Errata do notek

Gdyby ktokolwiek z moich czytelników przeczytał uważnie definicję GRAWITACJI, którą podałem w notce „Grawitacja i przyśpieszenie grawitacyjne”, to zorientowałby się, że matematyczna formuła grawitacji nie odpowiada jej opisowej definicji.

Errata do notek:

 

1. Grawitacja i przyśpieszenie grawitacyjne – serial cz.6

 

http://electrino.nowyekran.pl/post/17791,grawitacja-i-przyspieszenie-grawitacyjne-serial-odc-6

 

2. Od stałej do dogmatu.

 

http://electrino.nowyekran.pl/post/18031,od-stalej-do-dogmatu

 

Mógłbym zmienić treść tych dwóch notek, wykorzystując klawisz "edycja tekstu", ale postanowiłem tego dokonać za pośrednictwem erraty, gdyż w ten sposób wszyscy czytelnicy będą się mogli przekonać, że matematyczna ekwilibrystyka nie jest w stanie zmienić fizycznego sensu zjawiska, jeśli opis dotyczy Przyrody, a nie wymyślonego modelu, a jednocześnie zaspokoję oczekiwania tych czytelników, o których komentatot, p. Marcin Kotasiński napisał tak:

 

Tak rozwinięte wzory bez dostatecznego wyjaśnienia są nie na moją skromną umysłowość.

 

Przypominam treść definicji GRAWITACJI:

 

GRAWITACJA – wzajemne oddziaływanie swobodnych części ładunków obydwu znaków, jednych ciał kompozycyjnych, z polami wytworzonymi przez swobodne części ładunków obydwu znaków drugich ciał kompozycyjnych.

 

Nój błąd polegał na tym, że w matematycznej formule na siłę grawitacji zabrakło POLA wytworzonego przez jedno z oddziaływujących ciał:

 

Siła grawitacji:

 

F_g =g*(Q_M/S)*Q_m

 

gdzie:

 

g – stała elektrostatyczna;

 

Q_M – suma ładunków grawitacyjnych ciała cięższego (przyśpieszającego);

 

S – pole powierzchnii o promieniu R na którym jest rozłożony ładunek Q_M: S =p*R^2

 

Q_m – suma ładunków grawitacyjnych ciała lżejszego (przyśpieszanego)

 

R – odległość między ciałami

 

Stąd:

 

F_g =g*(Q_M/p*R^2)*Q_m=g/p*(Q_M/R^2)*Q_m= k_g*(Q_M/R^2)*Q_m= k_g*(Q_M*Q_m)/R^2

 

Gdzie:k_g =g/p – stała grawitacji

 

Rodzi się pytanie – skąd to zastrzeżenie o swobodnych częściach ładunków? Nie wolno zapominać, że większa część elementarnych ładunków jest zużywana na tworzenie struktury materii.

 

Mając siłę grawitacyjną możemy pokazać równanie na przyśpieszenie grawitacyjne, zgodne z II Zasadą Newtona.

 

a = F_g/m

 

stąd:

 

a = [k_g*(Q_M/R^2)*Q_m]/m = [k_g*(Q_M/R^2)]*Q_m/m

 

gdzie:

 

człon Q_m/m jest ładunkiem właściwym przyśpieszanego ciała.

 

A teraz przejdźmy do przykładu ze stałą grawitacyjną w prawie Newtona i prawie Mordkowicza.

 

Według Newtona:

 

F = G*(M*m)/R^2

 

Według Mordkowicza:

 

F_g = k_g*(Q_M*Q_m)/R^2

 

Ponieważ:

 

F =F_g

 

to

 

G*(M*m)/R^2 =k_g*(Q_M*Q_m)/R^2

 

stąd:

 

k_g = G*(M*m)/(Q_M*Q_m)

 

w tym M, m,Q_M i Q_m to stałe, a więc możemy napisać, że:

 

(M*m)/(Q_M*Q_m) = K_G

 

Ostatecznie:

 

k_g = G*K_G

 

gdzie: K_G – współczynnik proporcjonalności

 

Jak wszyscy widzą, mimo manipulacji matematycznych, sens fizyczny omawianego zagadnienia nie uległ zmianie.