Rzecz Popisowa

Przemek Wipler musiał odejść z PiS, bo Marxa nie czytał i o czym niby miał z kolegami partyjnymi gadać? Jego książka powinna nosić tytuł „dogadać się z socjalistą w weekend”, forma poradnikowa.

Głosowałam na Przemka.

Ale przecież Przemek jest z PiSu skąd u panienki w tak młodym wieku socjalistyczne zapędy? A na kogo miałam zagłosować na wariata Korwina, niszczącego od dawna już i tak prawie nieżyjącą prawice w Polsce? Innej partii prawicowej nie znam, została tylko lewica kościelna, esbecka, nepotyczna lub gejowska. Jakoś mi najbliżej było do tej kościelnej, bo za swoich niezdąrzących się znudzić rządów przynajmniej kilka podatków obniżyli. Traktowałam to jako „zło konieczne” – stojąc pod murem nie zacznę weń głową walić. Od jakiegoś czasu jestem z mojego głosu bardzo dumna, bo lepszego wyboru dokonać nie mogłam. Przemysław Wipler okazał się być człowiekiem racjonalnie myślącym, popierającym, a nawet zakładającym inicjatywy, które są sensowne, pożyteczne, przemyślane. Wspierał rodziców zmuszonych do wysyłania malutkich, pięcioletnich brzdąców do szkoły – niż demograficzny, a biurw ze szkoły nie da się zwolnić trzeba coś głupiego wymyślić, a że przy okazji możemy dzieciom propagandę trochę wcześniej do główek nawkładać to tym lepiej! Wspierał nas wszystkich, popierając JOWy oraz zostając twarzą Polska bez PIT. Wszystkie te pomysły są obiektywnie lepsze niż stan obecny, nie ma żadnej wątpliwości co do tego, a jeśli ktoś się z tym spiera najpewniej nie posiada wystarczającej wiedzy na ten temat (napisałabym, że jest idiotą, ale panience nie wypada).

Co człowiek, który ceni wolność, odpowiedzialność i zna się na gospodarce może robić w partii takiej jak PiS? Partii opartej na mitologii prezesa, robieniu z poważnego tematu wydarzeń smoleńskich swojego własnego kabaretu, mającej za nic wolność jednostki oraz nie mającej najmniejszego pojęcia o gospodarce? PiS nie jest ugrupowaniem, jakiego potrzebuje Polska po fenomenalnych rządach Słoneczka peruwiańskiego i Vincenta rozpruwacza. Trzeba nam zdecydowanych ruchów, potrzeba zmiany całego chorego systemu. PiS nigdy nie pomyślałby o inicjatywie likwidacji ZUSu, likwidacji PITów, czy zmiany ordynacji wyborczej na jednomandatową i idącej za nią reformy finansowania jednostek politycznych. PiS jest partią reżimową, która swoją pozycja zawdzięcza choremu systemowi, dlaczego miałaby działać w nie swoim interesie?

Nie sądziłam, że to kiedyś powiem o polityku – ufam i wierze Przemkowi Wiplerowi. Ufam mu w kwestii JOW, dlatego że sam jest posłem, który skorzystałby na takiej ordynacji wyborczej – działa we własnym interesie. Ufam mu w kwestiach gospodarczych, bo nie boi się odważnych rozwiązań, zna się na tym i jest na tyle młody, że nie zdążył się wplątać w żadne układy, także nie ma żadnego interesu w naszej niedoli. Ufam mu także, bo jest ambitny i nie dąży do rozpust życia na podatniczym kociołku. Dlatego mam przeczucie, że to jeden z lepszych dni polskiej polityki. Z niecierpliwocią czekam na nową, a w zasadzie być może pierwszą jakość w naszym życiu publicznym.

Po kolejnym wystąpieniu pani poseł Pawłowicz, pod czas którego jak zwykle nie omieszkała nam pokazać, jaką klasą odznacza się elita naukowa tego narodu, wszak tytułem profesora się szczyci, napisałam do Przemka Wiplera list typu elektronicznego. Wyznałam mu, iż ubolewam nad poziomem wypowiedzi współczesnych „elit” oraz, że jestem zdania, iż tak znaczący poziom chamstwa jakim wykazała się nasza złota Krysia P. nie przystoi robotnikom na budowie, a co dopiero profesorowi. „Ostrzegłam” także, że jeśli przy następnych wyborach wystąpi z jednego ramienia politycznego z tą panią, z przykrością nie zagłosuje na niego. Teraz mogę sobie i innym wmówić, że to wszystko przeze mnie.