Zobowiązanie zapłaty

Zapłata należności w kwocie 2.000,00 zł (słownie dwa tysiące) nastąpi w kasie gotówką / kartą lub na rachunek bankowy Sądu Rejonowego w Legnicy o numerze: 33 1010 0055 2223 0140 0200 0002
do dnia uzupełnienia przez Sąd Rejonowy w Legnicy braków formalnych wezwania na posiedzenie lub spłaty należności sądowych w całości poprzez usunięcie bezwzględnych przyczyn odwoławczych

Jelenia Góra, dnia 15 listopada 2022 r.

 

Sąd Rejonowy w Legnicy

II Wydział Karny

 

Izba Odpowiedzialności Zawodowej

Sygn. akt II K 38/19

Nr k. dł. 135/21 G

 

Zobowiązanie do zapłaty

 

Ja, niżej podpisany (a) Grzegorz Niedźwiecki

Zamieszkały(a) w Jeleniej Górze przy ul. Działkowicza 19

legitymujący(a) się dowodem osobistym seria i nr CHT 029614,

niniejszym oświadczam, że zobowiązuję się do

zapłaty kary grzywny w wysokości 100 (sto) stawek dziennych, przyjmując, że jedna stawka dzienna stanowi równowartość 20 (dwudziestu) złotych na rzecz Sądu Rejonowego Sekcja Wykonywania Orzeczeń (…) z tytułu wymierzenia mi kary grzywny, tj. kary orzeczonej w pkt 1. Wyroku z dnia 24 września 2020 r., sygn. akt II K 38/20, przez Sąd Rejonowy w Legnicy II Wydział Karny.

 

Zapłata należności w kwocie 2.000,00 zł (słownie dwa tysiące) nastąpi w kasie gotówką / kartą lub na rachunek bankowy Sądu Rejonowego w Legnicy o numerze: 33 1010 0055 2223 0140 0200 0002

do dnia uzupełnienia przez Sąd Rejonowy w Legnicy braków formalnych wezwania na posiedzenie lub spłaty należności sądowych w całości poprzez usunięcie bezwzględnych przyczyn odwoławczych, tj.:

1. Wydanie na żądanie z dnia 16 maja 2022 r. w myśl 157 § 1 k.p.k. w zw. z art. 113 k.p.k. nieodpłatnie uwierzytelnionego odpisu tytułu wykonawczego, tj. wyroku z dnia 24 września 2020 r. o sygnaturze II K 38/19, podpisanego przez osobę biorącą udział w jego wydaniu.
2. Doręczenia skargi uprawnionego oskarżyciela – okoliczność wyłączająca postępowanie określona w 439 § 1 pkt 9 k.p.k. Przeszkoda procesowa w postaci braku skargi uprawnionego oskarżyciela (art. 17 § 1 pkt 9 k.p.k. w zw. z art. 14 § 1 k.p.k.) musi prowadzić do uchylenia zaskarżonego wyroku oraz umorzenia postępowania karnego (vide SN V KK 85/17).

 

Istnieją bezwzględne przyczyny odwoławcze określone w art. 42 ust. 2 Konstytucji RP i art. 439 § 1 pkt 6, 7, 9 i 11 k.p.k. w zw. z negatywnymi przesłankami procesowymi określonymi w art. 17 § 1 pkt 1 i 9-11 k.p.k.

Postanowienie Sądu Najwyższego z 31 sierpnia 2018 r. (I CSK 300/18)
Wyrok, którego sentencja nie została podpisana przez skład sądu, nie istnieje w znaczeniu prawnoprocesowym (sententia non existens). Skoro podpisy sędziów są wyrazem potwierdzenia zgodności zamieszczonego w sentencji rozstrzygnięcia z ich wolą oraz wynikami narady, to brak podpisów, nieusuwalny w jakiejkolwiek przewidzianej przez prawo procesowe drodze, stanowi wadę tak istotną, że pozbawia wyrok bytu prawnego.

W załączeniu:

• Wniosek o wyjaśnienie wątpliwości.

