KULTURA

HUNA W RELIGIACH I NOWYM TESTAMENCIE – 19

04/11/2024

2 Wyświetlenia

0 Komentarze

20 minut czytania

HUNA W RELIGIACH I NOWYM TESTAMENCIE – 19

Wyższa Jaźń pomaga człowiekowi i spełnia jego prośby, ale trzeba ją poprosić, gdyż prośba wyraża naszą wolę. Wyższe Ja nie narusza naszej woli, szanuje ją, jakakolwiek by ona nie była. Jeśli jednak zwrócimy się do Niego, jeśli poprosimy, wówczas spełni ona nasze życzenie.

Posłannictwo i cuda Jezusa cz. 2

Wyższa Jaźń pomaga człowiekowi i spełnia jego prośby, ale trzeba ją poprosić, gdyż prośba wyraża naszą wolę. Wyższe Ja nie narusza naszej woli, szanuje ją, jakakolwiek by ona nie była. Jeśli jednak zwrócimy się do Niego, jeśli poprosimy, wówczas spełni ona nasze życzenie.

Aby modlitwa była skuteczna należy wierzyć w to o co się prosi, niższe Ja nie prześle prośby w którą sama nie wierzy. A nie uwierzy przede wszystkim w to, w co nie wierzy sama średnie Ja. Musimy wierzyć w to, o co prosimy i w domyśle wierzyć w to, że taki stan już nastąpił.

Obraz mentalny pożądanego stanu powinien być jasno określony, zapamiętany i jednakowy powtarzany w każdej modlitwie. Modlitewny obraz przekazywany Wyższemu Ja nie może ulegać zmianom i należy wierzyć w jego skuteczność.

Wiara jest najważniejszym elementem modlitwy. Usuwa wszystkie przeszkody i urzeczywistnia to, co afirmujemy. Dla wierzącego wszystko jest możliwe. „Stanie się według waszej wiary” – powiedział Jezus.

„Gdy przyszli do tłumu, podszedł do Niego pewien człowiek i padając przed Nim na kolana, prosił: Panie, zlituj się nad moim synem. Jest epileptykiem i bardzo cierpi; bo często wpada w ogień, a często w wodę. Przyprowadziłem go do Twoich uczniów, lecz nie mogli go uzdrowić. Na to Jezus odrzekł: Przyprowadźcie Mi go tutaj. Jezus rozkazał mu surowo, i zły duch opuścił go. Od owej pory chłopiec odzyskał zdrowie. Wtedy uczniowie zbliżyli się do Jezusa na osobności i pytali: Dlaczego my nie mogliśmy go wypędzić. On zaś im rzekł: Z powodu małej wiary waszej. Bo zaprawdę, powiadam wam: Jeśli będziecie mieć wiarę jak ziarnko gorczycy (małe ziarno mentalne jako odpowiedź na modlitwę staje się wielkie i silne jak drzewo), powiecie tej górze: Przesuń się stąd tam, a przesunie się. I nic niemożliwego nie będzie dla was” (Mt17:14-20).

„A Jezus przemówił do niego: Co chcesz, abym ci uczynił. Powiedział Mu niewidomy: Panie, żebym przejrzał. Jezus mu rzekł: Idź, twoja wiara cię uzdrowiła. Natychmiast przejrzał i szedł za Nim drogą” (Mk10:51-52).

„Kobieta sobie mówiła: Żebym się choć Jego płaszcza dotknęła, a będę zdrowa. Jezus obrócił się, i widząc ją, rzekł: Ufaj, córko. Twoja wiara cię ocaliła. I od tej chwili kobieta była zdrowa” (Mt9:20-22; Mk5:25-34; Łk8:43-48).

„Gdy wszedł do domu, niewidomi przystąpili do Niego, a Jezus ich zapytał: Wierzycie, że mogę to uczynić. Oni odpowiedzieli Mu: Tak, Panie. Wtedy dotknął ich oczu, mówiąc: Według wiary waszej niech wam się stanie. I otworzyły się ich oczy” (Mt9: 27-30).

Po przesłaniu obrazu w myśli wyraźmy podziękowanie Wyższemu Ja za to, że nam pomaga i że się nami opiekuje. Spróbujmy odczuć w tym momencie naprawdę wdzięczność i miłość.

