Trynkiewicz mega ściema czy wyścig z czasem sprawiedliwości

Sprawa Trynkiewicza uzmysławia jak daleko posunęła się „tabloidacja/tabloizacja“ mediów main stream. Żałosna jakość merytoryczna informacji, zmanipulowanej, dalekiej od rzeczywistości, podpicowanej tanią sensacją, emocjonalnym nasilaniem przekazu, a do tego  język „barwny i prosty“  włącznie z pejoratywnym  kwiecistym nazewnictwem – jak zwyrodnialec, zboczeniec itp. odrzucają.

Tymczasem fakty daleko odbiegają od tych zapodawanych „informacji“.

Po pierwsze; czy rzeczywiście wymiar sprawiedliwości jest bezradny i Trynkowski wyjdzie 11 lutego na wolność?

Na początek niezbędne – trochę historii i informacji jakie przepisy prawa regulują takie kwestie.

W roku 2005 wprowadzono do polskiego kodeksu karnego nowyśrodek zabezpieczający – umieszczanie (po odbyciu kary więzienia) w zakładach zamkniętych lub kierowanie na leczenie ambulatoryjne sprawców przestępstw seksualnych popełnionych w związku z zaburzeniami preferencji seksulnej.Przepisy te zostały znowelizowane w 2009 roku.

W 2008 roku po nagłośnieniu sprawy „polskiego Fritzla” spod Siemiatycz, Premier Tusk uznał walkę z pedofilią za priorytet rządu.W medialnej kampanii Premier zapowiedział bezpardonową walkę z pedofilami, przymusową kastrację etc. Polskim zwyczajem natychmiast trzeba było zmienić „złe prawo“.  Rząd, MS, kluby poselskie wszelkich denominacji  podgrzewani przez media, na wyprzódki produkowali na kolanach przepisy umożliwiające tę bezpardonową walkę z pedofilami. Nowe rozwiązania prawne wprowadzone w 2010r. zakładają między innymi, że pedofile po wyjściu z więzienia będą obowiązkowo kierowani na terapię ambulatoryjną, albo umieszczani w zakładzie zamkniętym.„Leczenie” takie będzie stosowane bezterminowo.

W roku 2013 media main stream pilotowały prace i pośpiech przy przepychaniu w Sejmie ustawy o postępowaniu wobec osób z zaburzeniami psychicznymi stwarzających 
zagrożenie życia, zdrowia lub wolności seksualnej innych osób.  Ta ustawa była niezbędna, aby nie dopuścić do wyjścia na wolność skazanym na karę śmierci przed wprowadzeniem moratorium na jej wykonanie, które to wyroki zamieniono im po 1989r. na 25 lat więzienia. 23 października 2013 Sejm niemal jednogłośnie uchwalił te kontrowersyjną ustawę. Prezydent podpisał ją 13 grudnia 2013.

Ciekawostka; ministerstwo sprawiedliwości informowało, iż taustawa potencjalnie będzie dotyczyła maksymalnie 18 osób, w tym dwóch skazanych niegdyś na kary śmierci(sic!)

Bez wdawania się w szczegóły i abstrahując od zdaje się oczywistych wątpliwości natury konstytucyjnej „podwójnego“ karania za ten sam czyn, pod pozorami „leczenia”,  już na pierwszy rzut oka jest jasne, iż pierwsza regulacja z 2005 (ze zmianami z 2009r.) daje wymiarowi sprawiedliwości wystarczające kompetencje i narzędzia, aby sprawcę przestępstw popełnionych w związku z zaburzenuiami preferencji seksualnych, a więc i pedofili zamknąć po odbyciu kary na czas nieokreslony w zakładzie zamkniętym na „leczenie”.

Stąd  regulacja z 2010r., dotycząca pedofilii była populistycznym posunięciem, kielbasą przedwyborczą. Zanim ją uchwalono Sejm w 2009 i 2010  pracował nad 4 czy 5 projektami tej regulacji – rządu i klubów poselskich, co nawet w polskiej „metodzie legislacyjnej“ oznaczalo setki godzin pracy posłów. Efektem tej mitręgi w kwestii pedofilii było dodanie do już istniejących narzędzi tzw. kastracji chemicznej, którą można było stosować na podstawie uregulowań z 2005r.

