Bez kategorii

Szwedzka Federacja Szkolenia Obronnego

03/09/2012

480 Wyświetlenia

0 Komentarze

33 minut czytania

Tekst nadesłany przez Redaktora Naczelnego portalu Obronanarodowa.pl

Försvarsutbildarna – Szwedzka Federacja Na Rzecz Ochotniczej Edukacji Obronnej i Szkolenia

Wstęp.

Analizując szwedzkie rozwiązania w zakresie Obrony Terytorialnej w artykule Szwecja stawia na Hemvarnet[1] zwrócono uwagę na zasadniczą rolę czynnika społecznego jakim są szwedzkie organizacje proobronne które de facto są umiejscowione w systemie obronnym państwa szwedzkiego. 19 szwedzkich organizacji proobronnych, posiada umowy o współdziałaniu z Gwardią Krajową (Hemvarnet czyli szwedzka Obrona Terytorialna) w ramach których min. prowadzi szkolenia ogóle i specjalistyczne na rzecz Gwardii. Szczególnie interesujące jest działanie jednej z największych organizacji pro obronnych w Szwecji, czyli „Försvarsutbildarna” – Federacji na Rzecz Ochotniczej Edukacji Obronnej i Szkolenia.

1. Podstawowe informacje o „Försvarsutbildarna”

Försvarsutbildarna” – Szwedzka Federacja Na Rzecz Ochotniczej Edukacji i Szkolenia Obronnego – jest dobrowolną obywatelską organizacją pro obronną działającą na terenie całej Szwecji, której misją jest łączenie wielu różnych działań związanych z ochotniczym szkoleniem pro obronnym pod jednym „parasolem”. Głównym celem Försvarsutbildarna jest rekrutowanie i przeznaczanie członków ochotniczego kształcenia pro obronnego realizowanego w ramach szkoleń organizowanych przez Federację do zadań związanych z wolontariatem w szwedzkim systemie obronnym. Działania i szkolenia „Försvarsutbildarna”dedykowane sąna potrzeby szwedzkich Sił Zbrojnych – w szczególności na potrzeby szwedzkiej Obrony Terytorialnej (czyli Gwardii Krajowej) ale też na potrzeby udział szwedzkich Sił Zbrojnych w międzynarodowych misjach humanitarnych i wsparcia pokoju. Drugim istotnym celem jest rekrutowanie i przygotowanie wolontariuszy na rzecz systemu zarządzania kryzysowego szwedzkiego społeczeństwa. Poprzez organizowane szkolenia Federacja kształci ochotników, którzy są wciągnięci do szwedzkiego systemu reagowania kryzysowego – zarówno na szczeblu powiatowym jak i gminnym.

Försvarsutbildarna jako federacja organizacji proobronnych skupia 13 organizacji krajowych o różnych specjalizacjach, 26 organizacji regionalnych, 172 organizacje lokalne, 41 organizacji młodzieżowych. W sumie pod parasolem Försvarsutbildarna działa 29 000 osób, rocznie w szkoleniach organizowanych przez Federację bierze udział 8 000 ochotników[2].

Siedziba Zarządu Federacji Försvarsutbildarna jest w Sztokholmie, a na czele Zarządu stoi Prezes –obecnie w osobie Pana Bertil Garplanda, W składzie Zarządu jest także WiceprezesHakan Staaf, Sekretarz GeneralnyBengt Sandstrom zarządzający Biurem Administracyjnym Federacji, Skarbnik, trzech Dyrektorów i ośmiu członków Zarządu[3]. Bieżącą działalnością Federacji kieruje Biuro Administracyjne na czele którego stoi Sekretarz Generalny wraz z zespołem złożonym z Szefa Administracji, Głównego Księgowego, Specjalisty ds. komunikacji, Managera ds. Szkolenia, Asystentki ds. Edukacji, Dyrektora Centralnego Ośrodka Szkoleniowego. Federacja składa się z 3 Regionów –Północnego, Centralnego i Południowego. Na czele każdego Regionu stoi Regionalny Kierownik Szkolenia (Koordynator). Federacja posiada cztery Ośrodki Szkoleniowe – jedno Główne (Centralne) oraz trzy Regionalne.

