Bez kategorii

HUNA W RELIGIACH I NOWYM TESTAMENCIE – 18

12/10/2024

39 Wyświetlenia

0 Komentarze

22 minut czytania

HUNA W RELIGIACH I NOWYM TESTAMENCIE – 18

Jezus pojawia się na scenie ewangelii jak gdyby wprost spełniając swoją osobą proroctwa Izajasza z przed siedmiuset lat. W dramacie dotyczącym życia i śmierci Jezusa nie ma żadnego wstępu, który mówiłby o tym, co działo się zanim osiągnął trzydziesty rok życia, o jego wykształceniu, wtajemniczeniu w wiedzę, lub podróżach.

Posłannictwo i cuda Jezusa cz. 1

Jezus pojawia się na scenie ewangelii jak gdyby wprost spełniając swoją osobą proroctwa Izajasza z przed siedmiuset lat. W dramacie dotyczącym życia i śmierci Jezusa nie ma żadnego wstępu, który mówiłby o tym, co działo się zanim osiągnął trzydziesty rok życia, o jego wykształceniu, wtajemniczeniu w wiedzę, lub podróżach. Jezus przybywa do Jana Chrzciciela, i zostaje ochrzczony. Uzdrawia, wypędza złe duchy, powraca do swego rodzinnego domu w wiosce Nazaret żeby ogłosić, iż jest tym, którego przepowiedział Izajasz, i rozpocząć swoje posłannictwo.

W Ewangelii Łukasza (4:14-21) czytamy: „Potem powrócił Jezus w mocy Ducha do Galilei, a wieść o nim rozeszła się po całej okolicy. Przyszedł również do Nazaretu, gdzie się wychował. W dzień szabatu udał się do synagogi. Podano Mu księgę proroka Izajasza i przeczytał. Duch Pański spoczywa na mnie, ponieważ mnie namaścił i posłał mnie abym ubogim niósł dobrą nowinę, więźniom głosił wolność, a niewidomym przejrzenie, abym uciśnionych odsyłał wolnymi, abym obwoływał rok łaski od Pana”. Po czym oczy wszystkich zwróciły się na niego. Począł więc mówić: „Dziś spełniły się te słowa pisma któreście słyszeli”.

Z punktu widzenia Huny, po przetłumaczeniu słów Jezusa na język kodu, mowa jest o nauczaniu zasad Huny w naukach wewnętrznych, czyli o Wyższym Ja, o uwalnianiu od duchów opętujących, o czynieniu cudów, czyli o modlitwie Huny, o cyklu reinkarnacji po którym następuje przejście średniego Ja na wyższy poziom. Z pośród Ewangelistów tylko Łukasz pisze o czytaniu zwoju Izajasza w synagodze. Zażądano od niego by udowodnił, że jest tym za kogo się podaje, powtarzając przy nich cuda i pokazując znaki. Jezus nie spełnił tych żądań i w rezultacie o mało nie został ukamieniowany i strącony ze skały. Musiał uciekać.

Jezus zarówno uzdrawiał jak i nauczał. Zewnętrzne nauki mówią, że do uzdrowień Jezus używał swojej woli, ewentualnie prosił o pomoc Ojca. Opisy te należy analizować pod kątem słów kodowych, a jednocześnie biorąc pod uwagę zasady leczenia według Huny. Dla kahunów przyczyną choroby było zazwyczaj zablokowanie drogi do Wyższego Ja. W celu uzdrowienia usuwano blokadę, po czym Wyższe Ja potrzebowało dużej porcji energii, której używało do leczenia. Według Ewangelii Jana: „Ojciec, który trwa we mnie, On sam dokonuje tych dzieł”. Jezus czasem mówił: „Odpuszczone są grzechy twoje”, lub „Chcę, bądź oczyszczony”. Oczyszczenie w sensie przebaczenie w kodzie znaczy opromieniony albo przywrócić światło. Symbolizuje to otwarcie ścieżki do Wyższego Ja, wtedy mana może swobodnie płynąć i zostać użyta do uzdrowienia.

Blokada kontaktu z Wyższym Ja występuje także w przypadku opętania przez duchy. Jezus uzdrawiał opętanych, wypędzając złe duchy za pomocą energii w mesmerycznej lub hipnotycznej formie.

Przechodząc od uzdrowień do panowania Jezusa nad wiatrem i wodą, odnajdujemy znaną historię o uciszeniu burzy i uspokojeniu morza. Jeszcze do niedawna kahuni na Polinezji potrafili sprawować podobna kontrolę nad wiatrem i pogodą, a także nad rybami i żółwiami morskimi. Czytając dalej historię życia Jezusa, znajdujemy opis cudownego połowu ryb. Cud chodzenia po wodzie opisuje Mateusz, Marek i Jan. Możliwe, że autorzy za pomocą kodu chcieli przekazać, iż do spowodowania wielkiego cudu potrzeba olbrzymich ilości many i że uczniowie mogli gromadzić i wysyłać manę do Wyższego Ja Jezusa lub osoby, która miała zostać uleczona. W ten sposób dochodzimy do powołania uczniów i do kodowych znaczeń używanych słów. Żeby zrozumieć rolę odgrywaną przez uczniów należy pamiętać, iż wielu zostało wezwanych, lecz niewielu wybranych.