Wraz a wprowadzeniem tych regulacji ministerstwo zdrowia zobowiązano do stworzenia 3 osrodków zamkniętych dla pedofilii i 8 osrodków ambulatoryjnych.

Również ustawa z 2013 roku  niczego nowego nie wniosła w kwestii zamykania na przymusowe leczenie w osrodkach zamkniętych pedofilii, a więc również tego jednego objętego moratorium na wykonanie kary śmierci – Trynkiewicza. Natomiast pod pozorem ochrony obywateli przed Trynkiewicza, wprowadzono mozliwość umieszczenia w mającym powstać Ośrodku Zapobiegania Zachowaniom Dyssocjalnym praktycznie każdego

Ø   kto odbył karę pozbawienia wolności w systemie terapeutycznym lub w zakładzie karnym typu zamkniętego w warunkach zapewniających wzmożoną ochronę społeczeństwa i bezpieczeństwo zakładu,

Ø   a podczas jej odbywania stwierdzono u tej osoby zaburzenia psychiczne jak upośledzenie umysłowe, zaburzenia osobowości lub zaburzenia preferencji seksualnych,

Ø   a  zaburzenia te mają taki charakter lub takie nasilenie lub takie nasilenie, że zachodzi co najmniej wysokie prawdopodobieństwopopełnienia czynu zabronionego z użyciem przemocy lub groźbą jej użycia przeciwko życiu, zdrowiu lub wolności seksualnej, zagrożonego karą pozbawienia wolności, której górna granica wynosi co najmniej 10 lat.

Powyższe informacje są „ilustracją“ w jakiej paranoi przyszło nam żyć. Przerażające jest to, iż lekarstwem na rozwiązywanie każdego problemu jest zmiana “złego i nieadwekwatnego prawa”. Społeczeństwu wmawia się, że sklecone naprędce kilka poprawek czy co gorsza całych ustaw jest niezbędnym i jedynym ratunkiem.

Tymczasem te dzialania legislacyjne mają za zadanie

Ø   poprawienie samopoczucia wladzy (opozycji też) i uśpienie resztek czujności ogłupionego społeczeństwa.

Ø   czasami (coraz częściej) przemycenie pod pozorem dbania o bezpieczeństwo społeczeństwa i państwa regulacji prawnych umożliwiających wprowadzanie tylnymi drzwiami elementów autorytaryzmu i totalitaryzmu, odsuwających coraz dalej marzenie o zbudowaniu w Polsce demokratycznego państwa prawa.

Poniżej dowody na potwierdzenie powyższych tez.

W lipcu 2011r. Premier przypomniał sobie o priorytecie walki z pedofilami i z pompą, w obecności, a jakże – mediów otworzył  odddział zamknięty dla pedofili w szpitalu psychiatrycznym w Choroszczy, jeden z trzech stworzonych po wprowadzeniu regulacji z 2010r. W przemówieniu z tej okazji premier zapewniał, iż

„… dzięki terapii stosowanej w ośrodku redukcja recydywy osiągnie 70 proc. Chciałbym, żeby ta wiedza dotarła do każdego, kto cierpi na tą przypadłość, że zakończenie odsiadki nie oznacza życia poza kontrolą…” [i]

26.05.2011 – 2 miesiące przed tym otwarciem – Choroszcz dyr. Tomasz Goździkiewicz: „Kadrowo jesteśmy po podstawowym szkoleniu zorganizowanym przez prof. Lwa Starowicza. Jesteśmy po słowie z seksuologiem i dalej czekamy na działania resortu. Nie znamy standardu postępowania z takimi pacjentami, a NFZ nie rozpisał konkursu na takie świadczenia”.[ii]

Podobno pierwsi “pacjenci” trafili w końcu do tego ośrodka rok później.