2. Zasady uczestnictwa w przedsięwzięciach Försvarsutbildarna.

Do Federacji mogą przystąpić pojedyncze związki lub stowarzyszenia albo kilka związków połączonych np. w federację. Opłata członkowska dla stowarzyszenia to około 50 koron. Aby wziąć udział w kursach organizowanych przez Federację trzeba być członkiem (lub współdziałać) któregokolwiek ze stowarzyszeń lub związków działających w ramach Federacji. W przypadku kiedy ochotnik nie należy do żadnego związku/stowarzyszenia pro obronnego Federacja pośredniczy w rekrutacji i przekazuje formularz złożony za jej pośrednictwem do najbliższego terytorialnie zgodnie z zadeklarowaną specjalizacją stowarzyszenie lub związku.

W ramach Federacji działają stowarzyszenia lokalne, regionalne oraz 13 ogólnokrajowych w tym:

1) Svenska CBRN – Szwedzki Związek Ochrony Przed Bronią Masowego Rażenia– Głównym zadaniem Stowarzyszenia jest zbieranie i zorganizowanie zespołów wolontariuszy z doświadczeniem CBRJ, zarówno wojskowych jak i cywilnych. Ponadto prace stowarzyszenia ukierunkowane są na wsparcie przedsięwzięć związanych z CBRJ i upowszechnianiem wiedzy dt. CBRN w Szwecji, ponadto Stowarzyszenie zajmuje się również organizacja szkoleń.

2) Fallskärmsjägarna – Stowarzyszenie spadochroniarzy jest organizacją non profit, której min. celem jest integracja środowiska spadochroniarzy oraz popularyzacja spadochroniarstwa i rozpowszechnianie wiadomości o szkoleniu spadochroniarzy.

3) Försvarets Fältartister – Stowarzyszenie „Artystów Polowych”– jest organizacją skupiającą ochotników – muzyków, występujących na różnych uroczystościach.

4) Stowarzyszenie Funkcjonariuszy Poczty Polowej Förbundet Fältpostbefä

5) Hemvärnsbefälets Riksförbund (HBR) Stowarzyszenie Oficerów Gwardii Krajowej (Hemvärnet -u)– jest ogólnokrajowym Stowarzyszeniem zajmujące się szkoleniem, edukacją obronną, organizacją kursów i szkoleń.

6) Kavalleri- och Jägarförbundet – Kawalerzyści ze Stowarzyszenia Myśliwych, stowarzyszenie skupiające rezerwę sił specjalnych dla jednostki komandosów Jägarbataljon

7) Kustjägarna– Stowarzyszenie Przybrzeżnych Łowców,skupia członków ukierunkowanych na wsparcie tzw. Straży Przybrzeżnej, która funkcjonuje w ramach Gwardii Krajowej

8) Försvarsutbildarna Miljö och Hälsa – Federacja Edukcaji Obronnej i szkolenia –zdrowie i higiena, jest stowarzyszeniem zrzeszającym inspektorów sanitarnych, ochrony środowiska i zdrowia publicznego działających w sferze obronności państwa,

9) Psyopsförbundet – Stowarzyszenie Operacji Psychologicznych,jest ogólnoszwedzkim stowarzyszeniem zajmującym się działaniami psychologicznymi w konfliktach zbrojnych,

10) Musikerförbundet – Związek Muzyków,skupia członków orkiestr wojskowych służących w szwedzkiej Gwardii Krajowej,

11)Luftvärnsförbundet–Stowarzyszenie Obrony Powietrznej, skupia członków zainteresowanych obroną przeciwlotniczą

12)Befälsföreningen Militärtolkar (MT) Stowarzyszenie Tłumaczy Wojskowych

13)Kriskommunikatörerna – Criscom – Komunikacja podczas kryzysu,skupia dziennikarzy, specjalistów od PR, specjalistów od reklamy zainteresowanych komunikacją w sytuacji kryzysowych, stowarzyszenie zajmuje się min. szkoleniem rzeczników prasowych jednostek wojsk operacyjnych i terytorialnych

