest wykluczony. Tym bardziej , że dziś Europę może pogrążyć jedna hotelowa pokojówka. Nasi decydenci grają na zwłokę lub w piłkę, a detonator został już uruchomiony.

                                                                                             Janusz Szewczak

                                                                            Główny Ekonomista SKOK