26.05.2011 – Starogard Gdański (drugi osrodek) Odział jest praktycznie przygotowany pod względem technicznym, stoją łóżka, jest monitoring – mówi wicedyrektor dr Krzysztof Kołcz. Teraz czekamy na jakiekolwiek wytyczne, jak taka usługa będzie finansowana, jak prowadzić terapię, jakie podawać leki, na razie nie mamy nic poza tymi nieszczęsnymi łóżkami i kamerami, które stoją i na nie patrzą.[iii]

24.04.2012 – X został skazany za pedofilię. Po odbyciu wyroku sąd skierował go na przymusowe leczenie ambulatoryjne. Poradnia w Warce (jedna z 8 stworzonych po wprowadzeniu regulacji z 2010r.) jest przygotowana na przyjęcia pacjentów od pół roku, ale leczyć X nie może, bo nie ma pieniędzy na jego leczenie. Pisma w tej sprawie wysyłała do NFZ dyrekcja szpitala i sąd.

“Wydaliśmy 140 tys. zł na zorganizowanie poradni wyposażonej w alarm i monitoring, ale nie mamy pieniędzy, by pacjentów leczyć”.[iv]

Styczeń 2014 – Przy okazji podgrzewania atmosfery strachu przed Trynkowskim, który ma być „wypuszczony“ 11 lutego i „ będzie dalej zabijał“, okazało się, że ustawa, która podobno miała uniemożliwić to „wyjście i zabijanie“, po podpisaniu jej przez Prezydenta przeleżała gdzieś w czarnej dziurze  Urzędu Rady Ministrów i została ogłoszona po trzech tygodniach od podpisania! Narusza to art. 3 Ustawy z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych.

Czy to wystarczy?

„jedyną trwałą legitymizacją polskiej demokracji pozostaje jej funkcja imitacyjna. Dzięki wybieralnemu parlamentowi jesteśmy państwem prawie takim jak zachodnie demokracje.” Cezary Michalski

Na zakończenie informacja w sprawie „wyjścia“ Trynkowskiego, o której cisza w mediach, wypowiedziach polityków, autorytetów prawnych, przedstawicieli rządu w tym ministerstwa sprawiedliwości. Tutaj przykład  – Z.Ziobro [v]

Stąd wypowiedź wice-min. sprawiedliwości Krolikowskiego, w tej sprawie to Himalaje hipokryzji i dezinformacji. Dwa dni temu, minister w wywiadzie dla  Radia Polskiego straszył – „Obawiam się, że Mariusz Trynkiewicz nadal będzie mordował.  Kryminalista skazany w PRL za zabicie czterech chłopców może opuścić więzienie – 11 lutego”. [vii]

A w wywiadzie dla (chyba) TVN dywagował, wyliczał dni i solennie zpewniał, iż od 22 stycznia – dnia wejscia w zycie ustawy o postępowaniu wobec osób z zaburzeniami psychicznymi stwarzających 
zagrożenie życia, zdrowia lub wolności seksualnej innych osób – do dnia “wyjścia” Trynkiewicza 11 lutego,  po uruchomieniu “planu awaryjnego” przez MS, zostanie 11 dni na wydanie orzeczenia przez sąd i umieszczenie Trynkiewicza w zakładzie zamkniętym.

 Na marginesie zgodnie z tą ustawą  delikwent ma być umieszczany  w nieistniejącym jeszcze Ośrodku Zapobiegania Zachowaniom Dyssocjalnym, a nie w nieokreślonym zakładzie zamkniętym.  No ale w tym całym cyrku to już tylko nieistotny dla nikogo detal.

Póki co podgrzewany wyścig z czasem na niby trwa. Tymczasem 7 stycznia w Suwałkach popełnił samobójstwo dzieciak zabrany matce, ponieważ jest biedna! W mediach main stream ta wiadomosc pojawiła się z trzydniowym poslizgiem.  Jak na razie ta tragedia nie zakwalifikowała się  do „tematu dnia“.[viii]

PS Z ostatniej chwili – Mieszkańcy Gostynia nie chcą Ośrodka Zapobiegania Zachowaniom Dyssocjalnym w swoim mieście.

---