Kolejny tekst opublikowany na stronach Gatestone Institute budzi przerażenie. Brak reakcji tych, których wybraliśmy demokratycznie po to, by bronili nas przed opisanymi niżej zachowaniami oznacza, że wojna jest przegrana zanim trąbki zaczęły grać pobudkę.
Wielka Brytania: Perwersja sprawiedliwości
autor: Khadija Khan
8 styczeń 2018
Oryginał angielski: UK: Perversions of Justice
Tłumaczenie: Małgorzata Koraszewska
Była policjantka z policji w Manchesterze, która ujawniła siatkę pedofilów w Rochdale – i zrezygnowała z pracy w 2012 r., ponieważ system nie wymierzył sprawcom sprawiedliwości – przerwała niedawno milczenie. Powiedziała prasie brytyjskiej o nękaniu, jakiego doznała w swoim miejscu pracy za próbę ujawnienia, że sprawcami byli muzułmańscy mężczyźni pakistańskiego pochodzenia.
.
Maggie Oliver wyjaśniła, że powodem, dla którego postanowiła opowiedzieć swoją historię, było odkrycie, że jej były kolega, John Wedger, nie tylko doświadczył podobnego nękania ze kierownictwa policji w Manchesterze, ale ma w wyniku tego zespół stresu pourazowego. Wedger powiedział, że w październiku musiał przejść na przedwczesną emeryturę po ponad dwudziestu latach służby z powodu stanu psychicznego. Pogorszenie się jego zdrowia – powiedział – spowodowało zachowanie jego kolegów i przełożonych, którzy wiedzieli o tym, że dzieci były seksualnie wykorzystywane i nie tylko zlekceważyli ten fakt, ale co najmniej jeden z policjantów dostarczał sprawcom informacji o dochodzeniu.
.
Oliver opowiada, że jej zadaniem podczas tego, co nazwano „Operation Span”, było zdobycie zaufania ofiar i ośmielenie ich, by opowiedziały o czynach sprawców. Twierdzi, że kiedy dzieci zaczęły wskazywać na muzułmańskich mężczyzn, policja zaczęła minimalizować całą sprawę.
.
Oliver i Wedger nie byli jednak jedynymi drugoplanowymi ofiarami Operation Span. W maju 2017 r., na kilka miesięcy przed opublikowaniem ich historii, dyrektor naczelny Association of Police and Crime Commissioners, Nazir Afzal, został zmuszony do rezygnacji z powodu jego ostrej wypowiedzi o islamistach po zamachu bombowym na Manchester Arena.
.
Nazir Afzal został odrzucony przez pewne grupy innych muzułmanów za udział, jako prokurator, w doprowadzeniu do sprawiedliwości członków „gangów gwałcicieli” z Rochdale, otwarcie przypisując ich mizoginię radykalnemu islamowi. (Zdjęcie: United States Mission Geneva)
.
Niestety, Afzal został odrzucony przez pewne grupy innych muzułmanów za udział, jako prokurator, w doprowadzeniu do sprawiedliwości członków „gangów gwałcicieli” z Rochdale, otwarcie przypisując ich mizoginię radykalnemu islamowi. Fakt jednak, że również rząd zwrócił się przeciwko niemu – pionierowi kampanii ratowania nieletnich dziewczynek przed narkotyzowaniem, torturami i gwałceniem przez agresywnych przestępców – przekracza wszelkie pojęcie. Fakt, że został zmuszony do odejścia za to, że przedkładał prawo brytyjskie ponad jakiekolwiek osobiste, rasowe, etniczne lub religijne względy, przekazuje trzy niebezpieczne komunikaty.
.
.
.
.
Jest tragiczną ironią, że rasistami lub „islamofobami” są w rzeczywistości ci, którzy dają muzułmańskim przestępcom i terrorystom wolną rękę – ci, którzy mają niższe oczekiwania wobec muzułmanów niż wobec kogokolwiek innego. Ponadto, świadome ignorowanie związku między radykalnym islamem a pewnymi rodzajami agresywnego zachowania uniemożliwia funkcjonariuszom porządku publicznego przeciwstawienie się i wytępienie tych zachowań. Podczas gdy władze brytyjskie dokonywały zgodnych wysiłków, by zamieść tożsamość pedofilów pod dywan, sami sprawcy dumnie krzyczeli „Allahu Akbar” („Allah jest większy” po arabsku) na sali sądowej, po tym, jak zostali osądzeni i skazani.
