Składamy zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa ws. IPN

Poniżej przedstawiamy treść uzasadnienia zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa ws. sprzedaży siedziby IPN.

Uzasadnienie:

Instytut Pamięci Narodowej – Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu został powołany na mocy Ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu (tekst jednolity: Dz. U. 2007 r. Nr 63 poz. 424, ze zm.). O wadze tej instytucji dla Narodu Polskiego świadczą zapisy preambuły ustawy w której czytamy, iż „Mając na względzie:

– zachowanie pamięci o ogromie ofiar, strat i szkód poniesionych przez Naród Polski w latach II wojny światowej i po jej zakończeniu,

– patriotyczne tradycje zmagań Narodu Polskiego z okupantami, nazizmem i komunizmem,

– czyny obywateli dokonywane na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego i w obronie wolności oraz godności ludzkiej,

– obowiązek ścigania zbrodni przeciwko pokojowi, ludzkości i zbrodni wojennych,

– a także powinność zadośćuczynienia przez nasze państwo wszystkim pokrzywdzonym przez państwo łamiące prawa człowieka, jako wyraz naszego przekonania, że żadne bezprawne działania państwa przeciwko obywatelom nie mogą być chronione tajemnicą ani nie mogą ulec zapomnieniu – stanowi się, co następuje:”

Do zadań Instytutu należy między innymi gromadzenie i zarządzanie dokumentami organów bezpieczeństwa państwa, sporządzonymi od 22 lipca 1944 r. do 31 lipca 1990 r., prowadzenie śledztw w sprawie zbrodni nazistowskich i komunistycznych oraz prowadzenie działalności edukacyjnej.

Siedziba Instytutu mieści się w Warszawie przy ul. Towarowej 28. Nieruchomość ta, będąca własnością RUCH S.A., została przekazana w użytkowanie Instytutu na mocy porozumienia zawartego między Skarbem Państwa a spółką RUCH S.A. w dniu 5 października 2000 r. Intencją stron tegoż porozumienia miało być zapewnienie RUCH S.A. nieruchomości zamiennej w zamian za oddanie na własność nieruchomości przy ul Towarowej. Brak realizacji porozumienia, tj. zaoferowania RUCH S.A. nieruchomości zamiennej ze strony Skarbu Państwa spowodowała podjęcie rozmów w przedmiocie sprzedaży nieruchomości. Stało się to tym bardziej palące, że w 2010 r. doszło do prywatyzacji RUCH S.A.

Spółka przedstawiła Skarbowi Państwa ofertę zakupu nieruchomości za kwotę 30 mln zł. netto. Co istotne, owa oferta uwzględniała poniesione przez Skarb Państwa znaczące nakłady na dostosowanie obiektu dla potrzeb Instytutu, a to nakłady niebagatelne bo wynoszące ponad 17 mln zł. Instytut nie miał wystarczających środków aby zapłacić za nieruchomość, tym bardziej że budżet Instytutu na rok 2012, został zmniejszony o kwotę ponad 36 mln zł.  Tym samym Instytut nie był w stanie zakupić tej nieruchomości z własnych środków. W związku z powyższym, w dniu 22 lutego 2012 r. Prezes Instytutu zwrócił się do Ministra Finansów o uruchomienie środków z rezerwy celowej budżetu państwa, z przeznaczeniem na zakup nieruchomości przy ul. Towarowej 28. Na prośbę Ministerstwa Finansów Instytut uzyskał od RUCH S.A., zgodę na rozłożenie płatności na dwa lata. Co więcej, Instytut zadeklarował możliwość wyasygnowania 5 mln zł z własnego budżetu na 2012 r. na zakup nieruchomości. Przez ponad cztery miesiące Ministerstwo Finansów zwlekało z udzieleniem odpowiedzi i dopiero w dniu 5 lipca 2012 r. poinformowało, że ewentualne środki na wykup budynku mogą pojawić się w drugim półroczu 2012 r. i to w razie niewykorzystania ich przez innych dysponentów budżetu.

Niestety w dniu 20 sierpnia 2012 r. Prezes Instytutu otrzymał pismo informujące go, że RUCH S.A. sprzedała zajmowaną przez Instytut nieruchomość przy ul. Towarowej 28. W konsekwencji obecnie niemożliwe stało się nabycie tej nieruchomości przez Skarb Państwa i oznacza to konieczność opuszczenia dotychczasowej siedziby przez Instytut.

Co więcej, w dniu 26 czerwca 2012 r. spółka RUCH S.A. złożyła pozew przeciwko Skarbowi Państwa – Instytutowi Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu o zapłatę kwoty ponad 41 mln zł. tytułem wynagrodzenia za korzystanie przez Instytut z nieruchomości przy ul. Towarowej 28 w okresie od 31 maja 2002 do 31 maja 2012, wraz z ustawowymi odsetkami. Pozew ten jest także konsekwencją niezrealizowania przez Skarb Państwa porozumienia z 5 października 2000 r., a także nieuwzględnienia przez Ministra Finansów wniosku o uruchomienie środków z rezerwy celowej budżetu państwa.

O tych wydarzeniach obszernie donoszą media oraz potwierdza je komunikat rzecznika prasowegoumieszczony na oficjalnej stronie internetowej Instytutu http://www.ipn.gov.pl/portal/pl/1/9305/Informacje_prasowe.html.

Takie działania Ministra Finansów, są wysoce nieodpowiedzialne, niegospodarne i mogą powodować ogromne straty finansowe Skarbu Państwa. Są tym samym działaniami na szkodę interesu publicznego. Co ważne, straty jakie może ponieść Skarb Państwa mogą sięgać dziesiątek milionów złotych. Znalezienie budynku na wolnym rynku, jego adaptacja do potrzeb Instytutu, w tym magazynu akt tajnych, bezpiecznego systemu teleinformatycznego, opłata czynszu, pociągnie za sobą ogromne koszty, które i tak będzie musiał ponieść budżet państwa. Jest to tym bardziej prawdopodobne, iż Minister Skarbu Państwa poinformował Instytut, że nie dysponuje na terenie Warszawy nieruchomością odpowiadającą jego potrzebom. Taka odpowiedz pozostaje w sprzeczności z zapisami ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. 2010 r. Nr 102 poz. 651 ze zm.), w szczególności z art. 51 tejże ustawy obligującego Ministra Skarbu Państwa do wyposażenia nowo powoływanej państwowej osoby prawnej, w nieruchomości niezbędne do jej działalności.

Wszystkich tych kosztów można by uniknąć, gdyby Minister Finansów dopełnił swoich obowiązków i zabezpieczył w budżecie środki na zakup nieruchomości przy ul. Towarowej 28. Tak się jednak nie stało i tym samym zachodzi uzasadnione podejrzenie, iż swoim zachowaniem wypełnił znamiona przestępstwa z art. 231 § 1 kodeksu karnego.

Zatem, mając na uwadze art. 304 § 1 kodeksu postępowania karnego, jak również art. 231 § 1 kodeksu karnego, przekazuję niniejszą informację do dyspozycji Prokuratury.

Andrzej Romanek

Poseł na Sejm RP