Zbrodnie w majestacie prawa

Sądy rozstrzygnęły tożsame zagadnienie prawne w myśl uchwały SN III CZP 23/06 na podstawie art. 1049 k.p.c. w dwa miesiące,
a sądy jeleniogórskie uprawiają obstrukcję w trybie art. 1050 k.p.c. przez 4224 dni co stanowi 11 lat, 6 miesięcy i 23 dni.

Zawiadomienie o przestępstwach

ściganych z oskarżenia publicznego, popełnionych przez funkcjonariuszy, bądź

pomyłkach sądowo prokuratorskich, skutkujących nieważnością postępowań i obowiązkiem wznowienia postępowań

 

Dopuszczono się:

• 231 § 2. Nadużycie uprawnień przez funkcjonariusza publicznego (przekroczenie uprawnień, niedopełnienie obowiązków)
• 258 § 4. Udział w zorganizowanej grupie lub związku przestępczym
• 246. Wymuszanie przez funkcjonariusza publicznego zeznań, wyjaśnień, informacji lub oświadczenia
• 207 § 2. Znęcanie się ze szczególnym okrucieństwem
• 282. Wymuszenia rozbójnicze
• 271 § 3. Poświadczenie nieprawdy
• 190a. Uporczywe nękanie – stalking
• 286 § 1. Oszustwo sądowe
• Art. 245. Używanie przemocy lub groźby w celu wywarcia wpływu na uczestnika postępowania
• 239. Poplecznictwo
• 119. Dyskryminacja
• 238. Fałszywe zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa
• 234. Fałszywe oskarżenie
• 284. Przywłaszczenie
• 212. Zniesławienie
• 216. Znieważenie osoby
• 236. Zatajanie dowodów niewinności osoby podejrzanej
• 191. Zmuszanie do określonego zachowania, zaniechania lub znoszenia
• 160. Narażenie na niebezpieczeństwo utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu
• 189. Pozbawienie człowieka wolności
• 240. Karalne niezawiadomienie o czynie zabronionym
• 296 § 3. Wyrządzenie szkody w obrocie gospodarczym (wyrządzenie szkody majątkowej w wielkich rozmiarach, w ocenie skarżącego 12 mln zł)

 

Są to przestępstwa umyślne i skutkowe:

 

Art. 9. Strona podmiotowa czynu – umyślność i nieumyślność

Art. 2. Odpowiedzialność za przestępstwo skutkowe popełnione przez zaniechanie

 

Uzasadnienie

Na wstępie, wskażę przykłady rozstrzygnięcia tożsamego zagadnienia prawnego przez sądy małopolskie i warmińsko-mazurskie zgodnie z zasadami działania organów państwa i obowiązkiem przestrzegania prawa, które poczyniły kroki w myśl art. 390 k.p.c., uszanowały wykładnię prawa SN III CZP 23/06, rolę organów kontrolnych i zakończyły postępowania w kilka miesięcy zgodnie z literą prawa, bez szkody dla interesu publicznego i prywatnego.

1. Sędziowie Sądu Okręgowego w Tarnowie: Wiesław Grajdura, Edward Panek, Marek Syrek, po podjęciu uchwały przez Sąd Najwyższy (III CZP 23/06) postanowieniem z dnia 29 września 2006 r., sygn. akt I Cz 44/06, uchylili zaskarżone postanowienie Sądu Rejonowego w Bochni I Co 563/05 (prowadzone w trybie art. 1050 k.p.c.) i przekazali sprawę do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Bochni.
2. Sędzia Sądu Rejonowego w Bochni Piotr Maziarz, postanowieniem z dnia 16 października 2006 r., sygn. akt I Co 508/06, wezwał dłużniczkę Salomeę S. do wykonania czynności zastępowalnej w myśl uchwały SN III CZP 23/06 na podstawie 1049 k.p.c.