 

……………………………………

czytelny podpis

 

Wniosek o wyjaśnienie wątpliwości

Nie bardzo rozumiem, jak może sąd pierwszej instancji uchylić postanowienie IV Kzw 103/22 o zamianie kary grzywny na pracę społecznie użyteczną wydane w dniu 20 kwietnia 2022 r. przez sąd drugiej instancji. To tak jakby Sąd Rejonowy uchylał uchwały Sądu Najwyższego. Wydaje mi się, że sprawę w tym zakresie powinien rozpoznać Sąd Okręgowy w Legnicy w składzie trzech sędziów.

 

Drugą kwestią jest nadużycie uprawnień, naruszanie dyspozycyjności i przerzucanie roli i zadań oskarżyciela prywatnego w sprawach ściganych z oskarżenia prywatnego na organ państwowy i na podatników. Domniemany wyrok w sprawie II K 38/19 zapadł o uchybienie znieważenia osoby, tj. o czyn z art. 216 § 1 k.k.

Do czynów ściganych z oskarżenia prywatnego zaliczamy m.in.:

• Czyn z art. 157 § 2 i 3 k.k. czyli przestępstwo naruszenia czynności narządu ciała lub rozstroju zdrowia trwającego nie dłużej niż 7 dni,
• Czyn z art. 212 k.k. czyli przestępstwo zniesławienia,
• Czyn z art. 216 k.k. czyli przestępstwo znieważenia innej osoby,
• Czyn z art. 217 k.k. czyli przestępstwo naruszenia nietykalności cielesnej innej osoby;

 

Organem egzekucyjnym w sprawach materialnych jest komornik sądowy.

Organem egzekucyjnym w sprawach niematerialnych jest Sąd Rejonowy.

 

Komornik sądowy może wszcząć egzekucję świadczeń pieniężnych, jeżeli wierzyciel zapłaci mu zaliczkę od poczet egzekwowanego długu, według norm przepisanych. Jeżeli komornik sądowy zaliczki nie otrzyma, to odrzuca wniosek i umarza postępowanie.

Sąd Rejonowy jako organ egzekucyjny, zgodnie z prawem wykonawczym, wzywa dłużnika do wykonania czynności niezastępowalnych, a jako środek przymusu nakłada grzywny z zamianą na określony areszt, w razie dobrowolnego niezapłacenia grzywny (I Co 3259/08, I Co 441/16). Maksymalny wymiar aresztu nie może przekraczać pół roku. Dłużnik zostanie wezwany do aresztu, jeżeli wierzyciel zapłaci zaliczkę na określony areszt (vide postępowania egzekucyjne Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze w sprawie z oskarżenia prywatnego o naruszenie dóbr w związku z czynem z art. 212 § 2 k.k. biorąc pod uwagę art. 11 k.p.c. – delikt ne bis in idem).

Uprawnionym oskarżycielem o wykroczenie z art. 216 § 1 k.k. w sprawie II K 38/19 jest „pokrzywdzony” Wojciech Damaszko i to na nim spoczywa obowiązek, jako na wierzycielu, dochodzenia naprawienia szkody. On winien składać wnioski o wszczęcie egzekucji i dopełnić niezbędnych formalności skutkujących wykonaniem orzeczenia. Mamy tu oczywiście dylemat karno-cywilny.

 

Trzecią kwestią jest nierozpatrzenie formalnoprawne i obiektywnie przez Sąd Rejonowy w Legnicy wniosku pokrzywdzonego o umorzenie grzywny w całości. „Skazany” złożył oświadczenie, z którego wynika, że nie jest w stanie ponieść kosztów grzywny bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.

 

Czwartą kwestią, uzasadniającą kwestię trzecią, jest przekraczanie granic przyzwoitości, naruszenie zasady ne bis in idem, naruszenie Polskiej Karty Praw Ofiary, zasady swobodnej oceny dowodów i celów postępowania karnego. Do sfingowanego postępowania karnego II K 38/19 by nie doszło, gdyby wyżej wspomniany organ egzekucyjny, rozstrzygnął postępowania egzekucyjne I Co 3259/08, I Co 441/16 zgodnie z duchem i literą prawa w trybie art. 1040 k.p.c. jako czynność zastępowalną (vide I Co 154/20 w zw. z SN III CZP 23/06 Legalis Numer 74973). Wyłączną winę za proces karny II K 38/19 (nie zaprzecza temu Prezes Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze i Prezes Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze) są winowajcy między innymi tego procesu karnego:

• SSR Lucyna Domagała (I Co 3259/08),
• SSR Paweł Siwek (I Co 3259/08),
• SSR Paweł Woźniak (I Co 441/16),
• SSO Wojciech Damaszko (II Cz 222/18, II Cz 260/18, II S 5/18, II S 12/18, II S 16/18, II S 21/18, II S 8/19, II S 12/19, II S 14/19),

Piętnaście lat terroru państwowego i za to jeszcze 2.000 zł grzywny lub 50 dni bezprawnego pozbawienia wolności to mega przesada. Rola i zadania sędziego się chyba funkcjonariuszom pomyliły. Nie ma skutku bez przyczyny.

 

– – –

 

Jelenia Góra, dnia 16 maja 2022 r.

Grzegorz Niedźwiecki

1. Działkowicza 19

58-506 Jelenia Góra

 

Sąd Rejonowy w Legnicy

II Wydział Karny

 

Dotyczy: II K 38/19

 

Wniosek

 

Żądam wydania mi nieodpłatnie na podstawie  art. 157 § 1 k.p.k. uwierzytelnionego odpis wyroku z dnia 24 września 2020 r., o sygn. akt II K 38/19, wraz z uzasadnieniem, jeżeli je sporządzono oraz zawartym podpisem przewodniczącej SSR Anety Andel w myśl art. 439 § 1 pkt 6 k.p.k. w zw. z art. 119 § 1 pkt 4 k.p.k.

 

Uwierzytelniony odpis wyroku II K 38/19 należy doręczyć stronom:

• Adresatowi,
• Rzecznikowi Praw Obywatelskich,
• Sądowi Okręgowemu w Legnicy,
• Sądowi Rejonowemu w Jeleniej Górze.

 

Grzegorz Niedźwiecki

 

– – –

 

Jelenia Góra, dnia 28 października 2022 r.

Grzegorz Niedźwiecki „Nil”

58-506 Jelenia Góra, ul. Działkowicza 19

Prezes Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze

Prezes Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze

Prezes Sądu Rejonowego w Legnicy

Prezes Sądu Okręgowego w Legnicy

 

Wniosek

Dotyczy:

PR 3 Ds. 359/17 – II K 1423/18 – V KO 85/18 – II K 38/19(20)

PR 3 Ds. 183/18 – II K 1456/18 – V KO 86/18 – II K 851/18

PR 1 Ds. 535/19 – II K 900/19 – V KO 68/21

 

Mając na uwadze prawo do obrony we wszystkich stadiach postępowania w związku z pismami z dnia 14.10.2022 r. i dnia 24.10.2022 r., które brzmią: „zaprzeczam wszelkim twierdzeniom dotyczącym ewentualnego roszczenia przedstawionym przez Grzegorza Niedźwieckiego w treści w/w wezwania” (do ugody – przyp.) wnoszę o merytoryczne, poparte dowodami, doprecyzowanie odpowiedzi.

Czy zaprzeczają Państwo jako Wiceprezes Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze i Prezes Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze, że:

1. Gdyby sędzia Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze Lucyna Domagała, sędzia Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze Paweł Siwek i sędzia Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze Paweł Woźniak nie prowadzili postępowań egzekucyjnych I Co 3259/08, I Co 441/16, przez 4444 dni w sposób upokarzający, sprzeczny z prawem, w trybie 1050 k.p.c. (vide I Co 154/20 w zw. z uchwałą SN III CZP 23/06 Legalis Numer 74973), to mając na uwadze związek przyczynowo-skutkowy, do szkody w interesie publicznym i interesie prywatnym Grzegorza Niedźwieckiego oraz Tadeusza Gała by nie doszło.
2. Gdyby sędzia Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze Lucyna Domagała, sędzia Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze Paweł Siwek i sędzia Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze Paweł Woźniak prowadzili postępowania egzekucyjne I Co 3259/08, I Co 441/16 zgodnie z duchem i literą prawa i oddalili wniosek wierzyciela od przeprowadzenia egzekucji w trybie 1050 k.p.c., tak jak uczyniła to postanowieniem I Co 154/20 w dniu 30 marca 2020 r. sędzia Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze Anna Romańczyk-Symonowicz, to do szkody w interesie publicznym i interesie prywatnym Grzegorza Niedźwieckiego oraz Tadeusza Gała by nie doszło.