.
W sierpniu Sarah Champion, posłanka z Rotherham z ramienia Labour, zrezygnowała ze stanowiska w gabinecie cieni po napisaniu artykułu w „The Sun”, w którym stwierdziła, że „Wielka Brytania ma problem z brytyjskimi Pakistańczykami, którzy gwałcą i wykorzystują białe dziewczynki”.
.
Champion napisała ten artykuł po tym, jak 17 mężczyzn i jedna kobieta zostali uznani przez sąd za winnych przestępstw przemocy, włącznie z gwałtami, wobec kobiet i dziewczynek w Newcastle.
.
Po rezygnacji Champion Channel 4 News zbadał statystyki opublikowane w raporcie z 2013 r. Child Exploitation and Online Protection, gdzie podawano tożsamość i motywy sprawców. Dane pokazywały, że liczba muzułmanów z Azji Południowej działających w „gangach gwałcicieli” jest trzykrotnie wyższa niż przestępców o innym pochodzeniu.
.
To nie jest przypadek. Chłopcy wychowywani przez swoich ojców i radykalnych duchownych do postrzegania kobiet jak ich własności, z dużym prawdopodobieństwem wyrosną na mizoginistów. Relacje kobiecych członków rodzin kilku skazanych w tych sprawach mężczyzn ujawniły potworną nienawiść do kobiet w ogóle, a nie-muzułmańskich kobiet w szczególności.
.
Córka jednego ze skazanych powiedziała „Daily Mail”:
.
„Mój ojciec jest w więzieniu, bo gwałcił małe białe dziewczynki. Nienawidzę go. Osiem razy zrobił mojej mamie dziecko, także kiedy nie chciała. Słyszałam, jak płakała. Tak długo jej to robił. Ale nie poszedł do więzienia„.
.
Inna kobieta powiedziała:
.
„Wiesz, że nasze dziewczynki są gwałcone przez wujków, ojców, braci i imamów. Córka mojej sąsiadki urodziła dziecko, kiedy miała 12 lat. To był jej wujek. Obwiniali ją. Wysłali ją do Pakistanu. Nie widzimy prawdy„.
.
Wielu innych winiło ofiary. Białe dziewczęta, powiedziała jedna, są „ohydne. Jak one się ubierają. Nie mają wstydu ani bojaźni przed Allahem”.
.
To samo mówił jeden ze skazanych, Badrul Hussain, który – przyłapany w 2014 r. przez kontrolerkę, bo nie zapłacił za bilet w autobusie – krzyczał: „Wszystkie białe kobiety są dobre tylko do jednego: żeby tacy mężczyźni jak ja pie… je i używali jak śmieci. Tyle są warte wszystkie kobiety takie jak ty„.
.
Zamiast odrzucić kulturę, w jakiej Hussain i inni przestępcy seksualni byli wychowani, Wielka Brytania pozwala tej kulturze kwitnąć, jak to pokazuje dobrze udokumentowana książka — Women and Shari’a Law: The Impact of Legal Pluralism in the UK – opublikowana w 2016 r.
.
Według jej autorki, Elham Manea, muzułmańskiej profesor i działaczki praw człowieka, islamskie sądy w Wielkiej Brytanii są bardziej skrajne i „totalitarne” niż w niektórych częściach Pakistanu. Wyniki czteroletniego badania Manea około 80 rad islamskich w Londynie i Midlands ujawniają, że niektórzy przewodniczący im duchowni popierają prawo ojców dowolnego anulowania małżeństw ich córek.
.
Jeden z duchownych, z którym wywiad przytoczony jest w książce, powiedział: „Kobieta będzie bita w imię religii. Bita. I to będzie legalne„. Inny zapewniał: „Nie powinno się pytać mężczyzny, dlaczego uderzył żonę, bo to jest sprawa między nimi„. Jeszcze inny, omawiając spory o własność, powiedział: „Jesteśmy bardzo zadowoleni dając kobiecie połowę, a mężczyźnie podwójnie, bo uważam, że to bardzo sprawiedliwy sposób rozwiązania sytuacji„.
