Polityczny gorset

Dzisiaj przyszła nam ochota na użycie damskiej części garderoby jako metafory opisującej naszą zaściankową rzeczywistość. Trochę szkoda, bo część ta jest z reguły zapowiedzią wszystkich niezwykłości tego, co pod nią a nasza rzeczywistość niestety inaczej:   Pieśń to będzie o gorsecie Lecz nie takim, który ściska To miejsce damy, no wiecie (Pod nim erotyczna przystań).   Choć podobne ma zadania Jak ten z ramy i fiszbinów Zmusić nas do odchudzania Kontrolować napływ płynów.   Ale nade wszystko w świecie O taką kontrolę chodzi Co tyczy nienarodzonych dzieci O to, kto komu dogodzi   Kto w nocniku rękę trzyma Co kto chowa pod bielizną Jakiej fuchy ktoś się ima Kto na sesji sobie przysnął.   Potem o tę igłę małą Co […]

Dzisiaj przyszła nam ochota na użycie damskiej części garderoby jako metafory opisującej naszą zaściankową rzeczywistość. Trochę szkoda, bo część ta jest z reguły zapowiedzią wszystkich niezwykłości tego, co pod nią a nasza rzeczywistość niestety inaczej:

Pieśń to będzie o gorsecie

Lecz nie takim, który ściska

To miejsce damy, no wiecie

(Pod nim erotyczna przystań).

Choć podobne ma zadania

Jak ten z ramy i fiszbinów

Zmusić nas do odchudzania

Kontrolować napływ płynów.

Ale nade wszystko w świecie

O taką kontrolę chodzi

Co tyczy nienarodzonych dzieci

O to, kto komu dogodzi

Kto w nocniku rękę trzyma

Co kto chowa pod bielizną

Jakiej fuchy ktoś się ima

Kto na sesji sobie przysnął.

Potem o tę igłę małą

Co się w stogu zagubiła

Czasem o myśl nazbyt śmiałą

Która komuś nie jest miła.

Spraw do sporu nazbyt wiele

I się mnożą, jak karaluch

Pośród trele i morele

Jan Kowalski z małych maluch.

Ledwo dycha ledwo sapie

Prosi się popuścić sznurka

Przez gorset dech trudno łapie

A tu deja vu – powtórka.

Chciałby zrzucić gorset wstrętny

Lecz mu od lat wrasta w skórę

Przez co umysł jego mętny

Mętną ma progeniturę.

Chciałby krzyknąć w złości-tyjmy!

Lecz ten gorset inny przecie

To jest gorset z tych partyjnych

Najmocniejszy w całym świecie.

Z pozdrowieniami Liber