Szef PR Franciszek

 Niektórzy nawet doznają iluminacji i skłaniają głowy w pokorze pomni na swe rozpasanie i zatracenie się w przyjemnościach doczesnych. Media skwapliwie odnotowują ważne słowa i przykazania nowego dekalogu moralnego. Skoro ryba psuje się od głowy, to i również od niej poczyna się naprawa. Oceniamy, że nim dojdzie do nas tu na dół upłynie circa kolejne dwa tysiące lat nieśmiertelnego Kościoła. Po czym rozpocznie się proces odwrotny. Albowiem, jak powiedziano historia kołem się toczy, pamięć ludzka jest ułomna, a rozumienie naszego bytu nie wykracza poza granicę wyznaczoną przez massmedia. I okolicznościowy kuplet:

Stali kiedyś dwaj prałaci

Jeden biskup i wikary

Trwa rozmowa w wierze braci

I nie o dogmatach wiary.

Żeby nadal ją fundować

Trzeba Kościół remontować,

Bo te ściany i filary

Odstręczają lud od wiary.

Więc dajemy już zlecenie

Niech się dzieje cud niebieski,

Żeby znowu były w cenie

Freski, plafony i arabeski.

Żeby mieć bożego chleba,

To malarza nam tu trzeba,

A załatwi nam tę sprawę

Rzymskie wotum na konklawe.

Już powiewa szata biała

I na głowie piuska leży

Ech robota to nie mała,

Jak dla pułków dwóch żołnierzy.

Wiadro pędzel i drabina

Mocne słowo z gardła woła

I do tego święta mina

Zrobią lifting nam Kościoła.

Ale trzewia wciąż te same

I niechętne drapać ranę,

Więc niech głos na puszczy wyje

Sam o zmianę niech się bije!

Z pozdrowieniami red. nacz. Liber