3. Szkolenie w ramach „Försvarsutbildarna”.

Szwedzka Federacja Na Rzecz Ochotniczej Edukacji i Szkolenia Obronnego swoją działalność w zakresie szkolenia pro obronnego na potrzeby szwedzkich Sił Zbrojnych prowadzi od 1912 roku. Organizowane kursy (system kursów jest podstawowa metodą prowadzonego szkolenia przez Federację) są planowane, organizowane i prowadzone w porozumieniu z odpowiednimi organami w szwedzkiej armii. Główny wysiłek skierowany jest na potrzeby szwedzkiej Gwardii Krajowej (Hemvarnet), ale z usług szkoleniowych i przeszkolonych ochotników korzystają także wojska operacyjne –szczególnie podczas zapotrzebowania na specjalistów w konkretnej dziedzinie lub specjalizacji. Dlatego „Försvarsutbildarna”podkreśla na swojej stronie internetowej wysoki poziom prowadzonych szkoleń –obejmujący najnowsze trendy w zakresie zarówno taktyki jak i technologii – w wyniku których szkolony otrzymuje kompetencje przydatne w dziedzinie bezpośredniej obrony kraju (Hemvarnet) a także w całym szwedzkim systemie wojskowym oraz np. w operacjach międzynarodowych[4].

Försvarsutbildarna”organizuje szkolenia na różnych poziomach prowadzonej działalności:

– poziom lokalny (poziom gminny – szkolenia realizowane przez organizacje lokalne),

– poziom regionalny (poziom powiatu i regionu – szkolenia realizowane przez związki organizacji i organizacje regionalne),

– poziom centralny (poziom ogólnokrajowy realizowany przez organizacje ogólnokrajowe.

System szkoleniowy dla ochotników realizujących się w ramach organizacji proobronnych jest odpowiednio ukształtowany oraz skorelowany z systemem obronnym państwa i jego potrzebami w związku z czym zawiera jasną „ścieżkę rozwoju”. Pierwszą przygodą dla potencjalnych ochotników do działania w ramach organizacji pro obronnych, służby zawodowej lub służby w Gwardii Krajowej (Obronie Terytorialnej) jest udział w tzw. „Wojskowym weekendzie” – organizowanym przeważnie na szczeblu regionalnym, przez różne organizacje regionalne i ogólnokrajowe. „Wojskowy weekend” to 3 dniowe szkolenie dla ochotników, którzy ukończyli co najmniej 17 rok życia, realizowane w formie obozu (zgrupowania) na którym przekazywane są podstawowe informacje na temat szwedzkich sił zbrojnych, zapoznanie z podstawowym sprzętem i wyposażeniem, podstawy pierwszej pomocy i ochrony zdrowia oraz sprawdzenie się na torze przeszkód. Następnym etapem dla ochotników, którzy po „wojskowym weekendzie” stwierdzili, że chcieliby się szkolić w kierunku pro obronnym jest Grundläggande soldatutbildning för frivilliga (GU-F), czyli podstawowe szkolenie dla wolontariuszy, realizowane w formie dwu tygodniowego ciągłego szkolenia ( w sumie 135 godzin szkoleniowych), gdzie ochotnicy będący obywatelami Szwecji, którzy ukończyli 18 rok życia szkoleni są z zakresu służby wojskowej, ochrony zdrowia i pierwszej pomocy, obsługi broni i taktyki, działania ramach grupy (pododdziału), zasad żołnierskiego zachowania się, podstawowych informacjach o szwedzkich siłach zbrojnych. Jak można dowiedzieć się ze specjalnej strony internetowej dedykowanej dla ochotników zainteresowanych odbyciem pro obronnego przeszkolenia (www.frivilligutbildning.se[5]) -na której podawane są podstawowe informacje i terminy wszelkich szkoleń dla ochotników) GU-F jest szkoleniem o dużej intensywności fizycznej i psychicznej, np. norma czasowa do przebiegnięcia dystansu 2 km to 11 minut i 35 sekund. Kurs zakończony jest wykonaniem zadań praktycznych obejmujących zrealizowane wcześniej zagadnienia. GU-F organizowany jest przez organizacje ogólnokrajowe, np. w roku 2012 min. organizatorami są: Försvarsutbildarna, Riksforbundet Sveriges Lottakarer (SLK), czyli Stowarzyszenie Szwedzkich Wolontariuszek Ruchu Lotta, Sweden Bilkarers Association (SKBR) – Szwedzkie Stowarzyszenie Kierowców, Flygvapenfivilliga – Wolontariusze Sił Powietrznych[6].

