Dokąd prowadzi nić Ariadny?

Przypadek zaradnej pani Ariadny G. spowodował, że przypomnieliśmy sobie słowa pisarza noblisty, które brzmiały mniej więcej tak: wykształcenie nie czyni bardziej moralnym, co najwyżej bardziej skutecznym. A propos zaradności to jeszcze chcemy wtrącić słowo o tzw. frankowiczach udupionych przez banki (te zresztą dupią każdego z nas, na wiele sposobów). W naszym świecie to, co z moralnego punktu widzenia nie budzi wątpliwości, (bo przecież każdy, kto chociażby otarł się o bankowość wie, że oszukiwały swoich klientów – patrz również tzw. opcje, LIBOR, pochodne i wiele innych) staje się przedmiotem rozważań prawnych. W takim układzie jasny staje się rodowód prawa, jako pochodnej polityki, która już dawno wzięła rozbrat z moralnością i etyką.  A my się ciągle dziwimy, dlaczego jest, jak jest. I oczywiście kuplet:

Ta wiadomość nas dobiega

Gdzieś z medycznej niwy

Że lekarz nie jest lebiega

Gdy ciut mniej poczciwy.

Chcąc od życia mieć maksimum

W tym wyrażą wolę

Czyniąc non nocere primum

Bierze pecunia non olet.

I nie jest przy tym bezduszny

Bo mówi sędziowska główka

Biorąc po – to rewanż słuszny

Biorąc przed – to jest łapówka.

Dokąd nić Ariadny wiedzie,

Po cóż byś w labirynt chodził?

Żyć tak trza byś nie był w biedzie

I primum sobie nie szkodził.

I już tego się nie zmieni

Przykład daje autorytet

Koniec nici jest w kieszeni

Gdy masz parchu immunitet.

Lecz jest taka rzecz, co smuci

Kiedy państwo głowę chowa

Niech uwagę twoją zwróci

Że jest sprawa to skarbowa.

Z pozdrowieniami Liber