„Wtedy jeden z nich widząc, że jest uzdrowiony, wrócił chwaląc Boga donośnym głosem, upadł na twarz do nóg Jego i dziękował Mu. A był to Samarytanin. Jezus zaś rzekł: Czy nie dziesięciu zostało oczyszczonych. Gdzie jest dziewięciu. Żaden się nie znalazł, który by wrócił i oddał chwałę Bogu, tylko ten cudzoziemiec. Do niego zaś rzekł: Wstań, idź, twoja wiara cię uzdrowiła” (Łk17:15-19).

„Jezus przystanął i kazał przyprowadzić niewidomego do siebie. A gdy się zbliżył, zapytał go: Co chcesz, abym ci uczynił. Odpowiedział: Panie, żebym przejrzał. Jezus mu odrzekł: Przejrzyj, twoja wiara cię uzdrowiła. Natychmiast przejrzał i szedł za Nim, wielbiąc Boga. Także cały lud, który to widział, oddał chwałę Bogu” (Łk18:35-43).

Jezus pokazał również możliwość zastosowania wiedzy Huny do panowania nad pogodą i jej zmianami oraz do panowania nad innymi zjawiskami. Są to historie o zamianie wody w wino, uciszeniu burzy i uspokojeniu morza, cudownym połowie ryb, chodzeniu po wodzie, rozmnożeniu chleba i ryb, uschnięciu drzewa figowego.

Rozmnażania chleba i ryb (Mt14:19-20; Mk6:41-43; J6:11-13): „A wziąwszy pięć chlebów i dwie ryby, spojrzał w niebo, odmówił błogosławieństwo, połamał chleby i dawał uczniom by kładli przed nimi; także dwie ryby rozdzielił między wszystkich. Jedli wszyscy do sytości. i zebrali jeszcze dwanaście pełnych koszów ułomków i ostatków z ryb”. Wymowna jest liczba dwunastu koszy napełnionym pozostałościami jedzenia, które zostało po nakarmieniu tłumu. Kryje się a tym symbolika dwunastu reinkarnacji, które są potrzebne by człowiek mógł osiągnąć doskonałość.

W chodzeniu po wodzie w Ewangelii Mateusza (14:25-26) dowiadujemy się, że uczniowie pomylili Jezusa ze zjawą: „Lecz o czwartej straży nocnej przyszedł do nich, krocząc po jeziorze. Uczniowie, zobaczywszy Go kroczącego po jeziorze, zlękli się myśląc, że to zjawa, i ze strachu krzyknęli”. Ponad lub po, w tym wypadku wodzie w języku kodowym oznacza cień, który jest symbolem ciała widmowego. W starożytnych wyznaniach cień, czyli ciało widmowe uważano za integralną część człowieka tak żywego jaki i zmarłego.

Zdolność Jezusa do przybierania postaci zjawy i ukazywania się innym zaliczono do cudów, podobnie można ocenić całkowite zniknięcie z oczu obserwatorów. Ewangelia Łukasza (4:28-30), opowiada jak rozgniewani mieszkańcy Nazaretu, po tym jak Jezus odmówił uzdrawiania, lub pokazywania znaków w swoim rodzinnym mieście: „Porwali Go z miejsca, wyrzucili Go z miasta, i wyprowadzili aż na stok góry, na której ich miasto było zbudowane, aby go strącić. On jednak przeszedłszy pośród nich, oddalił się”. Wynika z tego, ze Jezus potrafił czynić się niewidzialnym, potrafi podnieść stan energetyczny atomów swojego ciała od stanu normalnego do stanu ducha, widzialnego lub niewidzialnego. Jezus szedł pośród prowadzących go jako widzialny duch, następnie zniknął i przeszedł przez środek tłumu, a następnie ruszył swoją drogą. „On jednak odszedłszy”, słowo jednak w kodzie oznacza aka, cień, zamglony zarys jakiejś rzeczy. Co oznacza ciało widmowe. Wynika z tego że Jezus posiadał wiedzę i umiejętności podniesienia stanu energetycznego swojego ciała do poziomu widma energetycznego, mógł zatem występować jako duch i jako człowiek.

Być może zakodowane informacje zamieszczone w tym fragmencie oraz w opisie chodzenia po wodzie miały za zadanie przygotować tło do scen w których po zmartwychwstaniu, Jezus pojawił się Apostołom w zmaterializowanym ciele duchowym.

Chodzenie Piotra po wodzie (Mt14:28-31): „Na to odezwał się Piotr: Panie, jeśli to Ty jesteś, każ mi przyjść do siebie po wodzie. On rzekł: Przyjdź! Piotr wyszedł z łodzi, i krocząc po wodzie, przyszedł do Jezusa. Lecz na widok silnego wiatru uląkł się i gdy zaczął tonąć, krzyknął: Panie, ratuj mnie! Jezus natychmiast wyciągnął rękę i chwycił go, mówiąc: Czemu zwątpiłeś, małej wiary”.