Poniżej zamieszczona mapka zawiera oznaczenie miejsc, gdzie w 2012 roku planowane są szkolenia podstawowe w ramach tzw. Grundläggande soldatutbildning för frivilliga (GU-F) – czyli szkolenia podstawowego dla wolontariuszy.

GU –F jest najważniejszym szkoleniem organizowanym przez organizacje pro obronne – kurs uznawany jest przez szwedzkie Siły Zbrojne – gdzie szkolenie to jest zaliczone w poczet służby zarówno przez wojska operacyjne (zawodowe) jak i terytorialne (Gwardię Krajową). Dla ochotników – członków organizacji pro obronnych udział w GU – F otwiera możliwość udziału w kursach specjalistycznychi instruktorskich.„Försvarsutbildarna” oferuje udział w blokach kursów w następującej tematyce[7]:

– dowodzenie, kursy obejmujący teoretyczne i praktyczne aspekty dowodzenia, prowadzony w „warunkach rzeczywistych” – jak, określono na stronach „Försvarsutbildarna” , w ramach kursów dowodzenia realizowane są takie kursy jak np.Direkt ledarskap (zastosowanie bezpośrednie zasad dowodzenia),GB-Led (zasady dowodzenia w szwedzkich Siłach Zbrojnych),Överlevnad – handledare, barmark ( lider survivalu w warunkach zimowych),

– taktyka, kursy obejmujące najnowsze trendy taktyczne, realizowane w formie ćwiczeń bojowych z odpowiednimi scenariuszami, np.:MOUT/SIB Strid i bebyggelse (szkolenie w walce w mieście – tylko dla żołnierzy Gwardii Krajowej [Hemvarnet]),

– technika pola walki, kursy obejmujące min. obsługę broni, np.Vapentjänst Kulspruta 58 (obsługa karabinu maszynowego( ksp) 58,Vapentjänst Granatgevär m/48 (obsługa granatnika Carl Gustav M/48)

Foto: szwedzka broń piechoty – trzy wersje karabinka AK 5 (5,56 x 45 mm)

i karabin maszynowy Ksp 58 (7,62 x 51 mm) – szwedzka wersja belgijskiego FN MAG

– kursy specjalistyczne, takie jak:CBRN – grundkurs (Ochrona przed Bronią Masowego Rażenia – kurs podstawowy,CBRN – varning och rapportering (Ochrona przed Bronią Masowego Rażenia – ostrzeganie i raportowanie,Fältartist – fortsättningskurs (kurs dla członków orkiestr wojskowych),Media Gaming (kurs z zarządzania informacją podczas konfliktu zbrojnego i kryzysu),Psykologiska operationer – gk (prowadzenie operacji psychologicznych),Språkkurs för tolkar – repetition (kurs dla tłumaczy wojskowych),Fysiskt stridsvärde (kurs walki wręcz)

-kursy instruktorskie są najbardziej rozbudowane, co pokazuje jak dużą wagę szwedzkie organizacje pro obronne przywiązują do kształcenia wykwalifikowanej kadry, kursy są zarówno skierowane do osób które będą zajmowały się szkoleniem podstawowym, ogólnym i specjalistycznym, szkoleniem młodzieży oraz będą instruktorami w strukturach administracyjnych „Försvarsutbildarna” :

Instruktörskurs Grunder (podstawowy kurs instruktorski,Instruktörskurs Kurschef Repetitionsutbildning (kurs dla kierowników [managerów] instruktorów),Skjutinstruktör – eldhandvapen (instruktor strzelania z broni krótkiej),kjutinstruktör – gevär 22 hv (instruktor strzelania z broni bocznego zapłonu do kalibru 5, 6 mm [0,22]),Ungdomsinstruktörskurs (kurs instruktora młodzieży),Funktionärskurs – allmän (kurs instruktora administracyjnego – w pracach organizacyjnych „Försvarsutbildarna”), Funktionärskurs – rekrytering/informaton (kurs instruktora administracyjnego – rekrutacja i informacja o „Försvarsutbildarna”).

