Skarga do Izby Kontroli Nadzwyczajnej

Zważyć należy, że sfingowane procesy karne II K 38/19, II K 851/18, II K 900/19 przeciwko pokrzywdzonemu Grzegorzowi Niedźwieckiemu i Tadeuszowi Gałowi, prowadzone z przekroczeniem uprawnień i naruszeniem warunków odpowiedzialności karnej oraz Polskiej Karty Praw Ofiary, są skutkiem obstrukcji organu egzekucyjnego i koterii sędziów sądu drugiej instancji.

Sąd Najwyższy

Izba Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych

Skarga

dotycząca przewlekłości postępowania przed sądami powszechnymi i naruszenia prawa do rzetelnego procesu sądowego przy rozpatrywaniu skarg na przewlekłość postępowania I Co 441/16

W dniu 9 kwietnia 2019 r. złożyłem skargę na przewlekłość postępowania przed Sądem w sprawie I Co 441/16.

W dniu 26 września 2019 r. Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze wydał postanowienie II S 14/19 o oddaleniu skargi na przewlekłość postępowania I Co 441/16. Postanowienie wydano z naruszeniem zasady nemo iudex in causa sua oraz art. 11 ustawy o skardze. Postępowanie jest nieważne z mocy art. 379 pkt 4 k.p.c. w zw. z art. 48 § 1 pkt 1 k.p.c., ponieważ orzekał w nim SSO Wojciech Damaszko będący wyłączonym ze sprawy z mocy ustawy w związku z procesem karnym II K 38/19 przeciwko skarżącemu Grzegorzowi Niedźwieckiemu, które dotyczy sposobu prowadzenia przez obie instancje przedmiotowego postępowania egzekucyjnego I Co 441/16.

W dniu 2 kwietnia 2020 r. złożyłem ponowną skargę na przewlekłość postępowania I Co 441/16.

W dniu 11 maja 2020 r. Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze z naruszeniem zasady nemo iudex in causa sua postanowieniem II S 8/20 odrzucił skargę na przewlekłość postępowania I Co 441/16 sprzeczne z prawem, z naruszeniem art. 8 ust. 1 i art. 14 ust. 1 ustawy o skardze, który mówi, że Skarżący może wystąpić z nową skargą /…/ w sprawie egzekucyjnej lub innej dotyczącej wykonania orzeczenia sądowego – po upływie 6 miesięcy (a nie po 12), od daty wydania przez sąd orzeczenia.

W dniu 15 maja 2020 r. złożyłem pismo przewodnie (stwierdzające bezwzględną nieważność czynności prawnej II S 8/20) oraz ponowną skargę na przewlekłość postępowania I Co 441/16.

W dniu 31 sierpnia 2020 r. Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze z naruszeniem zasady nemo iudex in causa sua postanowieniem II S 13/20 odrzucił skargę na przewlekłość postępowania I Co 441/16 sprzeczne z prawem, z naruszeniem art. 8 ust. 1 i art. 11 oraz art. 14 ust. 1 ustawy o skardze, który mówi, że Skarżący może wystąpić z nową skargą /…/ w sprawie egzekucyjnej lub innej dotyczącej wykonania orzeczenia sądowego – po upływie 6 miesięcy (a nie po 12), od daty wydania przez sąd orzeczenia.

W dniu 5 września 2020 r. złożyłem ponowną skargę na przewlekłość postępowania I Co 441/16, wskazując jednocześnie bezwzględną nieważność czynności prawnej II S 13/20.

W dniu 14 września 2020 r. zająłem stanowisko, że pismo procesowe z dnia 5 września 2020 r. nie jest wnioskiem o wznowienie postępowania skargowego II S 13/20, tylko ponowną skargą na przewlekłość postępowania I Co 441/16.

W dniu 6 października 2020 r. Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze z naruszeniem zasady nemo iudex in causa sua postanowieniem II S 18/20 odrzucił skargę na przewlekłość postępowania I Co 441/16 sprzecznie z prawem, z naruszeniem art. 8 ust. 1 ustawy o skardze i bez uzasadnienia.

W dniu 21 października 2020 r. złożyłem zawiadomienie o nieważności postępowania II S 18/20 w związku z bezwzględną nieważnością czynności prawnej oraz naruszeniem zasady iudex inhabilis.

W dniu 21 października 2020 r. złożyłem ponowną skargę na przewlekłość postępowania I Co 441/16.

W dniu 16 listopada 2020 r. Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze z naruszeniem zasady nemo iudex in causa sua postanowieniem II S 21/20 odrzucił skargę na przewlekłość postępowania I Co 441/16 sprzeczne z prawem, z naruszeniem art. 8 ust. 1 ustawy o skardze i powołując się na art. 5 ust. i ustawy o skardze, mimo, iż sprawa zawisła (postępowanie jest w toku), nie zwrócono tytułu wykonawczego wraz z wnioskiem wierzycielowi i nie przeniesiono akt sprawy do archiwum. Postępowanie w sprawie nie jest pisemnie zakończone.

W dniu 23 listopada 2020 r. złożyłem ponowną skargę na przewlekłość postępowania I Co 441/16, którego nie umorzono i nie zakończono.

W dniu 2 grudnia 2020 r. złożyłem uzasadnienie prawne skargi na przewlekłość postępowania I Co 441/16 – I Co 154/20.

Oczekuję stwierdzenia nieważności postępowań odwoławczych sprzecznych z prawem w związku z bezwzględną nieważnością czynności prawnej, w szczególności w stosunku do postępowań II S 14/19, II S 8/20 oraz II S 13/20 w związku z naruszeniem zasady iudex inhabilis, art. 14 ust. 1 ustawy o skardze i nakazanie rozpatrzenia skarg na przewlekłość postępowania I Co 441/16 – I Co 154/20 zgodnie z prawem, ponieważ skargi złożone zostały w ustawowym terminie, bądź rozstrzygnięcie tych skarg na przewlekłość postępowania przez Izbę Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych.

Zważyć należy, że sfingowane procesy karne II K 38/19, II K 851/18, II K 900/19 przeciwko pokrzywdzonemu Grzegorzowi Niedźwieckiemu i Tadeuszowi Gałowi, prowadzone z przekroczeniem uprawnień i naruszeniem warunków odpowiedzialności karnej oraz Polskiej Karty Praw Ofiary, są skutkiem obstrukcji organu egzekucyjnego i koterii sędziów sądu drugiej instancji.

Z wyrazami szacunku

Grzegorz Niedźwiecki – 5007 dni co stanowi 13 lat, 8 miesięcy i 14 dni represjonowany