 

1. Sędzia Sądu Rejonowego w Ostródzie Joanna Dąbrowska Żegalska, postanowieniem z dnia 14 stycznia 2013 r., sygn. akt I Co 2801/12, oddaliła wniosek wierzyciela R.L. od przeprowadzenia egzekucji w trybie art. 1050 k.p.c., wskazując zgodnie z uchwałą SN III CZP 23/06 przepis 1049 k.p.c. jako właściwy dla prowadzenia egzekucji czynności zastępowalnej.
2. Sędziowie Sądu Okręgowego w Elblągu: Krzysztof Nowaczyński, Arkadiusz Kuta, Dorota Zientara, postanowieniem z dnia 28 lutego 2013 r., sygn. akt I Cz 94/13, przytaczając uchwałę SN III CZP 23/06, oddalili zażalenie wierzyciela R.L. domagające się uchylenia postanowienia Sądu pierwszej instancji i nakazanie prowadzenia postępowania egzekucyjnego w trybie art. 1050 k.p.c., ewentualnie z ostrożności procesowej w trybie 1049 k.p.c. twierdząc, że Sąd nie jest związany wnioskiem egzekucyjnym i winien stosować właściwe środki egzekucyjne, bez względu na treść wniosku. Sprawę zgodnie z literą prawa zakończono w dwa miesiące.

Wyżej wskazane orzeczenia są tutaj:

http://grzegorz-niedzwiecki.hexcom.net/wp-content/uploads/2016/11/Orzeczenia-zgodne-z-uchwa%C5%82%C4%85-SN-III-CZP-23-06.pdf

 

Teraz wskażę dowody przestępstw, nieszanowania zasad działania organów państwa i obowiązku przestrzegania prawa przez sędziów jeleniogórskich, którzy stosują prywatne prawo, wydają wyroki karne bez przyczyny, sfingują śledztwa karne i postępowania cywilne z naruszeniem Polskiej Karty Praw Ofiary, naruszają zasadę iudex inhabilis w związku z nemo iudex in causa sua, postępują barbarzyńsko i traktują wierzyciela jak organ egzekucyjny.

1. Sędzia Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze Lucyna Domagała, postanowieniem z dnia 13 stycznia 2009 r., sygn. akt I Co 3259/08, nakazała dłużnikowi Grzegorzowi Niedźwieckiemu wykonanie czynności zastępowalnej, określonej w tytule wykonawczym I C 1062/08, zgodnie z wnioskiem wierzyciela w trybie art. 1050 k.p.c.
2. Sędzia Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze Paweł Siwek, na przestrzeni sześciu lat, akceptował prowadzenie egzekucji czynności zastępowalnej I C 1062/08 metodą przymusu i upokarzania, w postępowaniu I Co 3259/08, nakładając grzywny 2.000, 2.000, 2.000, 4.000, 4.000, 4.500, 8.600 zł i zamieniając je na areszt w łącznej wysokości 180 dni.
3. Sądzia Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze Paweł Woźniak, znając wykładnię prawa SN III CZP 23/06, od dnia 8 grudnia 2015 r., postępowaniem I Co 441/16 prowadzi egzekucję czynności zastępowalnej I C 1062/08 w trybie art. 1050 k.p.c., a w zasadzie nie prowadzi, ponieważ jest bezczynny, popełnił w toku postępowania szereg błędów procesowych, komunikacyjnych i legitymizacyjnych.
4. Sędziowie Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze: Beata Kostaś, Beata Glazar, Alicja Izydorczyk, postanowieniem z dnia 25 kwietnia 2017 r., sygn. akt II Cz 233/17, oddalili zażalenie dłużnika Grzegorza Niedźwieckiego na niedopuszczalny tryb prowadzenia egzekucji czynności zastępowalnej I C 1062/08 w postępowaniu I Co 441/16, orzekając z rozdwojeniem jaźni i wypaczając przy tym uchwałę SN III CZP 23/06.
5. Sędziowie Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze: Sylwia Bańka-Mrozewska, Beata Glazar, Alicja Izydorczyk, postanowieniem z dnia 28 września 2017 r., sygn. akt II Cz 675/17, oddalili zażalenie dłużnika Grzegorza Niedźwieckiego na nałożenie grzywny w przedmiocie egzekucji czynności zastępowalnej w postępowaniu I Co 441/16, orzekając z rozdwojeniem jaźni i wypaczając przy tym uchwałę SN III CZP 23/06.
6. Sędziowie Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze: Piotr Gregier, Beata Glazar, Alicja Izydorczyk, Beata Kostaś, Urszula Wiewióra, Wojciech Damaszko, Sylwia Bańka-Mrozewska, Beata Mikołajczyk, odrzucali, bądź oddalali skargi na czteroletnią przewlekłość postępowania egzekucyjnego I Co 441/16 (II S 11/16, II S 14/16, II S 22/16, II S 8/17, II S 11/17, II S 16/17, II S 22/17, II S 35/17, II S 41/17, II S 5/18, II S 6/18, II S 12/18, II S 14/18, II S 16/18, II S 21/18, II S 22/18, II S 33/18, II S 4/19, II S 8/19, II S 12/19, II S 14/19, II S 31/19), nie biorąc pod uwagą faktów, przepisów prawa procesowego, tego kto jest organem egzekucyjnym, istoty sprawy, zasady winy, zasad współżycia społecznego, zasady nemo iudex in causa sua, wypaczając przy tym uchwałę SN III CZP 23/06.

