Inicjatywa Wiedeńska 2

Komitet Sterujący Inicjatywy Wiedeńskiej 2 przekazał przedstawicielom europejskich instytucji swoje wnioski i propozycje dotyczące transgranicznych praktyk nadzorczych, proponując im wzmocnienie nadzoru transgranicznego.

Członkami Komitetu Sterującego są EBOR, Europejski Bank Inwestycyjny, MFW, Bank Światowy i Komisja Europejska, a także Włochy i Rumunia, które reprezentują odpowiednio władze macierzyste i goszczące; przewodniczącym Komitetu jest Marek Belka, Prezes Narodowego Banku Polskiego.

Wnioski Komitetu Sterującego Inicjatywy Wiedeńskiej 2 koncentrują się na tych aspektach współpracy krajów macierzystych i krajów goszczących, które mają szczególne znaczenie dla krajów goszczących z Europy Środkowej, Wschodniej i Południowo-Wschodniej, gdzie podmioty zależne banków zagranicznych mają znaczenie systemowe.   

Celem Inicjatywy jest wniesienie wkładu w projektowanie ram nadzorczych w Europie oraz zakomunikowanie kwestii szczególnie istotnych dla krajów goszczących. Propozycje zostały  przedłożone Europejskiemu Organowi Nadzoru Bankowego (EBA), Europejskiemu Bankowi Centralnemu oraz Komisji Europejskiej. 

Dokument (WEBLINK) przedstawia opinie Komitetu Sterującego na temat współpracy między organami nadzoru z krajów macierzystych i goszczących w czasie kryzysu, wykorzystując dyskusje między instytucjami nadzoru, bankami centralnymi, władzami fiskalnymi z krajów macierzystych i krajów goszczących oraz kluczowymi bankami macierzystymi. Dyskusje te toczyły się m. in. w trakcie warsztatów zorganizowanych przez Europejski Bank Odbudowy i Rozwoju w Londynie 12 września 2012 r.  Częste kontakty z innymi krajowymi władzami szczebla centralnego oraz z bankami komercyjnymi zaowocowały dodatkowymi przemyśleniami w powyższej sprawie.

Komisja Europejska może mieć inne poglądy na temat kwestii poruszonych w niniejszym dokumencie.

Niektóre kwestie związane z praktykami nadzorczymi mają szczególne znaczenie dla krajów Europy Środkowej, Wschodniej i Południowo-Wschodniej, które na ogół są krajami goszczącymi dla podmiotów zależnych transgranicznych grup bankowych z Unii Europejskiej o znaczeniu systemowym dla sektorów finansowych tych państw. Ostanie lata udowodniły, że punkty widzenia władz krajów macierzystych i goszczących w zakresie oceny ryzyka systemowego danych instytucji finansowych mogą się różnić, również z tego względu, że spółki zależne mogą stanowić tylko nieznaczną część swojej grupy bankowej, ale mieć znaczenie systemowe w krajach goszczących. Tego typu obawy mogą być jeszcze silniejsze w krajach spoza Unii, w których banki z państw UE  mają znaczenie systemowe.  

Propozycje koncentrują się na:

1.     kwestii potencjalnych konfliktów interesu, w celu zapewnienia szerszej, europejskiej perspektywy w kolegiach nadzorczych,

2.     zapewnieniu przestrzegania i stosowania w praktyce wytycznych EBA,

3.     promowaniu bardziej otwartych i aktywnych dyskusji w kolegiach nadzorczych.

4.     wzmacnianiu roli EBA jako “bezstronnego pośrednika” (ang. „honest broker”) w procesie mediacji oraz w angażowaniu władz fiskalnych, gdy kwestie natury fiskalnej odgrywają znaczenie,

5.     włączaniu do współpracy nadzorczej niektórych krajów spoza UE,

6.     podkreślaniu potrzeby zapewnienia właściwych warunków dla uczestnictwa w unii bankowej krajów spoza strefy euro ( ang. "opting in"),

7.     wprowadzeniu perspektywy makroostrożnościowej do dyskusji nad kwestiami dotyczącymi nadzoru, w tym do dyskusji w kolegiach nadzorczych.

Inicjatywa Wiedeńska 2 opracowuje również szczegółowe uwagi w zakresie nowej propozycji dotyczącej restrukturyzacji banków, która ma być również przekazana właściwym instytucjom UE.

* * *

Inicjatywa Wiedeńska została powołana w szczytowym momencie światowego kryzysu finansowego 2008/2009 jako forum podmiotów sektora publicznego i prywatnego służące zapewnieniu przez zachodnie grupy bankowe odpowiedniego wsparcia kapitałowego i płynnościowego swoim filiom w krajach Europy Środkowej, Wschodniej i Południowo-Wschodniej. W odpowiedzi na odradzające się zagrożenia dla regionu płynące z kryzysu w strefie euro, inicjatywa została reaktywowana w styczniu 2012 r. jako „Inicjatywa Wiedeńska 2”. Inicjatywa koncentruje się obecnie na promowaniu koordynacji działań władz krajów macierzystych i goszczących na rzecz zapewnienia stabilnej transgranicznej działalności bankowej i uniknięcia nieuporządkowanego delewarowania. Zachodnie grupy bankowe wciąż pełnią ważną rolę w ramach Inicjatywy, zarówno wspierając wysiłki koordynacyjne, jak i podejmując własne działania dla zapobieżenia nieuporządkowanemu delewarowaniu.

Źródło: NBP