Urzędnicy zaparkowali w naszych garażach

Poprzez takie akcje widać prawdziwy rozmach naszego państwa i niczym nieskrępowaną wyobraźnię urzędników. Człowiek puchnie z poczucia dumy nawet, jeśli jest ona pochodną nieco chudszego portfela. Różnica pomiędzy stawką powierzchni zwykłej i tej ekskluzywnej sugeruje jednak, że to rodzaj „domiaru”, kary za rozbuchane ambicje. Gdy tysiące ludzi trzyma auta pod chmurką i w zimie klnie na mróz i śnieg, grupka nielicznych drwi sobie z tego trudu chłopskiego, jakim jest rozmrażanie, drapanie, odśnieżanie i spokojnie bez pośpiechu udaje się rano ciepłym autem do pracy. Ale co tam. Kary w naszym karnym obozie pracy przymusowej są niczym i nas nie złamią. Czekamy na opodatkowanie toalet. Tam w końcu człowiek doznaje większej ulgi aniżeli wsiadając do ciepłego auta. Już mamy gotowy projekt. Te wewnątrz domu i mieszkania wzrost stawki o 1000%, a te wolnostojące poza domem tzw. „wygódki” z dopłatą z Unii Europejskiej na innowacyjność. I okolicznościowy kuplet:

Gdy powierzchni masz naddatek,

Ot na przykład w domu

No to płać odeń podatek

I nie pytaj znowu komu.

Bo nie ma przecież przymusu,

By wałkonić się na metrach

I się w tedy w tych luksusach

Chwieje nam symetria.

Teraz luksus to jest garaż,

Jeśli więc Ci pieniądz miły,

To się musisz tak postarać,

By się funkcje mu zmieniły.

Wstaw tam sofę i fotele

Niech fiskus zachodzi w głowę

I kontestuj tam w niedzielę

Całe prawo podatkowe.

Albo hantle daj i atlas

I wyciskaj w pocie czoła,

By ten cały galimatias

Nigdy złamać cię nie zdołał.

Inna funkcja namacalna

W ostatku się tego imasz

Jest to przestrzeń muzealna,

Gdy w nim stare auto trzymasz.

To pozorne możliwości

Pomnij na państwa obrządek,

Bo urzędnik w swojej złości

Zburzy ci każdy porządek.

Z pozdrowieniami Liber

Fot.: internet