Ocieplenie wizerunku, czyli PO-kłosie referendum

I znowu okazało się, że garstka warchołów, zwolenników starego, wrogów modernizacji i nowoczesności, nie dała rady zawrócić Wisły kijem.

 

 

 

1.

 

Pisze Zdzisław Mac:

Pora na chwile refleksji po referendum w sprawie odwołania Gronkiewicz – Walz Hanny z urzędu prezydenta m. st. Warszawy.

Glosowanie przebiegło bez zakłóceń. Widziałem na własne oczy. (…) Panowała absolutna cisza referendalna. Słyszałem nawet z tego powodu dzwonienie w uszach.
Pojedyncze indywidua, w beretach moherowych lub w perukach przemykały się do miejsc glosowania. Niedobitki systemu postkomunistycznego i „liberalnego” z pochylonymi głowami, bocznymi uliczkami wracały po chwili do domów. Wstyd malował się na ich twarzach. (…)Teraz wszystko w rekach Wałęsy L. i Tuska D. F. Albo jutro będzie wtorek albo środa.

(facebook, poniedziałek 14.10)

 

2.

 

HGW w homilii, wygłoszonej do Warszawiaków w poniedziałek (14.10):

– Bardzo dziękuję wszystkim mieszkańcom Warszawy. To dla mnie wyraz szczególnego zaufania, ale także mocne zobowiązanie do jeszcze bardziej wytężonej pracy. (…) To referendum mi pomogło. Dzięki niemu miałam okazję zdać relację mieszkańcom Warszawy ze zmian, które wdrożyliśmy w ciągu ostatnich 7 lat. Zrozumiałam też jednak, że Warszawiacy oczekują nie tylko wielkich inwestycji w infrastrukturę, ale także rozmowy i dialogu. Wiem, że tego było dotąd za mało i to udało się zmienić.

(Onet.pl)

 

3.

 

Czy jednak to wystarczy?

Obawiam się, że nie.

PO-trzebna jest praca od podstaw.

Tylko wpajana od najmłodszych lat miłość i szacunek do najlepszego prezydenta, jakiego Warszawa miała w ciągu ostatnich 2000 lat na dłuższą metę pozwoli zachować demokrację.

Bo przecież, jeśli wierzyć cytowanemu już red. Zdzisławowi Macowi, plany są ogromne. Przede wszystkim trzecia linia metra dookoła Warszawy i najdłuższy most na świecie, wybudowany wzdłuż Wisły. To tylko najważniejsze projekty, na których ucieleśnienie czekają ci warszawiacy, którzy podczas referendum zostali w domu, albowiem, jako rzekła HGW w wywiadzie dla RMF (poniedziałek, 8.03), stanowią oni jej elektorat.

75% warszawiaków jest ZA HANKĄ (przepraszam Panią Prezydent za poufałość, ale słowo „Hanka” podnosi temperaturę o jakieś 8-9 stopni, a ocieplenie wizerunku jest najważniejsze w tej chwili).

 

4.

Jako rzekłem, trzeba zejść na sam dół.

Do podstaw.

Do przedszkoli rozmawiać, dialogować i uświadamiać. I czynić to w sposób zrozumiały dla najmłodszego pokolenia, które za kilkanaście lat znowu zostanie w domach, by w ten sposób wyrazić PO-parcie dla najlepszej prezydent Warszawy kolejnego tysiąclecia.

75% PO-parcia oznacza jednak, że co czwarty warszawiak jest niezadowolony.

Należy zatem dążyć do tego, by liczba zadowolonych sięgnęła 100%.

Tak, by zamiast wychodzić z domów na jakiekolwiek wybory czy inne referenda wszyscy gapili się w telewizor.

 

5.

 

Jak dojść do dziecięcych serc?

Moim zdaniem przez wesołą zabawę.

Przez proste wyliczanki, łatwo wpadające w ucho.

Uwaga, teksty PO-niższe są po części mojego autorstwa.

Odstępuje jednak kopyrajt na rzecz ratusza…:)

 

6.

 

Wyliczanka pierwsza:

 

Triumf, triumf

Hania bela

Nasza Hania konfacela

Hania a, Jaruś be

Hani dziś Warszawa chce!

 

7.

 

Druga, dla dzieci starszych:

 

Siedzi Jarek na cmentarzu

Trzyma nogi w kałamarzu

Przyszedł Ruch

Jarka – buch!

Jarek fik, a Ruch znikł!

 

Szczególnie powyższa wyliczanka jest cool, bo za jednym zamachem rozprawiamy się z PiS-em, a i Palikotowi, wredocie jednej, też się co nieco dostanie.

 

8.

 

Albo ta, z tak miłym dla ucha HGW zaśpiewem:

 

Ajndł bajndł
cykier sztajndł,
Inki pinki leguminki,
Będzie Jarek pasał świnki,
Erste klas, cwajte klas,
Ty kaczorku, dalej w las.

9.

 

Dalej, równie mocno zaangażowana:

 

Amse kadamse

flore
omade
omade
omadeo deo

PiS na drzewo!

 

10.

 

PO-stulowane prawidłowe wychowywanie dzieci nie PO-winno ograniczać się jedynie do w/w wyliczanek. Trzeba bowiem pamiętać, że każda z nich stanowi integralną część jakiejś zabawy.

Oczywiście należy przestrzegać zasad BHP i prawidłowej opieki na dziećmi, a więc nie urządzać zabawy w chowanego w pobliżu cmentarza czy też topić Marzanny (liczba mnoga!) w okolicy Ratusza.

 

 

PS. A red. Macu odpowiadam: we wtorek jest wtorek!

 

 

15.10 2013