Sformułowanie problemu

Z historii wiemy o łączeniu się państw małych w większe i rozpadach państw większych na mniejsze. Przedmiotem badania jest stwierdzenie, czy ten proces jest opisywalny. Czy przebiega chaotycznie, czy jest zdeterminowany jakimś czynnikiem (czynnikami). A jeżeli tak, to czy podlega jakimś regułom. Czy te reguły można wyrazić. Wreszcie, czy te reguły pozwalają na prognozowanie.

Badanie jest czysto fenomenologiczne. W badaniu uwzględnione są tylko parametry charakteryzujące zjawisko. Badanie jest prowadzone w całkowitym wyabstrahowaniu od przyczyn zachodzenia zjawisk: łączenia się państw mniejszych w większe, trwania państw większych i ich rozpadów.

W badaniu zostały wykorzystane dwa parametry: czas powstania i czas rozpadu. Czas powstania został użyty, jako zmienna niezależna. Z czasów: rozpadu i powstania; została wyliczona długość czasu trwania, jako ich różnica.

Obszar badania przestrzenny i przedmiotowy

Obszarem przestrzennym badania są zlewnie Eurazji i Morza Śródziemnego.

Obszarem przedmiotowym badania jest złożona formacja geopolityczna.

◊ Definicja

Złożona formacja geopolityczna jest znamienna tym, że jest zbudowana ze składników zdolnych do samodzielnego istnienia, jako państwa lub twory quasipaństwowe.

Badanie pomija państwa powstałe ze zjednoczenia plemion, klanów bądź innych tworów niepaństwowych.

◊  Produkty rozpadu — warunek słaby

◊  Składniki tworzące — warunek silny — ma znaczenie dla określenia początku.

Wybór przypadków badanych

Przypadki wybrane do badania są przedstawione w poniższej tabeli.

Znajdowanie związku

Wartości parametrów charakteryzujących przypadki badane zostały przedstawione na poniższym wykresie.

Okazało się, że na wykresie punkty pomiarowe układają się tak, że przez nie można poprowadzić krzywą.

Okazało się, że powyższa krzywa może zostać potraktowana jako wykres funkcji danej równaniem,

gdzie:   Δt— długość trwania złożonej formacji geopolitycznej,  t— czas powstania formacji geopolitycznej.

Dokładność dopasowania równania do danych została sprawdzona metodą wyrównawczą Gaussa najmniejszych kwadratów, stopa odchylenia standardowego wynosi S = 14,02%, co jest, zważywszy na specyfikę przedmiotu badań, wartością małą, czyli równanie jest dobrze dopasowane do danych.

Uwagi

◊  W dziejach są czasy lepsze i gorsze do założenia złożonej formacji geopolitycznej

◊   Związek długości trwania złożonej formacji geopolitycznej od czasu jej powstania może być dany zależnością funkcyjną

Periodyczność (człon równania — ) jest dowiedziona dobrze.

Obwiednia (człon równania —  jest dowiedziona słabiej, w szczególności może mieć inną postać, w szczególności może być dana funkcją z więcej niż jednym maksimum, w szczególności może być dana funkcją periodyczną, w szczególności w przyszłości może wystąpić okres korzystny do zakładania złożonych formacji geopolitycznych

◊   Mało punktów badawczych (10)

◊   Selekcję można przeprowadzić inaczej

◊   Można inaczej określać punkty początku i końca

◊   Dobrze byłoby takie badania przeprowadzić dla innych miejsc na Ziemi (np. Ameryki Południowej i Środkowej).

Podsumowanie

Opracowanie nie rości sobie pretensji do uznania za ostateczne, czy nawet precyzyjne, ale może być uznane za etap w badaniu zagadnienia, po którym przyjdą następne, lepiej opisujące rzeczywistość. Problematyka jest tak bardzo interesująca, że należy mieć nadzieję na znalezienie się chętnych badaczy, którzy zechcą ją zgłębiać.

Zastosowanie praktyczne

Do równania można podstawić wartości czasu z przyszłości. Wtedy można wykorzystać równanie do prognozy. Jednakowoż należy zauważyć, że podana stopa błędu względnego stosuje się tylko do wartości czasu z przeszłości. Dla wartości czasu z przyszłości stopa błędu ma wartości większe. Dla podstawionych do równania wartości czasu z przyszłości wartość stopy błędu rośnie monotonicznie wraz ze wzrostem wartości czasu. Wiadomy jest tylko ten wzrost, natomiast nie wiadomo, jaka jest wartość stopy błędu. Wiadomo tylko, że wraz z przechodzeniem z czasem do nieskończoności stopa błędu względnego też rośnie do nieskończoności. Bezpiecznie jest prognozować w czasie porównywalnym z wartością zakresu czasowego badania. Najstarszy przypadek badany pochodzi z ‎836‎ przed Chr., najmłodszy — AD ‎1938‎. Zatem zakres czasowy badania ma wartość 2774lat. Można założyć, że prognozować bezpiecznie można do ok. 10% wartości zakresu czasowego badania w przyszłość od wartości przypadku najpóźniejszego. Stąd prognozować bezpiecznie można do ok. AD 2215.

Jeżeli UE powstanie zgodnie z Deklaracją Berlińską w 2009r., to z prawdopodobieństwem nie mniejszym niż 68% przetrwa 5÷6 lat i rozpadnie się pomiędzy latami 2014÷2015.

Na kontynencie eurazjatyckim najkorzystniej jest założyć złożoną formację geopolityczną w roku 2199, długość trwania 10÷13 lat, rozpad w latach 2209÷2212.

Badanie (wyniki i sposób przeprowadzenia) zostało przedstawione

na II Zjeździe Geopolityków Polskich, który odbył się 23÷24 października AD 2009

w Akademii Obrony Narodowej w Rembertowie w Warszawie.