4. Zasady organizacji, przebieg i świadczenia na kursach „Försvarsutbildarna”.

Kursy organizowane przez „Försvarsutbildarna”trwają około 5-6 dni w zależności od charakteru kursu. Z reguły zaczynają się w niedziele popołudniu a kończą w sobotę po obiedzie. Wcześniej ochotnik otrzymuje pocztą informacje o pozytywnym zakwalifikowaniu się do kursu, do informacji dołączony jest programu kursu, rozkład zajęć oraz dane kierownika/dyrektora kursu a także spis rzeczy które uczestnik powinien ze sobą zabrać. Po przybyciu do ośrodka szkoleniowego uczestnik zostaje zakwaterowany, pobiera sprzęt (np. umundurowanie, jeśli nie posiada), następnie udaje się na spotkanie z Kierownikiem i kadrą kursu na który omówiony jest plan zajęć i kwestie organizacyjne. Po spotkaniu z kadrą reguły jest zorganizowane spotkanie integracyjne uczestników kursu. Od 08.00 dnia następnego (z reguły to poniedziałek) rozpoczynają się zajęcia programowe, które trwają nie mniej niż 8 godzin dziennie z godzinna przerwą na lunch, specyfika niektórych kursów wymaga aby zajęcia były prowadzone wieczorem lub nocą, wtedy kursant ma odpowiedni czas wolny w innych godzinach np. przedpołudniowych. W sobotę rano (ostatni dzień kursu) realizowany jest trening (ćwiczenie) podsumowujący(e), ocena kursu i obsługa sprzętu. Po obiedzie uczestnicy kursu jadą do domu. Ciekawostką jest fakt, iż uczestnicy zakwaterowani w dwu – osobowych pokojach za specjalną dopłatą mogą zmienić zakwaterowanie na pokój jednoosobowy, oraz mogą przywieźć swoją rodzinę (sic!), która także jest kwaterowana na Ośrodku Szkoleniowym za niewielką opłatą za pokój i wyżywienie. W Ośrodkach jest infrastruktura rekreacyjno – sportowa a także komputerowa z której mogą korzystać zarówno uczestnicy kursów w czasie wolnym oraz ich rodziny.

Kursy „Försvarsutbildarna” jako kursy organizowane na potrzeby szwedzkich Sił Zbrojnych są oparte na podobnych świadczeniach socjalnych, które są dostępne dla żołnierzy Hemvarnet-u. Ochotnik otrzymuje zwrot kosztów podróży z miejsca zamieszkania do miejsca szkolenia. Jest to kwota o równowartości biletu kolejowego 2 klasy, ta sama kwota jest zwracana jeśli podróż do miejsca szkolenia odbywała się samochodem. W wyjątkowych przypadkach Biuro „Försvarsutbildarna”zwraca koszty biletów lotniczych, jeśli odpowiednio wcześniej ochotnik uzyskał zgodę na przelot na miejsce szkolenia. Następnym ciekawym świadczeniem jest dieta, która przysługuje ochotnikowi za udział w szkoleniu. Naliczana jest na podstawie dochodów ochotnika i jest to stawka dzienna naliczana na podstawie 90% kwoty zasiłku chorobowego podzielonego przez 365 dni. Dietę tą ustala szwedzki Zakład Ubezpieczeń Społecznych i maksymalnie może ona wynieść 814 SEK[8] a minimalnie 130 SEK. Warunkiem uzyskania świadczenia w postaci diety jest udział w szkoleniu co najmniej 3 dniowym, gdzie czas realizowanego szkolenia był co najmniej 6 godzin dziennie, nie są wypłacane diety za niedzielę (dzień przyjazdu) i sobotę (dzień wyjazdu). Dieta jest wypłacana/przelewana wciągu około 3 tygodni po zakończeniu szkolenia.

Foto:Ośrodek Szkoleniowy Fårö Kursgård

Pozostałe świadczenia przysługujące ochotnikom uczestniczącym w szkoleniach „Försvarsutbildarna” to świadczenia medyczne (także musi być warunek udziału w szkoleniu trwającym więcej niż dwa dni), oraz ubezpieczenie na życie (od wypadków) związane z odbywanymi ćwiczeniami. Ubezpieczenie obejmuje także okres związany z czasem rekreacji (odpoczynku) w Ośrodku Szkoleniowym. Kadra i instruktorzy „Försvarsutbildarna”korzystają z ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej które organizacja także bezpłatnie zapewnia.