Przebieg zdarzeń w przedmiocie egzekucji

 

Całość jest tutaj:

http://grzegorz-niedzwiecki.hexcom.net/2016/11/16/poklosie-niczego/

Szczegółowe uzasadnienie

Postanowienia zgodne z prawem

Uchwała SN > III CZP 23/06 > Izba Cywilna > Orzecznictwo …

1. Obowiązek usunięcia skutków naruszenia dóbr osobistych, polegający na złożeniu przez dłużnika oświadczenia odpowiedniej treści w formie ogłoszenia, podlega egzekucji na podstawie art. 1049 k.p.c.
2. Sąd jako organ egzekucyjny jest związany wnioskiem wierzyciela co do wskazanego sposobu egzekucji.

 

Orzeczenia zgodne z zasadami działania organów państwa i obowiązkiem przestrzegania prawa:

 

Postanowienie Sądu Okręgowego w Tarnowie z dnia 29 września 2006 r., sygn. akt I Cz 44/06, uchylające zaskarżone postanowienie I Co 563/05 (orzekające, że czynność określona w tytule wykonawczym jest czynnością niezastępowalną i podlega egzekucji na podstawie art. 1050 k.p.c.) i przekazujące sprawę do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Bochni, powołując się na uchwałę SN III CZP 23/06.

Postanowienie Sądu Okręgowego w Tarnowie I Cz 44 06

Postanowienie Sądu Rejonowego w Bochni z dnia 16 października 2006 r. sygn. akt I Co 508/06, wzywające zobowiązaną do wykonania czynności zastępowalnej (art. 1049 k.p.c.).

Postanowienie Sądu Rejonowego w Bochni wzywające w trybie art. 1049 kpc I Co 508 06

Postanowienie Sądu Rejonowego w Bochni z dnia 15 stycznia 2007 r. sygn. akt I Co 508/06, umarzające postępowanie i ustalające przyznać ze Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Bochni pełnomocnikowi wierzycielki wynagrodzenie w kwocie 439,00 zł oraz zwrot wydatków w kwocie 10,50 zł w związku z udzieleniem wierzycielce pomocy prawnej z urzędu.

Postanowienie Sądu Rejonowego w Bochni umarzające postępowanie I Co 508 06

 

Postanowienie Sądu Rejonowego w Ostródzie z dnia 14 stycznia 2013 r., sygn. akt I Co 2801/12, oddalające wniosek wierzyciela od przeprowadzenia egzekucji w trybie art. 1050 k.p.c.

