Polska – Chiny. Szokujące porównanie. (2012)

W Polsce od lat 80-tych wzrost 5-7% jest przedstawiany społeczeństwu jako ogromny sukces, łącznie z koniecznością schładzania gospodarki, gdyby był większy.

 Chiny i Polska: dochod narodowy w przeliczeniu na jednego mieszkańca w USD (PPP – purchasing power parity)

 
Wzrost w latach 1980 – 2011
Chiny: 33.39 krotnie; średni wzrost: 12.0%
Polska: 4.83 krotnie; średni wzrost:  5.2%

Wzrost w latach 1990 – 2011
Chiny: 10.53 krotnie; średni wzrost: 11.9%
Polska: 3.48 krotnie; średni wzrost:  6.1%

Wzrost w latach 1993 – 2003
Chiny:  2.72 krotnie; średni wzrost: 10.5%
Polska: 1.89 krotnie; średni wzrost:  6.6%

Wzrost w latach 2004 – 2011
Chiny:  2.32 krotnie; średni wzrost: 12.8%
Polska: 1.60 krotnie; średni wzrost:  6.9%

Wzrost w latach 2000 – 2011
Chiny:  3.52 krotnie; średni wzrost: 12.1%
Polska: 1.96 krotnie; średni wzrost:  6.3%

W przedstawionych danych nie są najistotniejsze wyliczenia. Jakkolwiek ciekawy jest brak istotnego przełożenia przystąpienia Polski do UE na wzrost. Być może dzięki otwarciu rynku pracy część wzrostu dochodu na głowę jednego mieszkańca została osiągnięta przez zmniejszenie liczby głów.

Zwróćmy uwagę na następujący fakt: w roku 2005 Chiny osiągneły dochód na głowę taki, jaki miała Polska na początku lat osiemdziesiątych. I tutaj jest istota tych danych. W Polsce od lat 80-tych wzrost 5-7% jest przedstawiany społeczeństwu jako ogromny sukces, łącznie z koniecznością schładzania gospodarki, gdyby był większy. Natomiast Chiny wcale nie zmniejszyły tempa wzrostu. Ich gospodarka nie zwolniła – przez cały czas utrzymują wzrost dochodu na jednego mieszkańca ok. 12%

PS.
Dane są dostępne na stronie International Monetary Fund

   Henryk Dąbrowski