5. Działania „Försvarsutbildarna”w zakresie wsparcia Zarządzania Kryzysowego i szkolenia młodzieży.

Bardzo ważnym aspektem działalności Stowarzyszenia „Försvarsutbildarna jest realizacja szkoleń i przedsięwzięć związanych z zarządzaniem kryzysowym. „Försvarsutbildarna”organizuje szkolenia dla ochotników (wolontariuszy), którzy będą tam gdzie nie zawsze na czas będzie mogła dotrzeć pomoc jednostek państwowych lub też będą wstanie wesprzeć te jednostki. W związku z tym ochotnicy są przygotowywani do działań zarówno w rejonach dotkniętych klęskami żywiołowymi, skażeniami, awariami w dostawach energii, lub też rejonu dotkniętego atakiem terrorystycznym. W tej dziedzinie „Försvarsutbildarna” ściśle współdziała ze szwedzką Agencją Zarządzania Kryzysowego Myndigheten för samhällsskydd och beredskap (MSB)[9]a szkolenie jest prowadzone na rzecz wolontariuszy skupionych w Frivilliga resursgrupperna – FRG (odwodowe grupy wolontariuszy) działające w ramachStowarzyszenia Obrony Cywilnej Civilförsvarsförbundet[10]. Szkolenia w zakresie wsparcia antykryzysowego prowadzone są podobnie jak szkolenie obronne –na szczeblu centralnym, regionalnym i lokalnym. Ochotnik rozpoczyna od szkolenia podstawowego trwającego 6 dni w czasie którego zapoznaje się z szwedzkim systemem zarządzania kryzysowego, systemem alarmowania, pierwszą pomocą, zasadami ppoż. i działań w ramach planów awaryjnych, kursy charakteryzują się dużą ilością zajęć praktycznych. Po zakończeniu kursu podstawowego ochotnik może przejść do następnego etapu – zapisać się na kurs specjalistyczny np. CBRN lub kurs liderów zespołów.

Następną istotna dziedziną działalności „Försvarsutbildarna”jest szkolenia dla młodzieży – zarówno chłopców jak i dziewcząt w wieku od co najmniej 15 roku życia do 20 roku życia.

Działalność „Försvarsutbildarna” w zakresie szklenia młodzieży ma następujące cele;

· ułatwienia przyszłej rekrutacji do szwedzkiej armii – zwłaszcza kobiet i osób innych narodowości, na różne stanowiskach w Siłach Zbrojnych,

· informacje na temat wolontariatu i ewentualnej ścieżki kariery w Siłach Zbrojnych,

· informuje o idei powszechnej obrony jako funkcji społecznej i bezpieczeństwa szwedzkiego państwa

· dostarczenie wiedzy i zrozumienia misji i wartości szwedzkich Sił Zbrojnych,

· wzbudzić zainteresowanie przyszłą działalności w dobrowolnych organizacjach obronnych i Gwardii Krajowej

· przygotowanie młodych ludzi do konstruktywnego spędzania wolnego czasu i tworzenia zwartej grupy społecznej

Szkolenie dla młodzieży obejmuje 4 etapy – pierwszy to ukończenie kursu podstawowegoGrundkurs (Gk), drugi to ukończenie kursu zaawansowanegoFortsättningskurs (Fk), trzeci to kurs lidera 1 stopniaLedarskapskurs 1, czwarty to kurs lidera 2 stopniaLedarskapskurs 2 oraz szkolenie centralneCentral kurs. Kursy obejmują zakres podstawowej wiedzy obronnej, pierwszej pomocy, obsługi sprzętu, indywidualnej obrony przeciwchemicznej. Natomiast bardzo wyraźnie w zakresie szkolenia młodzieży zaznaczone są obostrzenia dt. szkoleń bojowych – młodzież który nie ukończyła 18 roku życia nie może być szkolona z zakresu taktyki (w działaniach grupy, drużyny i plutonu), posługiwania się materiałami wybuchowymi. Podobnie ukształtowane są przepisy w zakresie szkolenia z bronią palną – strzelanie z karabinków automatycznych może być realizowane z młodzieżą która ukończyła 17 rok życia – młodzież pomiędzy 15 a 17 rokiem życia ćwiczy na broni pneumatycznej. Dopiero po ukończeniu 18 roku życia młodzież dopuszczana jest do kursów zawierających elementy tożsame z elementami szkolenia GMU (Grundlaggade Militar Utbildning – Podstawowe Szkolenie Wojskowe) realizowanego w Gwardii Krajowej i wojskach operacyjnych nad czym czuwają instruktorzy zatwierdzeni przez Siły Zbrojne.

