w podróży

mijam przydrożne kapliczki i krzyże na rozstajach dróg pozostawione samym sobie modlitwy tu wciąż zaskakuje krajobraz pooranych pól i dusz z oddali majaczą skrzydła dobrego anioła ktoś tak nazwał młyn stojący na wzgórzu nieopodal świętego krzysztofa kończy się droga kostnicę wypełnia żałobny śpiew   wracam – droga jak pacierz znana na pamięć