ZANIM SIĘ ZŁAMIE KRUCHA ŚWIATA OŚ

potrzymaj rękę nad płonącą świecą…

potrzymaj rękę nad płonącą świecą

tak byś zrozumiał i ogień i ból

nim w obojętność popadniesz i pewność

że nie dla ciebie długie baty kul

że nie dogoni cię tamto cierpienie

boś jest bezpiecznie przecież oddalony

że to spokojny dotąd świata kąt

i że nie będziesz jak oni spodlony

i że nie będziesz wyschnięty na wiór

jak ci wygnani przez wojnę i głód

i obojętność świata od którego wieje

często nieludzki i śmiertelny chłód

popatrz na krzyża skrwawione ramiona

tam Bóg swym ciałem uświęcił cierpienie

gdy przeszedł drogę człowieczego losu

nim go po śmierci nakryli kamieniem

nim zrozumieli że Bóg jest człowiekiem

a jego ludzka i męczeńska droga

była stawianiem ludziom drogowskazów

jak przez cierpienie prosto iść do Boga

potrzymaj rękę nad płonącą świecą

tak byś zrozumiał że cierpi i ktoś

nim się odwrócisz od bliźnich plecami

zanim się złamie krucha świata oś