Postanowienie Sądu Rejonowego w Ostródzie I Co 2801 12

Postanowienie Sądu Rejonowego w Ostródzie I Co 2801 12 2

Postanowienie Sądu Okręgowego w Elblągu z dnia 28 lutego 2013 r., sygn. akt I Cz 94/13, oddalające zażalenie wierzyciela na oddalenie wniosku o przeprowadzenie egzekucji w trybie art. 1050 k.p.c., bądź z ostrożności procesowej w trybie art. 1049 k.p.c. Sąd zważył, że pierwsze słowo się liczy (zasada dyspozycyjności – autonomia praw prywatnych), a że było wadliwe, to należało oddalić.

Postanowienie Sądu Okręgowego w Elblągu I C 94 13

Postanowienie Sądu Okręgowego w Elblągu I C 94 13 2

Postanowienie Sądu Okręgowego w Elblągu I C 94 13 3

Postanowienie Sądu Okręgowego w Elblągu I C 94 13 4

Postanowienie Sądu Okręgowego w Elblągu I C 94 13 5

 

Dodatkowe zobrazowanie parodii prawa

Na czym polega postępowanie egzekucyjne?

Postępowanie egzekucyjne to czynności stron i organów egzekucyjnych zmierzające do zaspokojenia wierzyciela. Celem postępowania egzekucyjnego jest realizacja tytułu wykonawczego.

 

Postępowanie egzekucyjne w pigułce

Jakie rodzaje egzekucji wyróżnia k.p.c.?

Kodeks postępowania cywilnego [Dz.U. 1964 Nr 43 poz. 296] wyróżnia trzy podstawowe rodzaje egzekucji. Są to:

• egzekucja świadczeń pieniężnych;
• egzekucja świadczeń niepieniężnych oraz
• egzekucja w celu zniesienia współwłasności nieruchomości w drodze sprzedaży publicznej.

Kto pełni rolę organu egzekucyjnego w myśl k.p.c.?

Zgodnie z literą kodeksu postępowania cywilnego, organami egzekucyjnymi są:

• sądy rejonowe oraz
• komornicy, działający zawsze przy określonym sądzie rejonowym.

Kto jest uczestnikiem postępowania egzekucyjnego według k.p.c.?

Jak stanowi Kodeks postępowania cywilnego, uczestnikami postępowania egzekucyjnego są wierzyciel oraz dłużnik. Zatem wbrew pierwszym skojarzeniom, które się dość często pojawiają – wierzyciel nie jest organem egzekucyjnym, tylko uczestnikiem postępowania. Ma więc on dokładnie taki sam status formalny w postępowaniu jak dłużnik.

Kiedy wierzyciel może wszcząć postępowanie egzekucyjne?

Wierzyciel może wszcząć postępowanie egzekucyjne, jeżeli:

• posiada ważny tytuł egzekucyjny;
• sąd nadał tyłowi egzekucyjnemu klauzulę wykonalności oraz
• złoży wniosek o wszczęcie egzekucji.

Art. 776. KPC – Pojęcie tytułu wykonawczego

Podstawą egzekucji jest tytuł wykonawczy. Tytułem wykonawczym jest tytuł egzekucyjny zaopatrzony w klauzulę wykonalności, chyba że ustawa stanowi inaczej.

 

Sędziowie wydają WYROKI W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ.

KONSTYTUCJA
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

z dnia 2 kwietnia 1997 r.

Art. 7. Zasady działania organów państwa

Organy władzy publicznej działają na podstawie i w granicach prawa.

Art. 83. Obowiązek przestrzegania prawa

Każdy ma obowiązek przestrzegania prawa Rzeczypospolitej Polskiej.

Art. 3. Jednolitość państwa

Rzeczpospolita Polska jest państwem jednolitym.

