Szybkość grawitacji

I znowu pytanie od kolejnego czytelnika, który, jak wynika z pytania, starał się uważnie słuchać wykładów z fizyki, ale …:

Witam,

Pytam się o to Pana bo na zajęciach z fizyki jakoś takie pytanie nie przechodziło

Szkoła (uczelnia) to taka ciekawa instytucja, w której starają się o wszystko, aby tylko uniknąć odpowiedzi na trudne pytania. Jednak ja im się specjalnie nie dziwię, gdyż w szkołach nie zajmują się twórczą analizą nagromadzonego materiału badawczego i uczeń/student nie uczestniczy w procesie tworzenia interpretacji, których celem byłoby autorskie potwierdzenie odkrytych praw i zależności.

Czy we wszystkich szkołach i uczelniach jest taka sama sytuacja?

Oczywiście, że nie.

W absolutnie lepszej sytuacji są uczniowie techników chemicznych i niektórzy studenci wydziałów chemicznych politechnik.

W technikach chemicznych uczniowie mają dużą ilość zajęć laboratoryjnych, gdzie na podstawie kilku oznak i parametrów należy wyznaczyć skład mieszaniny chemicznej, lub zaprojektować aparaturę dla przeprowadzenia syntezy chemicznej.

Na studiach, podczas zajęć z chemii fizycznej, rozwiązuje się skomplikowane zadania, które są, de facto, precyzyjnymi opisami autentycznych eksperymentów, przeprowadzonych kiedyś przez najwybitniejszych przedstawicieli nauki.

Na piątym roku studiów otrzymuje się jakiś skomplikowany wzór związku organicznego i na jego podstawie należy zaproponowanować nazwę chemiczną i syntezę tego związku, pamiętając nawet o takich drobiazgach, jak kataliztory.

No, ale doyć tej małej dygresji.

Wie Pan, czym jest ciekawe Pańskie pytanie?

Tym, że Pan założył, iż obiekty o masie m1 i m2 da się ekranować, aż do tego momentu, gdy nie zostaną umieszczone w tych miejscach, które Pan dla nich zaprojektował w tej sferze o promieniu 3 kilometrów świetlnych.

Proszę przyjąć do wiadomości, że ładunki elektrostatyczne nie dają się nigdy do końca ekranować i dlatego możliwa jest grawitacja.

Suma wszystkich ładunków elektrostatycznych tworzy jedno wszechogarniające pole, w którym pływają wszystkie cząstki elementarne i obiekty materialne.

Ponieważ informacja o wszystkich ładunkach jest częścią pola, więc nie ma znaczenia z jaką prędkością rozchodzi się informacja o położeniu obiektu w tym polu, gdyż i tak obiekt nie może poruszać się szybciej niż informacja, która porusza się bez ograniczenia prędkości.

Ostateczna konkluzja: Człowiek nie ma możliwości zbadać eksperymentalnie szybkości rozprzestrzeniania się grawitacji, więc nie powinien tracić czasu na takie zagadnienia.

Jest jeszcze tyle pięknych rzeczy do zrobienia.