.
Jest wystarczająco źle, że kobiety i dziewczynki na Bliskim Wschodzie są gorsze w oczach ich rodzin i prawa. Niemniej, w Wielkiej Brytanii, odwracanie wzroku, jeśli nie sankcjonowanie, praktyk, które są anatemą dla demokracji chwalącej się prawami człowieka, jest perwersją sprawiedliwości dla Brytyjczyków o każdym pochodzeniu, włącznie z przestrzegającymi prawa muzułmanami.
.
Afzal jest pesymistyczny w kwestii tego, w jakim kierunku zmierza Brytania pod tym względem: „Czy społeczności południowoazjatyckie potępią te potworności – i podejmą niezbędne działania? Nie jestem przekonany – napisał w „Daily Mail” – Jeśli chodzi o szersze społeczeństwo, musimy zacząć rozumieć, co napędza tę patologię, jeśli chcemy ją zatrzymać„.
.
Być może nie jest zaskakujące, że kilka tygodni temu anulowano zaproszenie Afzala, który miał wygłosił inauguracyjne przemówienie na dorocznej gali Society of Asian Lawyers (SAL). Na miesiąc przed tym wydarzeniem otrzymał list od komitetu SAL, informujący go, że „Szczerze i z żalem członek naszego komitetu dał wyraz niepokojowi, że pana artykuł w 'Mail on Sunday’ o gwałtach i pana przemówienie inauguracyjne może spowodować obrazę dla gości balu”.
.
Khadija Khan: Pakistańska dziennikarka i blogerka przebywająca obecnie w Niemczech.
.
https://pl.gatestoneinstitute.org/11702/wielka-brytania-perwersja-sprawiedliwosci
.
Powyższy tekst nie jest autorstwa brytyjskiego kolegi Jacka Międlara, ale pakistańskiej blogerki i dziennikarki.
.
Wychowanej w islamie.
.
Znającej świat, który opisuje, na wylot.
.
To, co wyżej jest niczym innym, jak kapitulacją Państwa.
.
Jeszcze brytyjska policja ściga jedynie tubylców.
Zupełnie tak samo, jak tzw. granatowa policja w Polsce podczas okupacji.
Za chwilę zacznie stawać na baczność na widok nowego nadczłowieka.
Na razie tylko nie ingeruje.
.
.
Co więcej, owi „nadludzie” to nie są obecni „uchodźcy”, ale osoby, znajdujące się w Wielkiej Brytanii od dłuższego czasu.
Niekontrolowany napływ kolejnych islamistów wyzwolił w nich instynkty umiejętnie maskowane póki w społeczeństwie stanowili wyraźną mniejszość.
Tylko tak można wytłumaczyć ich zachowanie.
.
Tymczasem w Polsce trwają próby uczynienia kraju na obraz i podobieństwo Wielkiej Brytanii (Szwecji, Francji, Niemiec….).
.
Ośrodek Monitorowania Zachowań Rasistowskich i Ksenofobicznych dowodzony do niedawna przez niepoczytalnego Rafała G., Stowarzyszenie „NIGDY WIĘCEJ” itp. grupki cwaniaków umiejących zdobywać unijne pieniądze nie ustają w wysiłkach, aby nawet najmniejsza krytyka wysunięta pod adresem islamistów czy też środowiskom LGBTQ była piętnowana jako tzw. islamo- bądź homofobia.
.
Do czego to prowadzi czytamy wyżej. Strach przed odpowiedzialnością za naturalną reakcję wobec niegodziwości paraliżuje skuteczniej, niż fizyczna agresja.
.
Tymczasem w Państwie potrzebna jest równowaga.
.
Nie można bezkarnie pluć na nikogo ze względu na to, że jest islamistą albo gejem.
.
Ale nie można odwracać głowy od jego występków tylko dlatego, że jest islamistą albo gejem.
.
Dura lex, sed lex mówili starożytni Rzymianie i dlatego ich Cesarstwo przetrwało prawie 1500 lat (licząc część wschodnią). W Wielkiej Brytanii część społeczeństwa przebywa w przestrzeni położonej obok obowiązującego prawa.
.
Oriana Fallaci ostrzegała przed laty w podobnym tonie:
.
..
.
9.01 2018
.
.
.