Art. 2. Zasada demokratycznego państwa prawnego

Rzeczpospolita Polska jest demokratycznym państwem prawnym, urzeczywistniającym zasady sprawiedliwości społecznej.

Art. 30. Zasada ochrony godności człowieka

Przyrodzona i niezbywalna godność człowieka stanowi źródło wolności i praw człowieka i obywatela. Jest ona nienaruszalna, a jej poszanowanie i ochrona jest obowiązkiem władz publicznych.

Art. 32. Zasada równości obywatela wobec prawa

1. Wszyscy są wobec prawa równi. Wszyscy mają prawo do równego traktowania przez władze publiczne.
   2. Nikt nie może być dyskryminowany w życiu politycznym, społecznym lub gospodarczym z jakiejkolwiek przyczyny.

Art. 40. Zasada zakazu tortur

Nikt nie może być poddany torturom ani okrutnemu, nieludzkiemu lub poniżającemu traktowaniu i karaniu. Zakazuje się stosowania kar cielesnych.

Art. 45. Prawo do sprawiedliwego procesu

1. Każdy ma prawo do sprawiedliwego i jawnego rozpatrzenia sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki przez właściwy, niezależny, bezstronny i niezawisły sąd.
   2. Wyłączenie jawności rozprawy może nastąpić ze względu na moralność, bezpieczeństwo państwa i porządek publiczny oraz ze względu na ochronę życia prywatnego stron lub inny ważny interes prywatny. Wyrok ogłaszany jest publicznie.

Art. 77. Prawo do wynagrodzenia szkody

1. Każdy ma prawo do wynagrodzenia szkody, jaka została mu wyrządzona przez niezgodne z prawem działanie organu władzy publicznej.
   2. Ustawa nie może nikomu zamykać drogi sądowej dochodzenia naruszonych wolności lub praw.

Art. 8. Konstytucja jako ustawa najwyższa

1. Konstytucja jest najwyższym prawem Rzeczypospolitej Polskiej.
   2. Przepisy Konstytucji stosuje się bezpośrednio, chyba że Konstytucja stanowi inaczej.

 

 

Żeby była jasność (vide I Cz 94/13 – Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Elblągu)

Sąd nie jest związany wnioskiem wierzyciela w zakresie obowiązku prowadzenia egzekucji w sposób wskazany przez wierzyciela (podstawą egzekucji jest tytuł wykonawczy – Art. 776. KPC – Pojęcie tytułu wykonawczego – Kodeks …).

Zasada dyspozycyjności polega na autonomii praw prywatnych. Oznacza to, że w sprawach cywilnych Sąd winien zachować zasady równości stron i kontradyktoryjności. Nie może stawać po czyjejkolwiek stronie, pomagać komukolwiek, zmieniać kwalifikacji prawnej wnoszącego. Ma ocenić materiał dowodowy wszechstronnie, pod kątem formalnym i materialnym (Art. 233. KPC – Zasada swobodnej oceny dowodów przez sąd …).

Ciężar dowodu w procesie cywilnym, spoczywa na stronie powodowej (wszczynającej proces). Powód, czyli osoba składająca do Sądu pozew, musi udowodnić swoje twierdzenia, aby Sąd uwzględnił jej żądanie. Jeśli powód nie przekona Sądu dowodami, to nawet przy biernej postawie pozwanego może przegrać proces. Wynika to właśnie z faktu, że zgodnie z regułami procesu ciężar dowodu spoczywa na powodzie.

Zasada równości stron i kontradyktoryjności. Zgodnie z tą zasadą, między stronami toczy się spór i to na stronach spoczywa obowiązek udowodnienia swoich twierdzeń. Sąd jest tutaj jedynie bacznym obserwatorem i arbitrem, który na koniec procesu wyda wyrok. Jest to jedna z najbardziej istotnych zasad postępowania cywilnego.

Przede wszystkim, Sąd winien uszanować zasady działania organów państwa (art. 7 konstytucji) i obowiązek przestrzegania prawa (art. 83 konstytucji).