Przy kwestiach szkolenia młodzieży na zasadach głosu doradczego od 2010 r. w„Försvarsutbildarna” stworzono Radę Młodzieży liczącą 6 osób, z liderem na czele która zwraca się w imieniu szkolonej młodzieży do Zarządu Sekretariatu „Försvarsutbildarna” z problemami i pomysłami dt. organizowanych szkoleń i ich przebiegu.

Zakończenie.

Przykład działania „Försvarsutbildarna” ukazuje jak można i należy w sposób efektywny i zgodny z potrzebami obronnymi wykorzystywać potencjał społeczny jaki dają organizacje społeczne. Szwedzkie rozwiązania w tym zakresie jak widać są bardzo interesujące – zarówno w sferze zainteresowania Sił Zbrojnych jaki i Zarządzania Kryzysowego i Obrony Cywilnej. Znaczący jest też aspekt dotyczący szkolenia młodzieży – który łączy się z jej zainteresowaniem, ukierunkowaniem i przygotowaniem do służby w Siłach Zbrojnych lub do działania w ramach Obrony Cywilnej. Zestawiając model szwedzki z polskimi rozwiązaniami w tej kwestii, umiejscowieniem polskich organizacji pro obronnych w systemie obronnym państwa możemy zadać sobie pytanie dlaczego w Polsce ten naturalny potencjał tkwiący w organizacjach pro obronnych nie jest wykorzystywany. Czy organizacje społeczne które z reguły nie posiadają rozbudowanego aparatu biurokratycznego i które z reguły działają w oparciu o entuzjastów i zapaleńców nie są w sytuacji zawieszenia poboru naturalnym narzędziem zarówno do szkolenia rezerw i kandydatów do służby zawodowej a także do przygotowania ochotników do działań kryzysowych i odbudowy w Polsce Obrony Cywilnej która de facto nie istnieje? Co stoi na przeszkodzie utworzenia w naszym kraju systemu Obrony Terytorialnej opartego na podobnych zasadach jak w Szwecji – przy wykorzystaniu potencjału społecznych organizacji por obronnych? Brak pomysłu, niewiedza, czy brak woli politycznej?

Grzegorz Matyasik – Redaktor naczelny portalu Obronanarodowa.pl

[1]http://www.obronanarodowa.pl/artykuly/display/szwecja-stawia-na-hemvarnet-gwardi-krajowa

[2]http://www.forsvarsutbildarna.se/om_forsvarsutbildarna/forsvarsutbildarna_-_swedish_federation_for_voluntary_defence_education_and_training

[3]http://www.forsvarsutbildarna.se/om_forsvarsutbildarna/svenska_forsvarsutbildningsforbundet/overstyrelsen

[4]http://www.forsvarsutbildarna.se/utbildning_31/utbildning_31_1

[5] frivilligutbildning tow wolnym tłumaczeniu: ochotnicze szkolenie,http://www.frivilligutbildning.se/web/Default.aspx

[6] Organizacje są pośród 19 posiadających specjalne umowy z szwedzką Gwardią Krajową, więcej informacji na temat współpracy zawartych jest tu:http://www.obronanarodowa.pl/artykuly/display/szwecja-stawia-na-hemvarnet-gwardi-krajowa

[7]http://www.frivilligutbildning.se/web/Kursutbud.aspx

[8] SEK- szwedzka korona, przelicznik 8,29 SEK= 1 €, 1 SEK= 0,0565 SEK

[9]https://www.msb.se/sv/

[10]http://www.civil.se/om-oss/

POPRZEDNI ARTYKUŁHańba i chwała – II Wojna Światowa

NASTĘPNY ARTYKUŁGowin o szefie Amber Gold: „Więzienia nigdy na świecie nie są w 100 proc. bezpieczne”

Persona non grata

Blog przeznaczony do publikacji materialów dziennikarzy obywatelskich przygotowanych na zlecenie Nowego Ekranu lub artykulów i listów nadeslanych do Redakcji

422 publikacje

0 komentarze