Analogie Biblijne: Józef – Jezus, Abraham-Bóg Ojciec.

Czytając opowieści Starego Testamentu cisną się do głowy niezwykłe analogie.. .

Owe analogie rzucają światło na to, jak należy rozumieć wydarzenia z Nowego Testamentu.

1. Abraham – Bóg Ojciec

Bóg wystawia go na próbę poprzez zarządanie złożenia na ołtarzu swojego syna Izaaka. Abraham wytrzymuje próbę i o mało nie zabija swojego syna w ofierze. Chociaż musiałby to uczynić wbrew swojemu ojcowskiemu sercu, jest gotów uczynić ze względu na posłuszenstwo Bogu.

Bóg Ojciec, kładzie na ołtarzu Krzyża swojego jedynego Syna, wbrew swojemu ojcowskiemu sercu. Czyni to z miłości do człowieka. Syn, mimo lęku przyjmuje wolę Boga. Okazuje posłuszeństwo wobec Ojca.. .

2. Józef Egipski – Jezus

– obydwaj zdradzeni przez najbliższych ( Józef, przez braci, Jezus przez Apostoła Judasza).

– obydwaj sprzedani za pieniądze ( Józef sprzedany karawanie kupców, Jezus sprzedany za 30 srebrników )

– Grzech który popełniono na nich został w niezwykły sposób "wybaczony" i Bóg wyprowadza z niego dobro. Nie tylko dla zainteresowanych ale także pogan.. .

a. Bracia Józefa przepraszają, on zaś im wybacza. Dzięki niemu, cała jego rodzina może dostatnio życ podczas klęski nieurodzaju. Dzięki grzechowi braci, korzystają także narody pogańskie – wyjasniony sen faraona chroni od głodu Egipt i kraje ościenne.

b. Dzięki zabójstwu Jezusa, do Ludu Bożego zostają włączeni wszyscy – nie tylko Naród Wybrany – kAżdy kto uwierzy w JEzusa oraz przyjmie Chrzest. A więc dzięki smierci Jezusa, zyskuje cała ludzkość.

Co jest wspólnego w tych historiach jeszcze?

Z przebaczenia i naprawienia relacji ( z Jezusem jak i Józefem ) mogą skorzystać tylko Ci, którzy uznają w pokorze swój błąd. A więc wyznają swoją grzeszność.

Bracia Józefa okazują skruchę wobec Boga za to, co uczynili Józefowi – otrzymują przebaczenie i pomyślność. Można powiedzieć, że Bóg uprzedza nasze "przepraszam" i już wcześniej "przygotowuje" błogosławieństwo.

Ceną, za przyjaźń z Jezusem jest okazanie skruchy za swoje występk. Owa skrucha, zadośczyni za osobiste grzechy – wzorem "dobrego łotra" który dzięki sercu skruszonemu został przyjęty do raju.

Jezus staje się Królem dla każdego, kto okazuje skruchę za swoje grzeszne życie. Skruchę, bo tylko Jeden Jest Święty i tylko Jeden Jest Królem..