Którędy wyjść ze stanu zapaści

Nawiązując do mojej publikacji „Polska w Europie” i poprzedniej „Ratunek dla Polski i Europy” i mając na względzie różne wypowiedzi na ten temat uważam, że czas dojrzał do rozważenia dróg wyjścia ze stanu klęski, w jakim się Polska znalazła. Składają się na nią trzy zasadnicze elementy:

– depopulacja grożąca nieuchronnym wymieraniem narodu,

– degradacja funkcji administracyjno społecznych państwa,

– niedostateczna efektywność polskiej gospodarki.

Z przebiegu wydarzeń ostatniego ćwierćwiecza wynika, że ten stan nie jest przypadkowy, lecz został zaprogramowany i konsekwentnie realizowany korzystając z przemian ustrojowo politycznych, które nastąpiły w rezultacie upadku sowieckiego imperium.

Zapatrzeni w dawny podział Europy z zadowoleniem przyjęliśmy przejście do zachodniej jej części reprezentowanej przez UE, nie zauważyliśmy jako polskie społeczeństwo, że w rezultacie równoczesnego rozpadu Sowietów i praktycznego wycofania z Europy amerykańskiego dozoru, powstał nowy układ rosyjsko niemiecki dyktujący stosunki wewnątrz europejskie.

UE odgrywa w tym układzie rolę dekoracji ukrywającej prawdziwe oblicze nowej Europy. Rolę wiodącą przejęły na siebie Niemcy, dla których stosunki z Rosją są ważniejsze aniżeli z innymi krajami Europy. W oparciu o możliwość eksploatacji rosyjskich zasobów i otwarcia związanych z Rosją rynków widzą możliwości dalszego rozwoju swojej potęgi gospodarczej i wzrostu wpływów politycznych.

Te wydarzenia stanowią jedynie tło dla konkretnego podziału stref wpływów, a praktycznie – panowania. Niemcy, rozdające karty w tej grze, łaskawie zgodziły się na pozostawienie w rosyjskiej strefie panowania Ukrainy i Białorusi zatrzymując sobie całą środkową Europę. Obie strony najwyraźniej uzgodniły wzajemne poparcie w kwestii ustanawiania swojego dominium, a także stosowny podział ról w rozgrywce.

Ze względu na fakt, że Polska i Ukraina stanowią największe państwa w ustalonych strefach szczególną uwagę poświęcają obie strony na stosowne zredukowanie ich pozycji.

Niemcy w odniesieniu do Polski zastosowały metodę redukcji poziomu gospodarki, utrzymywania wysokiego bezrobocia i masowej emigracji zarobkowej powodującej depopulację Polski.

Jest to cel tak ważny, że Niemcy świadomie zrezygnowały z korzyści, jakie mogły im przynieść kooperacja z takimi dziedzinami polskiego przemysłu jak hutnictwo, przemysł okrętowy, maszyn i urządzeń transportowych, chemiczny itd.

Wymusiły drogą działań bezpośrednich, lub korzystając z dyspozycyjności aparatu unijnego likwidację całych gałęzi gospodarki, równocześnie pilnując utrzymywanie na jak najniższym poziomie tych dziedzin, które jeszcze pozostawiono Polsce.

Rosja pomaga Niemcom głównie przez stosowanie wobec Polski dyskryminujących warunków handlowych z poziomem cen gazu i szykanami w stosunku do polskiego eksportu do Rosji na czele.

Równocześnie obie strony prowadzą ofensywę polityczną w stosunku do Polski oskarżając ją o grzechy, które sami w stosunku do Polski zawinili.

Prowadzona na skalę światową akcja szkalowania Polski przynosi rezultaty w postaci rozpowszechniającej się negatywnej opinii o Polakach jako antysemitach, szowinistach i zacofanych cywilizacyjnie.

Sprzyja temu postawa rządu warszawskiego niereagującego na oszczerczą kampanię, a nawet uczestniczącego w wielu antypolskich akcjach.

W tych okolicznościach celowych działań w kierunku degradacji Polski ze strony polskiej muszą być zastosowane środki nadzwyczajne.

Przede wszystkim musi być powstać ogólnonarodowy ruch odrodzenia narodowego, który podejmie się trudu wydobycia Polski ze stanu zapaści.

Musi być przywrócona chrześcijańska i narodowa postawa całego polskiego społeczeństwa obejmująca wszystkie aspekty życia narodu począwszy od wychowania dzieci, organizacji życia rodzinnego, przez małe społeczności do działań o zasięgu ogólno państwowym.

Tylko mając na względzie przyszłość i dziejową misję narodu można zmobilizować powszechne siły do działań konkretnych.