 

Grzegorz Niedźwiecki „Nil” – 5683 dni co stanowi 15 lat, 6 miesięcy i 22 dni politycznie represjonowany

 

 

 

Odpowiedzi należy udzielić:

1. Grzegorzowi Niedźwieckiemu
2. Tadeuszowi Gał
3. Prokuraturze Rejonowej w Jeleniej Górze
4. Prokuraturze Rejonowej w Dzierżoniowie
5. Sądowi Najwyższemu (V KO 85/18, V KO 86/18, V KO 68/21)
6. Sądowi Rejonowemu w Złotoryi (II K 851/18)
7. Sądowi Rejonowemu w Legnicy (II K 38/19, Nr k. dł. 135/2021/K)
8. Sądowi Okręgowemu w Legnicy (IV Ka 436/20, IV Kz 442/20)
9. Sądowi Rejonowemu w Bochni (I Co 288/20 – Kms 46/20)
10. Sądowi Okręgowemu w Sieradzu (I C 14/20, I C 360/19)

 

Zważyć należy, że tak jak nie można rozpoznać merytorycznie wniosku o wyłączenie sądu czy wszystkich sędziów w danej sprawie, tylko o wyłączenie wskazanego z imienia i nazwiska konkretnego sędziego, tak nie można rozpatrzyć wniosku z dnia 28 października 2022 r. ogólnie, stwierdzając „zaprzeczam wszystkim twierdzeniom”, niewłaściwie oznaczając czynność procesową. Należy odnieść się merytorycznie do wskazanych konkretnie treści punktów wniosku Znaczenie czynności procesowej ocenia się według treści złożonego oświadczenia zgodnie z treścią art. 118 § 1 k.p.k.

Zaniechanie czynności procesowych, udzielenia merytorycznej odpowiedzi na wniosek z dnia 28 października 2022 r., wznowienia postępowań II K 851/18, II K 38/19, II K 900/19 z urzędu ze względu na bezwzględne przyczyny odwoławcze lub ugodowego załatwienia sprawy, skutkować będzie pozwem cywilnym o zapłatę przeciwko SSO Markowi Klebanowiczowi, SSR Agnieszce Kałużnej-Rudowicz i sędziom sądów legnickich oraz wszelkim innym, którzy będą mieli współudział w oszustwach sądowych.

Grzegorz Niedźwiecki

 

– – –

 

Izba Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych

Izba Odpowiedzialności Zawodowej

 

Sądownictwo i organy ścigania są zorganizowaną grupą przestępczą i wymaga to kontroli

 

Dowód:

PR 3 Ds. 359/17 – II K 1423/18 – V KO 85/18 – II K 38/19(20)

PR 3 Ds. 183/18 – II K 1456/18 – V KO 86/18 – II K 851/18

PR 1 Ds. 535/19 – II K 900/19 – V KO 68/21

 

Jak można było wydać wyrok skazujący w sprawie II K 38/19 z oskarżenia prywatnoskargowego na rzecz „pokrzywdzonego”, którego sędzia nie widziała na oczy?

Przestępcy w togach ukradli mi piętnaście lat życia i jeszcze każą z naruszeniem zasady ne bis in idem wykonać prace społecznie użyteczne. I to nie mając legalnego tytułu wykonawczego, tj. prawomocnego wyroku o sygnaturze II K 38/19, spełniającego wymogi formalne[1], podpisanego przez skład orzekający i zapadłego na wniosek / skargę uprawnionego oskarżyciela. Maria Gurowska Sand, Fajga Mindla, Jan Hryckowian i Stefan Michnik orzekali w oparciu o taką samą praworządność, przyzwoitość, szacunek i sumienie.

