Ku pocieszeniu

Łukaszowi J….

Zapytał ich — Czemu się śmiejecie ?

— Śmieję się, bo niebo jest niebieskie — odpowiedział chłopczyk.

— Śmieję się, bo drzewa są zielone — powiedziała dziewczynka.

— Śmieję się, bo ptaki fruwają — rzekło trzecie dziecko.

Zabronił wszystkim śmiechu.

Starsi posłuchali, a dzieci dalej się śmiały,

bo niebo jest niebieskie,

bo drzewa są zielone,

a ptaki ciągle fruwają.

Luźne tłumaczenie z opowiadania syryjskiego pisarza Zakariia Taamir „Nieprzyjaciele“, ze zbioru „Tygrysy drugiego dnia“.