Bez kategorii

Oby nie było: „dziura w ziemi a na wierzchu łgarz”

29/05/2011

428 Wyświetlenia

0 Komentarze

6 minut czytania

Chwilowa przerwa w grilowania. Znów pogoda dla politykowania. Tytuł nawiązuje do amerykańskich kopalń srebra z okresu wielkiego kryzysu.

Na Podkarpaciu chcą się dogadać niszowe partie, aby stworzyć wspólny komitet wyborczy. Ponieważ nawiązały kontakt z think tankiem „Partia50plus” nie odmówiłem. Obiecałem, że stworzę materiał do dyskusji. Układające się strony mają korzystać z „mojej produkcji” na nE począwszy od notki Filary państwowości naszej

Postawiłem jeden warunek. Żadnego „nie, bo nie”. Nad wszystkimi postulatami dyskutujemy zgodnie z metodyką SWOT. Na pierwszy ogień ma iść ankieta, aby wstępnie zorientować się jak poszczególne postulaty będą postrzegane. Respondenci mają odpowiedzieć czy proponowane postulaty niosą ze sobą perspektywę:

zmiany korzystnej „+”
nie wniosą niczego „0”
zmiany niekorzystnej „–”

zarówno w odniesieniu dla nich samych jak i dla państwa.

Korzystam z tego, że blogerzy mają cięte języki i coś zaatakują. Potraktuję to jako działanie „pro publico bono” i dopracuję ankietę. Dlaczego nie mam mieć praktycznych korzyści z blogowania?

Ankieta

Postulat

Cel

Skutek dla:

Ciebie

Państwa

Naprawa polityki

Doprowadzenie do faktycznego rozdziału władzy wykonawczej, ustawodawczej i sądowniczej poprzez wyeliminowanie możliwości pełnienia przez posłów wszelkich funkcji w administracji rządowej.

– Zmuszenie partii politycznych do artykulacji interesów społecznych w programach wyborczych i wyeliminowanie raka lobbingu z polskiego życia politycznego,

– Zmuszenie partii politycznych do tworzenia rezerw kadrowych dla władzy wykonawczej.

–

Zastąpienie subwencji budżetowej na działalność partii politycznych subwencją obywatelską tworzoną z kwotowych odpisów w deklaracji PIT (na podobieństwo finansowania organizacji pożytku publicznego)

– Realne upowszechnienie biernego prawa wyborczego poprzez obniżenie progu inicjatywy politycznej dla nowych partii mających „zdolność parlamentarną”.

– Wprowadzenie realnej kontroli nad działalnością partii politycznych w trakcie trwania kadencji władz.

–

Nowa architektura finansowa.

Przywrócenie państwu korzyści z emisji pieniądza poprzez zastąpienie emisji fiducjarnej (na poczet długu bankowego) emisją rzeczywistą dla poprawienia procesu wymiany dóbr przy wzroście PKB.

– Wyeliminowanie obciążeń społeczeństwa renta emisyjną banków. Zwiększenie popytu na produkowane dobra.

– Eliminacja sztucznego zadłużenia budżetu i obywateli.

–

Wyeliminowania możliwości wtórnej emisji pieniądza przez banki komercyjne. Doprowadzenie do konieczności pełnego pokrycia pożyczek wkładami.

– Zapewnienie realnej wartości waluty.

–

Skierowanie kwot emisji pieniądza głównie do systemu emerytalnego.

– Stabilizacja systemu emerytalnego.

–

Zdynamizowanie gospodarki

Poszerzenie prawnych możliwości tworzenia przedsiębiorstw o spółkę „właścicielsko – pracowniczą” z kapitałem właścicielskim i własnością pracowniczą.

– Stworzenie możliwości kształtowania się partnerskiego modelu stosunków przemysłowych w procesie pracy.

– Otwarcie możliwości przejmowania przez przedsiębiorstwa funkcji ubezpieczyciela w obszarze „filaru kapitałowego”.

–

Wprowadzenie zmian w systemie emerytalnym umożliwiających spółkom właścicielsko-pracowniczym i ich związkom (klastrom) włączania zarachowanych funduszy filaru kapitałowego do obrotu gospodarczego we własnych przedsiębiorstwach bezpośrednio – z pominięciem OFE i giełdy.

– Stworzenie możliwości szybkiego dokapitalizowania przedsiębiorców sektora MiŚP funduszami emerytalnymi. Dotychczas s tej możliwości mogły korzystać jedynie spółki giełdowe.

– Pozyskanie przez przedsiębiorców lojalnych pracowników skłonnych bardziej angażować się w poprawę kondycji ekonomicznej swych firm.

– Korzystna zmiana wizerunku przedsiębiorcy oraz celów działania firm.

–

Stworzenie prawnych możliwości „produktowej” integracji przedsiębiorców w oparciu o koncepcję „przesunięcia momentu sprzedaży kosztów wszystkich kooperantów na moment sprzedaży produktu końcowego” (na podobieństwo japońskich keiretsu pionowych, koreańskich czeboli).

– Rozwój klastrów produktowych dających możliwość małym i średnim przedsiębiorcom działania w „dużej skali” w oparciu o siłę klastra przy zachowaniu wszelkich prerogatyw jako właściciela i zarządcy.

– Prawne udostępnienie formy organizacyjnej, szczególnie przydatnej do gospodarczej aktywizacji obszarów wiejskich.

–

Każdy komentarz, a zwłaszcza złośliwy, mile widziany.