11 Listopada

To dla Polaków ważna data. Pokażmy, że to nasze święto. Święto Niepodległości, odzyskanej po ponad wiekowej niewoli dzięki dwu wielkim mężom stanu – w kolejności alfabetycznej: Dmowskiemu i Piłsudskiemu.

Wychowano mnie w atmosferze ich obu. Piłsudski   był na co dzień obecny w rodzinie Ojca. Zwłaszcza w tej wileńskiej. Dmowski   był obecny na co dzień w rodzinie mojej Matki. Tej lwowskiej. To na wiadomość o śmierci Jej stryja, bohatera Obrony Lwowa, powiedział marszałek

Piłsudski

– ostatni raz godzę się na pogrzeb państwowy renegata. Stryj mojej matki renegatem nie był. Był narodowym demokratą.  Do wolności prowadziły dwie drogi.  W moim domu, nad fortepianem, wisi piękny portret marszałka. Kiedy nań patrzę, wierzę w Polskę. 11.11. to moje święto.

Post scriptum: kiedy moi Rodzice brali ślub, minął zaledwie (aż?) jeden rok od przewrotu majowego. Wesela nie było. Goście rozsiekaliby się szablami. Rany goją się długo. Niech ten 11 listopada będzie dla nas dniem pojednania. I dniem narodowego zwycięstwa.

Czy wiedzą Państwo, że warszawiacy własnymi rękoma rozebrali po wypędzeniu rosyjskiego okupanta ze stolicy imperialną cerkiew Aleksandra Newskiego na Placu Saskim? A pałac Stalina nadal straszy w centrum Warszawy!