Trzeba zacząć od odbudowy życia rodzinnego przez tworzenie warunków materialnych, intelektualnych i moralnych dla umocnienia i rozwoju polskiej rodziny.

Równoległym krokiem jest niezbędne budowanie samorządnych wspólnot opartych na solidarnym współdziałaniu i wzajemnej pomocy.

Musi być przebudowany cały system edukacyjno wychowawczy, który w założeniu ma służyć ludziom a nie „państwu”, czyli rządzącym.

Instytucje szkolno wychowawcze powinny być tworzone i prowadzone w ścisłej współpracy z rodzicami, którzy mają swobodny dostęp do wybranych placówek. Pociąga to za sobą sposób finansowania placówek edukacyjnych.

W służbie zdrowia musi być odpowiednio wyposażona podstawowa instytucja lekarza rodzinnego, a cała służba odciążona od nieznośnego i kosztownego ucisku biurokracji stanowiącej obecnie żerowisko dla warstwy rządzącej. Podobnie jest zresztą we wszystkich służbach publicznych, a szczególnie w intratnych stanowiskach przedsiębiorstw skarbu państwa.

Podstawowym zagadnieniem jest rozwój gospodarczy Polski służący ludziom bezpośrednio i w postaci możliwości pozyskania środków budżetowych dla organów samorządowych i ogólnopaństwowych.

Bezpośrednia służba to przede wszystkim dostarczanie miejsc pożytecznej pracy w zamian za godziwe wynagrodzenie. Współcześnie polska gospodarka nie dostarcza ani jednego ani drugiego.

Podobnie jak to zamieściłem niemal przed dwudziestu laty w programie dla AWS /nota bene zatwierdzonym przez Radę Krajową AWS, ale nigdy nie tylko, że nie zrealizowanym lecz nawet nie podjętym przez rząd Buzka/

– motorami rozwoju polskiej gospodarki powinny być:

– intensyfikacja eksportu,

– budownictwo mieszkaniowe,

– zwiększenie wewnętrznego popytu na polskie produkty.

Wzrost eksportu wymaga stworzenia sprzyjających warunków promocyjnych, a szczególnie finansowych zarówno przez tani kredyt jak i stosowne relacje walutowe. Prowadzona obecnie wielkim kosztem aprecjacja złotówki nie sprzyja eksportowi, a w żadnym wypadku Polska nie może w okresie przyśpieszonego rozwoju wchodzić do strefy euro.

W dziedzinie budownictwa mieszkaniowego musi być otwarta droga dla budownictwa indywidualnego w różnych formach, administracja państwowa i samorządy powinny zadbać o zapewnienie taniego kredytowania, działek budowlanych i infrastruktury. W celu nadrobienia zaległości budownictwo mieszkaniowe powinno być zwiększone do około 300 tys. mieszkań rocznie, a specjalny nacisk położony na budownictwo domów jednorodzinnych o rozmiarach umożliwiających zamieszkanie przez rodziny wielopokoleniowe.

Poprzez wszystkie polskie media, w szkołach i innych instytucjach powinna być prowadzona akcja promocji polskich wyrobów, które dla tego celu powinny być specjalnie oznakowane.

Prawo do takiego znaku musi być zastrzeżone dla producentów będących polską własnością przynajmniej w 50%.

W celu stworzenia omawianych warunków musi być zmieniona forma polskiej państwowości, do dnia dzisiejszego nie straciła mocy prawnej polska konstytucja z 1935 roku z zapisami z 1921 roku i na jej założeniach powinna być budowana polska niepodległa państwowość.

Podstawowym problemem jest stosunek do UE, a raczej do poleceń unijnej administracji.

Polska powinna ostro zaprotestować przeciwko oczywistej dyskryminacji prowadzonej w stosunku do polskiej gospodarki, a także przez stworzenie odpowiedniego lobby wymuszenie zrównania praw członkowskich w kwestiach dotacji, limitów produkcyjnych, obrotów wewnątrz Unii, a także prowadzenie wspólnej polityki eksportowej i importowej na zewnątrz UE.

Dotyczy to szczególnie jednolitego programu energetycznego.

Ponadto UE powinna podjąć się realizacji ogólnounijnego programu komunikacyjnego włączając w to wspólne inwestycje.

Celem jest stworzenie wolnego i równego dla wszystkich członków europejskiego rynku.

Tylko spełnienie tych warunków umożliwi Polsce i innym krajom normalny rozwój i jeżeli UE ich nie spełni powinna być rozwiązana na rzecz innej, bardziej wydajnej i sprzyjającej narodom europejskim –formy współdziałania krajów Europy.