Uczniowie Jezusa byli wybranymi. Wybranymi byli ci którzy mieli już za sobą pewną liczbę reinkarnacji i nauczyli się miłości i dobroci na tyle, by przygotować się do przejścia na wyższy poziom bytu.

Jezus był kahuną, określany był słowem cieśla i syn cieśli, słowo „cieśla” w kodzie tłumaczy się jako kahuna.

Zawód uczniów był określany jako rybacy. Rybak w kodzie oznacza wybrany, który posiada wysoki stopień rozwoju duchowego osiągnięty przez niego. Jednym ze znaczeń kodowych słowa rybak jest także chwytać oraz „rozciągać sznur z jednego miejsca na drugi, by coś umocować, co symbolizuje widmową nić aka łączącą człowieka z jego Wyższym Ja. Oznacza to, że uczniowie byli w kontakcie ze swoimi Wyższymi Ja. Ponadto wszyscy oni gotowi byli przyjąć tajemne nauki, umożliwiające im pod koniec obecnej reinkarnacji osiągnięcie poziomu Wyższego Ja.

Sieć jest symbolem pułapki, która chwyta nieświadomych niebezpieczeństwa i blokuje ścieżkę do Wyższego Ja. Apostołowie porzucili sieci i poszli za Jezusem, świadczy to że ich ścieżki do Wyższego Ja zostały odblokowane. Z analizy kodowej użytych słów wynika, że Ja rybaków zostały namaszczone lub stały się pomazańcami.

Przemiana wody w wino pokazuje przepływ energii w modlitwie. Woda jest symbolem energii, czyli many. Napełnienie sześciu stągwi wodą symbolizuje gromadzenie dużej ilości many, czyli energii. Następnie polecono sługom: „Zaczerpnijcie teraz i zanieście staroście weselnemu”. Starosta symbolizuje Wyższe Ja, któremu przesyła się energię podczas modlitwy Huny. Zamiana wody w wino przez Wyższe Ja jest to symbol zamiany energii o niskim napięciu, na energię Wyższego Ja o wysokim napięciu, potrzebną do uzdrowień lub wykonaniu innych cudownych zjawisk. „Rzekł do nich Jezus. Napełnijcie stągwie (stojące tam sześć kamiennych stągwi) wodą. I napełnili je aż po brzegi. Potem do nich powiedział: Zaczerpnijcie teraz i zanieście staroście weselnemu. Oni zaś zanieśli. A gdy starosta weselny skosztował wody, która stała się winem, przywołał pana młodego i powiedział do niego: Każdy człowiek stawia najpierw dobre wino, a gdy się napiją, wówczas gorsze. Ty zachowałeś dobre wino aż do tej pory. Taki to początek znaków uczynił Jezus w Kanie Galilejskiej”(J2:7-11).

Modlitwa o coś lub na chwałę Boga to jest ta ludzka energia kierowana Wyższego Ja. A w zamian człowiek otrzymuje energię od Wyższego Ja, boską czystą energię, symbolizowaną w komunii pod postacią chleba i wina. Chleb jest symbolem ciała energetycznego Wyższej Jaźni, a jednocześnie symbolizuje nośnik jej energii, ponieważ jest nasycony tą energią o wysokim napięciu. Chleb w postaci hostii jest konsekrowany wtedy, gdy w nim zmagazynowana jest energia Wyższego Ja, ponadto tą zmagazynowaną energię można przenieść i zachować, a później przekazać człowiekowi.

Woda jest symbolem energii życiowej człowieka, a wino jest symbolem energii Boskiej, energii Wyższej Jaźni. Chleb nasączony wodą i winem, symbolizuje pokarm energetyczny płynący pomiędzy jaźniami. Podczas komunii człowiek dostaje chleb nasączony winem symbolizującym Boską energią.

W chrześcijaństwie symbolem energii Wyższej Jaźni oprócz wina jest krew Jezusa, a symbolem ciała energetycznego Wyższej Jaźni, oprócz chleba jest ciało Jezusa. Przyrównanie ciała fizycznego do ciała energetycznego a energii do krwi wynikało ze starych kultów, gdzie pod postacią fizycznego ciała i krwi pojmowano ciało widmowe i manę, takie porównanie prowadziło do krwawych ofiar składanych gadzim bogom.