 

Oprawcy Grzegorza Niedźwieckiego, winowajcy urojonych przestępstw:

• SSR Lucyna Domagała (I Co 3259/08),
• SSR Paweł Siwek (I Co 3259/08),
• SSR Paweł Woźniak (I Co 441/16),
• SSO Wojciech Damaszko (II Cz 222/18, II Cz 260/18, II S 5/18, II S 12/18, II S 16/18, II S 21/18, II S 8/19, II S 12/19, II S 14/19),
• PPR Maciej Bogucki (PR 3 Ds. 183/18),
• SSR Jacek Kielar (II K 851/18),
• PPO Grzegorz Chojnacki (3 Ds. 359.2017),
• PPR Anna Surowiak (3 Ds. 359.2017),
• SSR Kazimierz Chłopecki (II K 38/19),
• SSR Aneta Andel (II K 38/20),
• PPR Grażyna Tygielska-Białek (PR 1 Ds. 535/19),
• SSR Joanna Dworzycka-Skrobowska (II K 900/19),
• PSR Agnieszka Kałużna-Rudowicz (II K 900/19).

 

Skrytykowałem sędziów, że prowadzili egzekucję czynności zastępowalnej I Co 3259/08, I Co 441/16 sprzecznie z prawem (vide SN III CZP 23/06 Legalis Numer 74973) i za to trzykrotnie mnie skazali. Pomawiam ich o zbrodnie stalinowskie, to nie prokurują procesów.

2022-11-15

Grzegorz Niedźwiecki „Nil” – 5702 dni co stanowi 15 lat, 7 miesięcy i 9 dni politycznie represjonowany

 

– – –

 

Jelenia Góra, dnia 15 listopada 2022 r.

                             Sąd Rejonowy w Legnicy

                             Wydział I Cywilny

 

Powód: Grzegorz Niedźwiecki xxxxxxxxxxx

58-506 Jelenia Góra, ul. Działkowicza 19
tel. 791830093, lew1@poczta.fm

 

Pozwany: Skarb Państwa – Sąd Rejonowy w Legnicy

59-220 Legnica, ul. Złotoryjska 19

 

Wartość przedmiotu sporu: 2.000 zł (słownie: dwa tysiące złotych)

 

Dotyczy:

PR 3 Ds. 359/17 – II K 1423/18 – V KO 85/18 – II K 38/19(20)

https://grzegorz-niedzwiecki.hexcom.net/2016/11/16/poklosie-niczego/

https://grzegorz-niedzwiecki.hexcom.net/wymiar-niesprawiedliwosci/

https://www.trybunal-narodowy.pl/producenci-przestepcow/

 

Pozew o zapłatę

w związku z naruszeniem dóbr osobistych, znęcaniem się, uporczywym nękaniem, naruszeniem zasady in dubio pro reo, zasad działania organów państwa i obowiązku przestrzegania prawa, brakiem praworządności, poszanowania i ochrony przyrodzonej i niezbywalnej godności człowieka, stosowaniem tortur, nieludzkiego i poniżającego traktowania, naruszeniem Polska Karta Praw Ofiary, skazaniem ofiary politycznie, za własne zbrodnie, prowadzeniem postępowania wykonawczego nie dysponując tytułem wykonawczym. Działano na szkodę interesu publicznego i prywatnego Grzegorza Niedźwieckiego. Państwo nie może krzywdzić.

Ja, niżej podpisany Grzegorz Niedźwiecki niniejszym wnoszę o:

1. naprawienie szkody przez:
2. zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kwoty 2.000 zł (słownie: dwa tysiące złotych) z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty,
3. przywrócenie stanu poprzedniego, tj. obligatoryjne wznowienie postępowania II K 38/19 z urzędu na podstawie 9 § 2 k.p.k. w zw. z art. 542 § 3 k.p.k. oraz bezwzględnymi przyczynami odwoławczymi określonymi w art. 439 § 1 pkt 6 i 9-11 k.p.k. i uniewinnienie Grzegorza Niedźwieckiego w związku zaistnieniem negatywnych przesłanek procesowych określonymi w art. 17 § 1 pkt 1 i 9-11 k.p.k.,
4. zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów postępowania;
5. przeprowadzenia rozprawy pod nieobecność powoda;
6. nadanie wyrokowi rygoru natychmiastowej wykonalności;
7. wydanie wyroku zaocznego w przypadku niestawiennictwa pozwanego na rozprawie lub niebrania w niej udziału.