I tu zachodzi kwestia obrazy uchwały Sądu Najwyższego z dnia 28 czerwca 2006 r., III CZP 23/06:

1. Obowiązek usunięcia skutków naruszenia dóbr osobistych, polegający na złożeniu przez dłużnika oświadczenia odpowiedniej treści w formie ogłoszenia, podlega egzekucji na podstawie art. 1049 k.p.c.
2. Sąd jako organ egzekucyjny jest związany wnioskiem wierzyciela co do wskazanego sposobu egzekucji.

 

Żądam wznowienia postępowań I Co 3259/08, II Cz 233/17, II Cz 675/17, II S 14/19, II K 851/18 oraz śledztw 3 Ds. 359/17, 3 Ds. 183/18, a funkcjonariuszy orzekających w tych sprawach ukarania dyscyplinarnie.

Podstawą wznowienia postępowań jest nadużycie prawa podmiotowego (art. 5 k.c.), bezwzględna nieważność czynności prawnej (art. 58 k.c.), restytucyjne podstawy wznowienia (art. 407 § 1 k.p.c. w zw. z art. 403 § 2 k.p.c.), orzeczenie zostało uzyskane za pomocą przestępstwa (art. 403 § 1 pkt 2 k.p.c.), wznowienie postępowania z powodu nieważności (art. 401 k.p.c., art. 379 pkt 4 k.p.c. w zw. z art. 48 § 1 pkt 1 k.p.c.), zakaz dyskryminacji i nierównego traktowania (art. 32 konstytucji), prawo do wynagrodzenia szkody i obowiązek naprawienia szkody (art. 77 konstytucji w zw. z art. 363 k.c.), zasady działania organów państwa (art. 7 konstytucji) i obowiązek przestrzegania prawa (art. 83 konstytucji). Adekwatne zastosowanie mają przepisy prawa karnego.

Wykrycia nowych okoliczności, mających istotne znaczenie w sprawie (Postanowienie SO Tarnów I Cz 44/06, Postanowienia SR Bochnia I Co 508/06) dokonano w dniach 26 i 27 listopada 2019 r.

 

Można też oddalić wniosek wierzyciela z dnia 10 lipca 2018 r. w zawisłym postępowaniu I Co 441/16, mimo złożenia takiego wniosku w dniu 7 lipca 2019 r. (co uprości sprawę), bądź wypłacić sumę pieniężną w kwocie 700.015,00 zł.

 

Dlaczego orzekacie we własnej sprawie, wbrew zasadzie nemo iudex in causa sua i dlaczego Paweł Woźniak nie prowadzi postępowania egzekucyjnego I Co 441/16? Kto jest odpowiedzialny za przewlekłość postępowania?

Sądy rozstrzygnęły tożsame zagadnienie prawne w myśl uchwały SN III CZP 23/06 na podstawie art. 1049 k.p.c. w dwa miesiące,

a sądy jeleniogórskie uprawiają obstrukcję w trybie art. 1050 k.p.c. przez 4224 dni co stanowi 11 lat, 6 miesięcy i 23 dni.

Przebieg zdarzeń w przedmiocie egzekucji

Gdzie w tym wszystkim jest prawo i człowieczeństwo?

Jeżeli się nie wyłączycie z prowadzenia postępowań we własnej sprawie i nie oddalicie wniosku wierzyciela o przeprowadzenie egzekucji w trybie art. 1050 k.p.c. w postępowaniu I Co 441/16 (w trybie natychmiastowym), to odbiorę sobie życie. Dopuścicie się kolejnego przestępstwa (art. 156 § 3 k.k.). Żądam przekazania tego stanowiska, tej prawdy materialnej, wszystkim sędziom jeleniogórskim.

 

Jelenia Góra, 2019-11-29

 

Z poważaniem

Grzegorz Niedźwiecki „Nil”, 58-506 Jelenia Góra, ul. Działkowicza 19