Symboliczna energetyczna przemiana wody w wino w Kanie Galilejskie została powtórzona w czasie Ostatniej Wieczerzy. Nazarejczycy/esseńczycy i ich następcy, tacy jak katarzy, wierzyli że o takim to chlebie oraz o takim to napoju mówił Jezus w Ewangelii Jana (6:53-58). Komunia znaczy połączenie i zjednoczenie, jest to nawiązanie kontaktu człowieka z jego Wyższą Jaźnią, Wyższym Ja. Opłatek komunijny symbolizuje spływającą na człowieka energię Wyższej Jaźni, a nie ciało i krew Chrystusa.

W Księdze Rodzaju czytamy o kilku rodzajach ofiar wśród których wymieniany jest napój ofiarny. Zewnętrzne nauki mówiły że jakiś wysoko ceniony napój należy wylać jako ofiarę dla boga na ołtarzu. Upadek człowieka spowodował że ten napój ofiarny dla boga zaczęto utożsamiać z krwią ofiarną i tak doszło do krwawych ofiarnych rytuałów ze zwierząt, a nawet z ludzi i dzieci. Również w chrześcijaństwie przetrwały te krwawe praktyki ofiarne, jak ciało i krew Chrystusa. Kahuni nie znali kultu ukrzyżowania, drogi krzyżowej, męki pańskiej, ofiary z ciała i krwi, bicia się w piersi i powtarzanie – moja wina, oraz sypania głowy popiołem. Człowiek popełnia błędy i grzechy ale nie może popadać w samoumartwienie i tkić w tym bez końca.

Uzdrowienie trędowatego (Mk1:40-42; Mt8:2-3; Łk5:12-13), Jezus powiedział: „Chcę, bądź oczyszczony”. Kodowym słowem oznaczającym oczyszczenie lub czyszczenie w sensie uzdrawiania jest jednoczyć się oraz grono lub pęk. Wynika z tego, że podczas leczenia została odblokowana ścieżka i chory ponownie mógł zjednoczyć się ze swoim Wyższym Ja. Obraz myślowy tworzący grupę kształtów myślowych, inaczej grono myślowe, tworzące mentalny obraz uzdrowionego człowieka, zostaje wysłany do Wyższego Ja w strumieniu many. Wyższe Ja dokonuje zmian fizycznych, których rezultatem jest uzdrowienie. Użyte słowa odnoszą się bezpośrednio do odmawiania modlitwy Huny o uzdrowienie.

Uzdrowienie teściowej Szymona (Mk1:30-31), czytamy: „On podszedł do niej i podniósł ująwszy ją za rękę”. Kluczowym kodowym słowem jest tutaj podnieść, co jest symbolem podnoszenia many i kształtów myślowych w modlitwie o uzdrowienie do Wyższego Ja.

Uzdrowienie paralityka, w wersecie (Mk2:3-5; Mt9:2) czytamy: „Jezus widząc ich wiarę, rzekł do paralityka: Synu, odpuszczają ci się twoje grzechy”. Fakt, że mężczyzna cierpiał na paraliż, wskazuje, że tym, czego potrzebował, było oczyszczenie w celu odblokowania ścieżki do Wyższego Ja. To właśnie niższe Ja odpowiedzialne jest za obsesje, kompleks niższości i poczucie winy. To było powodem paraliżu i tam powinny one być wyszukiwane i stamtąd usunięte.

W uzdrowieniu paralityka przedstawionego w Ewangelii Marka (2:3-12) i Mateusza (9:2-7), Jezus używał inną formę uzdrowienia. Mówi: „Synu odpuszczają ci się twoje grzech, Wstań weź swoje łoże i idź do domu”. Jezus uzdrawia paralityka przez odpuszczenie grzechów, czyli doprowadza do stanu przywróconego światła w znaczeniu nawiązanie kontaktu pacjenta z jego Wyższym Ja. Wstań w języku kodowym oznacza przesłanie energii w górę do Wyższego Ja w czasie modlitwy o uzdrowienie. Zewnętrzna doktryna Kościoła oraz obrzęd spowiedzi, przebaczenia i zadośćuczynienia nie w pełni dorównują wagą wewnętrznym nauką Huny, są jednak wymowne, o ile osoba prosząca o przebaczenie odbywa pokutę. Przypomina to stawianie w Hunie żądania zadośćuczynienia za krzywdy wyrządzone innym.

Kahuni po opuszczeniu Bliskiego Wschodu i osiedleniu się na Polinezji praktykowali obrząd chrztu z użyciem wody, jako część procedury oczyszczania duchowego pacjenta. Jeżeli osoba, która miała zostać uzdrowiona, mogła zadośćuczynić wszystkim, których skrzywdziła, było to wymagane przed dokonaniem obrzędu oczyszczenia i przed modlitwą o uzdrowienie.