 

Informuję, że między mną a pozwanym nie doszło do prób mediacyjnych lub innego pozasądowego sposobu rozwiązania sporu. Powód jest gotowy do pojednawczego załatwienia sprawy.

 

Uzasadnienie

Sąd Rejonowy w Legnicy ds. Wykonywania Orzeczeń, wezwał powoda na posiedzenie w dniu 5 grudnia 2022 r., Nr k. dł. 135/21 G, w przedmiocie uchylenia postanowienia o zamianie grzywny na pracę społecznie użyteczną, nie mając tytułu wykonawczego, tj. wyroku w sprawie II K 38/19.

Pozwany zaniechał rozpoznania wniosku powoda z dnia 16 maja 2022 r. o wydanie nieodpłatnie na podstawie  art. 157 § 1 k.p.k. uwierzytelnionego odpisu wyroku z dnia 24 września 2020 r., o sygn. akt II K 38/19, wraz z uzasadnieniem, jeżeli je sporządzono oraz zawartym podpisem przewodniczącej SSR Anety Andel w myśl art. 439 § 1 pkt 6 k.p.k. w zw. z art. 113 k.p.k.

Sąd nie może prowadzić egzekucji nie mając pisemnego tytułu wykonawczego. Sąd prowadzi egzekucję w oparciu o wyrok o sygnaturze II K 38/20. SSR Aneta Andel nie podpisała wyroku II K 38/19 przed ogłoszeniem w dniu 24 września 2020 r. Nie można ogłosić wyroku niepodpisanego, wyrok taki nie istnieje i nie może być w obrocie prawnym.

Postanowienie Sądu Najwyższego z 31 sierpnia 2018 r. (I CSK 300/18)

Wyrok, którego sentencja nie została podpisana przez skład sądu, nie istnieje w znaczeniu prawnoprocesowym (sententia non existens). Skoro podpisy sędziów są wyrazem potwierdzenia zgodności zamieszczonego w sentencji rozstrzygnięcia z ich wolą oraz wynikami narady, to brak podpisów, nieusuwalny w jakiejkolwiek przewidzianej przez prawo procesowe drodze, stanowi wadę tak istotną, że pozbawia wyrok bytu prawnego.

Nawet gdyby istniała instytucja naprawy oczywistej pomyłki pisarskiej po fakcie, to naprawy musiałby dokonać skład orzekający, ten kto pomyłki dokonał, a nie substytut. Po fakcie jest to bezskuteczne, ponieważ sędzia nie może ogłosić wyroku niepodpisanego, adnotacje takie nanosi się zresztą na „wadliwym” wyroku. Postępowanie jest nielegalne jak za czasów Rotmistrza Witolda Pileckiego z wielu przesłanek procesowych, w tym braku skargi uprawnionego oskarżyciela, obecności „pokrzywdzonego” lub jego pełnomocnika na posiedzeniu pojednawczym i jakiejkolwiek rozprawie głównej, brak głosów końcowych stron, stanowiska oskarżyciela prywatnego.

Pozwany naruszył cele postępowania karnego, zasadę swobodnej oceny dowodów, bezstronności, prawa do rzetelnego procesu sądowego, nie wyjaśnił okoliczności mających istotne, fundamentalne znaczenie w sprawie:

Czy doszłoby do procesu karnego II K 38/19 przeciwko ofierze trzynastoletniego upokarzania, gdyby organ egzekucyjny, czyli podwładni SSR Agnieszki Kałużnej-Rudowicz, postanowieniem I Co 3259/08 oddalili zgodnie z uchwałą SN III CZP 23/06 Legalis Numer 74973 wniosek wierzyciela z dnia 10 listopada 2008 r. od przeprowadzenia egzekucji czynności zastępowalnej w trybie art. 1050 k.p.c. i kto ponosi faktyczną winę i odpowiedzialność za sfabrykowany proces?

Nie ma skutku bez przyczyny.