Nieurodzajne drzewo figowe (Mt21:19-22): „A widząc drzewo figowe przy drodze podszedł ku niemu, lecz nic na nim nie znalazł oprócz liści. I rzekł do niego: Niechże już nigdy nie rodzi się z ciebie owoc! I drzewo figowe natychmiast uschło. A uczniowie, widząc to pytali ze zdumieniem: Jak mogło drzewo figowe tak od razu uschnąć? Jezus im odpowiedział: Zaprawdę, powiadam wam: jeśli będziecie mieć wiarę, a nie zwątpicie, to nie tylko z figowym drzewem to uczynicie, ale nawet jeśli powiecie tej górze: „Podnieś się i rzuć się w morze!”, stanie się. I otrzymacie wszystko, o co na modlitwie z wiarą prosić będziecie”.

Uciszenie burzy (Mt8:23-26): „Gdy wszedł do łodzi, poszli za Nim Jego uczniowie. Nagle zerwała się gwałtowna burza na jeziorze, tak że fale zalewały łódź; On zaś spał. Wtedy przystąpili do Niego i obudzili Go, mówiąc: Panie, ratuj, giniemy! A On im rzekł: Czemu bojaźliwi jesteście, małej wiary? Potem wstał, rozkazał wichrom i jezioru, i nastała głęboka cisza”.

Cudowny połów ryb (Ł5:4-7): „Gdy przestał mówić, rzekł do Szymona: Wypłyń na głębię i zarzućcie sieci na połów! A Szymon odpowiedział: Mistrzu, całą noc pracowaliśmy i niceśmy nie ułowili. Lecz na Twoje słowo zarzucę sieci. Skoro to uczynili, zagarnęli tak wielkie mnóstwo ryb, że sieci ich zaczynały się rwać. Skinęli więc na wspólników w drugiej łodzi, żeby im przyszli z pomocą. Ci podpłynęli; i napełnili obie łodzie, tak że się prawie zanurzały”.

Zewnętrzne nauki ewangelii nie wyjaśniają w jaki sposób dokonywane były cuda. Podobnie jak w Starym Testamencie cuda Mojżesza, lecz jedynym wytłumaczeniem jest stwierdzenie, że Bóg to sprawił. W wewnętrznych naukach ewangelii, które pomagają odsłonić kod Huny tylko częściowo pokazany jest mechanizm uzdrawiania. Kahuni mieszkający na Polinezji byli lekarzami i uzdrowicielami używającymi różnych metod. Niektórzy specjalizowali się w stosowaniu ziół znanych z leczniczych właściwości. Inni stosowali rodzaj masażu polegający między innymi na uciskaniu stawów. Istnieli kahuni egzorcyści którzy znali się na obronie przed atakami duchów i na wyzwalaniu człowieka z pod ich wpływu. Jeszcze inni uzdrowiciele nakładali ręce i wysyłali swoją energię wraz z mentalnym obrazem normalnego stanu zdrowia do tej części organizmu pacjenta, która wykazywała objawy chorobowe. Natychmiastowe lub prawie natychmiastowe uzdrowienie następowało przy współudziale Wyższego Ja kahuny lub w niektórych przypadkach przy współudziale Wyższego Ja dobrego ducha, który mógł zostać wezwany do pomocy przez kahunę. Obecnie tym sposobem leczenia zajmuje się medycyna naturalna z bioenergoterapią na czele.

Istnieje wiele informacji z różnych części świata o chirurgii parapsychicznej i duchowym uzdrawianiu, powstają również szpitale duchowego uzdrawiania.

Przed uzdrowieniem kahuna także sprawdzał czy jego pacjent nie nosi w sobie poczucia winy z powodu wyrządzonym innym krzywdy, nakazywał pacjentowi zadośćuczynić tym których skrzywdził. Gdy było to niemożliwe uzdrowiciel zalecał post lub dary dla potrzebujących. Te akty zewnętrzne służyły przekonaniu niższego Ja, że jest wolne od winy i gotowe na uzdrowienie przez Wyższe Ja za pośrednictwem kahuny.