Ewangelia Marka przekazuje wyraźną informację o potrzebie przesłania dużej ilości many do Wyższego Ja, żeby mogło ono uzdrawiać. W wersecie (Mk3:1-5) czytamy, że człowiek z uschłą ręką został uzdrowiony: „Jezus rzekł do człowieka: Wyciągnij rękę. Wyciągnął, i ręka jego stała się znów zdrowa”. Kodowym odpowiednikiem słowa uschły jest wyschnięty lub zwiędnięty. Określenia te symbolizują brak many, której symbolem jest woda. Choroba tego człowieka była prawdopodobnie spowodowana brakiem kontaktu z jego Wyższym Ja, któremu pozwolił wyschnąć, nie dając mu wystarczającej ilości many aby mogło go chronić. Jezus zmienił ten stan i gdy Wyższe Ja otrzymało manę, uzdrowienie stało się możliwe.

Zagadnienie many, która jest potrzebna do zasilania Wyższego Ja, tak żeby mogło uzdrawiać, jest jeszcze raz poruszona w wersecie (Mk5:25-30; Łu8:43-46). Kobieta, która cierpiała na długotrwały upływ krwi, dotknęła płaszcza Jezusa i została uzdrowiona. „A Jezus natychmiast uświadomił sobie, że moc wyszła od Niego” pod wpływem dotknięcia i wiedział co się stało. Słowem oznaczającym w języku kodowym moc jest mana. W opisie przedstawiono, że Jezus poczuł jak mana, czyli energia życiowa określona jako moc wyszła od niego, czyli została wzięta i przekazana do Wyższego Ja i kobieta została uzdrowiona.

Opis uzdrowienia dziewczynki przedstawiony w wersecie (Mk5:35-43; Mt9:23-26; Łu8:49-56) również porusza temat konieczności przesyłania many do Wyższego Ja. Jezus powiedział: „Dziecko nie umarło, tylko śpi”. Następnie wziął dziecko za rękę, ręka w kodzie symbolizuje gromadzenie many i dzielenie się nią, poprzez przekazywanie, czyli podnoszenie do Wyższego Ja. Zawarte to jest w stwierdzeniu, że podniósł ją i oto została uzdrowiona. Gdy rozkazał jej żeby wstała, oznacza to, że kształty myślowe w strumieniu many zostały wysłane do Wyższego Ja.

Ewangelia Jana (9:1-10) opowiada o przywróceniu wzroku człowiekowi, który urodził się niewidomym. Ważny problem filozoficzny został poruszony w pytaniu uczniów: „Rabbi, kto zgrzeszył, że się urodził niewidomym – on, czy jego rodzice”. Wyraźnie widać tu wiarę w reinkarnację, gdyż człowiek ten nie mógł zgrzeszyć przed urodzeniem, chyba że w przeszłym życiu. Jezus odpowiedział: „Ani on nie zgrzeszył, ani rodzice jego, ale stało się tak, aby się na nim objawiły sprawy Boże”. Według Huny, człowiek jako dusza dostępuje reinkarnacji w materialnym, zwierzęcym ciele człowieka, dzieląc ze wszystkim co żyje na poziomie materialnym, również niebezpieczeństwami, dlatego może się zdarzyć, że przez przypadek czy okoliczności, zamierzony i normalny rozwój może stać się niedoskonały.

Jezus w powyższych opisach mówi jako człowiek składający się z niższego i średniego Ja, ale mający kontakt z Wyższym Ja: „Potrzeba jest pełnić dzieła tego, który mnie posłał, dopóki jest dzień. Jak długo jestem na świecie, jestem światłością świata”.

Dzień jest symbolem światła i światłości, a to jest symbol i atrybut Wyższego Ja. Wypełnienie dzieł może nastąpić tylko wówczas gdy Wyższe Ja jest zjednoczone z niższym i średnim Ja, tylko wspólnie mogą dokonać cudów.

Literatura podstawowa

Huna w religiach świata – książka Max – Freedom Long

Huna – Himalaya-Wiki

http://www.himalaya-wiki.org/index.php?title=Huna

HUNA i KAHUNA – Magia i kapłan dawnej hawajskiej religii bogów z Plejad – Strefa 44

https://strefa44.pl/huna-kahuna-magia-magiczny-kaplan-dawnej-hawajskiej-religii-bogow-plejad/

HUNA – zasady, które warto znać – Rubikon Wings

https://rubikonwings.com/2018/07/09/huna-zasady-ktore-warto-znac/

NA i ROA Magia, religia i wierzenia ludów Oceanii – Religie Świata

https://www.religie.424.pl/huna-i-roa,2606,article.html

Dzieje Słowian i świata na tle religii

https://wolnemedia.net/?s=Dzieje+S%C5%82owian+i+%C5%9Bwiata+na+tle+religii+Huna – tajemna wiedza Kahunów – Wolne Media