Postępowanie sądowe zakończone prawomocnym orzeczeniem wznawia się, jeżeli:

1) w związku z postępowaniem dopuszczono się przestępstwa, a istnieje uzasadniona podstawa do przyjęcia, że mogło to mieć wpływ na treść orzeczenia,

2) po wydaniu orzeczenia ujawnią się nowe fakty lub dowody wskazujące na to, że:

1. a) skazany nie popełnił czynu albo czyn jego nie stanowił przestępstwa lub nie podlegał karze,

Czyn z pkt 1 musi być ustalony prawomocnym wyrokiem skazującym, chyba że orzeczenie takie nie może zapaść z powodu przyczyn, gdy:

7) brak skargi uprawnionego oskarżyciela,

8) brak wymaganego zezwolenia na ściganie lub wniosku o ściganie pochodzącego od osoby uprawnionej, chyba że ustawa stanowi inaczej,

9) zachodzi inna okoliczność wyłączająca ściganie.

Wznowienie postępowania może nastąpić na wniosek strony lub z urzędu.

Wniosek o wznowienie na korzyść złożyć może w razie śmierci skazanego osoba najbliższa. Postępowanie wznawia się z urzędu tylko w razie ujawnienia się jednego z uchybień:

6) zapadło z naruszeniem zasady większości głosów lub nie zostało podpisane przez którąkolwiek z osób biorących udział w jego wydaniu,

9) zachodzi jedna z okoliczności wyłączających postępowanie, określonych w art. 17 § 1 pkt 5, 6 i 8-11 kodeksu postępowania karnego,

11) sprawę rozpoznano podczas nieobecności oskarżonego, którego obecność była obowiązkowa.

W kwestii wznowienia postępowania orzeka

sąd okręgowy, zaś w kwestii wznowienia postępowania zakończonego orzeczeniem sądu okręgowego – sąd apelacyjny. Sąd orzeka w składzie trzech sędziów. W kwestii wznowienia postępowania zakończonego orzeczeniem sądu apelacyjnego lub Sądu Najwyższego orzeka Sąd Najwyższy w składzie trzech sędziów. W kwestii wznowienia postępowania sąd orzeka na posiedzeniu bez udziału stron, chyba że prezes sądu lub sąd postanowi inaczej.

https://prawo-karne-adwokat.com.pl/wniosek-wznowienie-postepowania-sad-poznan

 

Zważyć należy, że Sąd Okręgowy w Legnicy nie ma legitymacji do rozpoznania tego pozwu, ponieważ nie jest bez winy.

Polskie prawo karne jest prawem karnym czynu (1); tak więc tylko czyn może być podstawą odpowiedzialności, a jego brak wyklucza konieczność zastanawiania się nad innymi warunkami ponoszenia odpowiedzialności karnej.

Nie wszczyna się postępowania, a wszczęte umarza, gdy czyn zabroniony z art. 226 § 1 k.k. nie zaistniał.

Wyrok TK P 3/06:

Rozstrzygnięcie w niniejszej sprawie oznacza, że od momentu wejścia w życie wyroku niedopuszczalne staje się ściganie zniewagi funkcjonariusza publicznego dokonanej – publicznie lub niepublicznie – wyłącznie „w związku” z jego czynnościami służbowymi, a nie „podczas” wykonywania tych czynności. Utrzymany w mocy zakres kwestionowanego przepisu umożliwia więc ściganie zniewagi dokonanej jedynie „podczas” wykonywania czynności służbowych. Niezbędne będzie podjęcie inicjatywy ustawodawczej, która umożliwi uzgodnienie brzmienia art. 226 § 1 k.k. z treścią sentencji niniejszego wyroku.

 

Uchwała SN I KZP 8/12:

Uzasadnione będzie natomiast pozostawienie poza zakresem ochrony art. 226 § 1 kk tych wszystkich wydarzeń, które mają miejsce poza czasem wykonywania obowiązków i bez związku z nimi (uchwała SN z 20 czerwca 2012 r.). Wówczas funkcjonariusz ma te same możliwości prawne w razie znieważenia go, jak każdy inny obywatel, może, zatem wnieść prywatny akt oskarżenia o przestępstwo z art. 216 kk (znieważenie człowieka).

 

Grzegorz Niedźwiecki „Nil” – 5702 dni co stanowi 15 lat, 7 miesięcy i 9 dni politycznie represjonowany

[1] (art. 439 § 1 pkt 6, 7, 9 i 11 k.p.k., art. 17 § 1 pkt 1 i 9-11 k.p.k., art. 119 § 1 pkt 4 k.p.k.)