Samo uzdrowienie często zaczynało się od pokropienia pacjenta wodą lub chrztu, podczas którego kahuna potwierdzał, że ostatni ślad winy został zmyty i pacjent jest całkowicie czysty. Kahuna wzywał Wyższe Ja i często nakładał ręce na pacjenta. Many, której Wyższe Ja potrzebowało do uzdrowienia, dostarczał kahuna podczas modlitwy. Często powtarzano ją trzy razy słowo po słowie.

Niekiedy do uzdrowienia potrzeba jest większej ilości energii pochodzącej od kilku osób. Należy zauważyć, że Jezus wybrał dwunastu uczniów zanim zaczął dokonywać największych cudów, takich jak uzdrawianie czy wywoływanie zmian fizycznych na przykład zamiana wody w wino, czy uschnięcie drzewa figowego, lub wypędzanie złych duchów z opętanych. Uczniowie w znaczeniu zewnętrznym to pobierający nauki, w wewnętrznym zakodowanym języku chodziło o krąg który uczniowie tworzyli by dostarczyć energii potrzebnej do największych cudów. Słowo uczeń w kodzie oznacza między innymi wdychać lub wydmuchiwać coś, tak jak robi to wiatr. Potwierdza to rdzeń tego słowa który oznacza gromadzenie many i rytuał wysyłania jej wraz z obrazem mentalnym do Wyższego Ja.

Uczniowie są kodowym dowodem na to, że posługiwano się kręgiem podobnym nieco do współczesnych kręgów spirytystycznych, do gromadzenia energii i przekazywania jej do Wyższego Ja, by mogło wykonać określoną pracę. Poszczególne osoby różnią się pod względem ilości many, którą posiadają lub którą mogą wytworzyć. W opisach seansów spirytystycznych można znaleźć informacje, że niektóre media mogą bez pomocy kręgu wywołać takie zjawiska jak: bezpośredni głos, aportowanie, teleportację przedmiotów a nawet osób z miejsca na miejsce, lewitację, oraz cudowne uzdrowienia.

Z zakodowanej w ewangeliach Huny wynika, że to Wyższe Ja – Ojciec Jezusa dokonywało wszystkich cudownych dzieł. Należy przypuszczać, że Wyższe Ja uczniów także uczestniczyły w cudach Jezusa. Kahuni często mówili o Wielkiej Wspólnocie Wyższych Ja i wierzyli że na wyższych poziomach życia, na wyższych poziomach istnienia bytu funkcjonują ściśle powiązane grupy Wyższych Ja. Grupy te tworzą jedną wielką wspólnotę. Wspólnotą łączącą wszystkie grupy Wyższych Jaźni jest Nadjaźń. Grupy te mogą współdziałać przy wykonywaniu zmian na poziomie całego świata lub kraju, w miarę potrzeby pobierając energię od ludzi. Dzieje się to w przypadku uformowania się już danej przyszłości świata lub kraju na podstawie dotychczasowych działań i przekonań ludzi, jeżeli taką nową przyszłość ludzie chcą zmienić i osiągnąć poprzez modlitwę i nowe swoje pragnienia i chęci zmian. Wspólnota Wyższych Ja musi najpierw rozbić uformowaną już starą rzeczywistość przyszłości aby można było stworzyć nową lepszą rzeczywistość, nową lepszą linię czasową.

W zewnętrznych naukach zawartych w ewangeliach wynika że Jezus wybaczał grzechy i oczyszczał z grzechów ale niewiele wiadomo o tym, że ci których uzdrawiał musieli najpierw zadośćuczynić za wyrządzone innym krzywdy. Według kahunów każde wyrządzenie krzywdy innym jest postępkiem za który należy bezpośrednio lub pośrednio zadośćuczynić.

Literatura podstawowa

Huna w religiach świata – książka Max – Freedom Long

Huna – Himalaya-Wiki

http://www.himalaya-wiki.org/index.php?title=Huna

HUNA i KAHUNA – Magia i kapłan dawnej hawajskiej religii bogów z Plejad – Strefa 44

https://strefa44.pl/huna-kahuna-magia-magiczny-kaplan-dawnej-hawajskiej-religii-bogow-plejad/

HUNA – zasady, które warto znać – Rubikon Wings

https://rubikonwings.com/2018/07/09/huna-zasady-ktore-warto-znac/

HUNA i ROA Magia, religia i wierzenia ludów Oceanii – Religie Świata

https://www.religie.424.pl/huna-i-roa,2606,article.html

Dzieje Słowian i świata na tle religii

https://wolnemedia.net/?s=Dzieje+S%C5%82owian+i+%C5%9Bwiata+na+tle+religii+