Bez kategorii

KLUCZOWE PYTANIA tajnego współpracownika S.B. ministra cyfryzacji i administracji.

10/08/2012

480 Wyświetlenia

0 Komentarze

9 minut czytania

Michale nie wiem czy już dostałeś po mordzie od JKM .

KLUCZOWE PYTANIA

Jest ich kilka, ale może trzeba przedstawić je kolejno. Czy władza musiała tak postąpić/zwolnić, nie aresztować, choć dawać odpór ustami

Urbana i Kiszczaka/,czy raczej chciała i mogła tak uczynić? Presja

międzynarodowa, potęgujący się kryzys gospodarczy, obowiązek spełniania

wymogów, MPW- wszystkie te czynniki sugerują, iż władza dokonała

swojego kroku pod naciskiem. Chociaż oczywiście-tylko w niewielkiej

mierze – był to nacisk wyrastający z naszej, społecznej postawy. Zarazem

jednak, wszystkie te czynniki do końca nie uzasadniają podjętej decyzji.

Może zatem władza chciała społeczeństwu przedstawić swoją siłę

i mądrość, podreperować opinię i zdobyła się na gest bezprecedensowy.

Ale dlaczego? Nie przywykliśmy do tego, by traktować ekipę generała

jako pierwszą w historii PRL-u, która dostrzegając nadciągający wybuch społeczny, postanawia zrobić ruch wyprzedzający. U jego podstaw

leży przekonanie/głoszone obecnie w oficjalnej prasie/, iż reforma

gospodarcza może odnieść skutek jedynie wówczas, gdy nastąpi liberalizacja życia politycznego/a za tym pójdzie pomoc Zachodu/.Jeśli

więc władza chce uprzedzić bieg wydarzeń, który mógłby rozwinąć się

dla niej niekorzystnie/dół gospodarczy i skumulowany wybuch społeczny/,

to musi zgodzić się na minimum reform politycznych, ale zarazem

chce granice owego minimum sama wyznaczyć. Stanie się to możliwe/z

punktu widzenia władzy!/,gdy równocześnie-osłabiona zostanie" Solidarność"/ i nie będzie miała siły, by stanąć na czele ewentualnego

wybuchu społecznego/, a władza znajdzie społecznie wiarygodnego partnera, przy pomocy którego zbuduje nowe instytucje niezależnego życia

publicznego / np. Kościół…?/.Władza gra w sytuacji przymusowej,

ale chce ją zmienić na sytuację dla siebie dogodną.

Następne pytanie kluczowe :czy "Solidarność" można osłabić?"Solidarność

więziona, podziemna-tworzyła mit, martyrologię i nadzieję."Solidarnośćuwolniona i ujawniona/na szczęście nie cała!/jest również niebezpieczna

dla władzy, bo może odwołując się do tradycji i ku przyszłości przejąć

i zorganizować każdy rodzaj społecznego niezadowolenia. Ale

może to uczynić wówczas, gdy będzie silnym podmiotem politycznym, żywym programowo, prężnym organizacyjnie, inspirującym energię społeczną

Tego władza chce uniknąć i do tego nie dopuści. Dlatego stara się

ruch jawnej "Solidarności" sparaliżować i zepchnąć do politycznego lamusa.

Jeżeli działania Tymczasowej Rady okazałyby się wyizolowane i

kanapowe- wtedy nie będzie to zadanie specjalnie trudne. Jeżeli natomiast

ruch jawny zyska czynne poparcie społeczne /czego jeszcze nie

czuje się w powietrzu../, zarówno w postaci jawnych deklaracji rożnych

środowisk pracowniczych, jak i stwarzania przez podziemie nacisku na władze w postaci radykalnych nawet żądań, to władza chcąc nie

chcąc będzie musiała partnerską podmiotowość polityczną "Solidarności"

uznać bardziej wyraźnie, niż czyni to obecnie. Tylko. że w naszych

działaniach nie powinno być niezdecydowania, asekuracji, lęku przed

nowym-bo wówczas zostawimy" jawniaków w korytarzach władzy. Jednak

nasza siła nie może polegać tylko na rzucaniu populistycznych haseł.

Zbyt ostre żądania, lub zbyt naiwne/np. podwyżek płac/utrudnią jedynie

powstanie pola możliwego kompromisu. Osłabią pozycję Tymczasowej

Rady "Solidarności".

Najsilniejszą bronią "Solidarności" są autentyczne i niezależne więzi

społeczne. Tworzą je i podtrzymują działacze-zahartowani, doświadczeni, choć zmęczeni . Być może, patrząc nieco sceptycznie, jedynym realnym

efektem tego, co działo się od Sierpnia’80 jest to, iż w Polsce na

rożnych polach konspiracyjnych działa kilkanaście tysięcy ludzi. Czy

jest sens ryzykować ich pełne ujawnienie? Czy to jest ten moment?

Czy władza przypadkiem tylko na to nie czeka? Można odpowiedzieć, że :

na pewno nie będziemy ujawniać działaczy i struktur, dopóki Związek

nie uzyska gwarancji wolności obywatelskich. A i wówczas podziemie

powinno dalej istnieć. Lecz przecież tych gwarancji nie będzie bez

masowego poparcia dla jawniaków . Gwarancje wymóc możemy odsłaniając przynajmniej częściowo-naszych ludzi. Żyjemy niestety w kręgu diabelskiej alternatywy.

Trzecie kluczowe pytanie brzmi zatem: czy diabelską alternatywę można

przełamać? Trzeba to zrobić, o ile nie chcemy zacząć realizować scenariusza napisanego przez komunistów, w ich scenariuszu istnieje pewnie

wariant, w "którym "S" blokuje samą siebie/niemożność zdecydowania się na szerszy ruch jawny, osłabiające odsłonięcie działaczy/,jak też wariant

w którym "Solidarność" .zachowując się zbyt ostro i radykalnie, musi utracić w oczach władzy potencjalne partnerstwo. W teorii/chyba niemożliwej do wcielenia w życie/istnieje też wariant, w którym "S" traci wiarygodność godząc się na zbyt daleko idące kompromisy. Ale najbardziej

wyszukaną odmianą diabelskiej alternatywy, której celem jest wyeliminowanie" Solidarności" z życia publicznego, odebranie Jej rangi-jest ta w której władza, czując zbyt małe poparcie dla jawniaków ze strony

społeczeństwa lub świadomie je pomijając-zaczyna rozmawiać na tematy

ważne dla Polski z zupełnie innym partnerem i podmiotem. Być może również uczciwym, ale innym niż "Solidarność" i jej tradycja sierpniowego

przewrotu i podziemnego trwania. Zysk dla społeczeństwa może być olbrzymi, mogą przecież powstać naprawdę niezależne instytucje życia publicznego. Trzeba byłoby jednak wówczas przyjąć, że skończyła się epoka

pewnej formuły działania i że "to, co robią jawniacy "S" i podziemie

pracują dalej!/jest wyłącznie środkiem wspomagającym, elementem nacisku, radykalnym biegunem dla jakiegoś zupełnie nowego podmiotu politycznego, reprezentanta społecznego, partnera władzy w nowej sytuacji

Brzmi to wszystko abstrakcyjnie. Zaczarowany krąg diabelskiej alternatywy można przecież próbować przekraczać także przy pomocy uporczywości naszego działania, nacisku, harmonijności przedsięwzięć, stwarzania

faktów dokonanych. Na razie mamy tylko jeden fakt dokonany :szybkie i

sprawne zorganizowanie się jawnego kierownictwa Związku. Kto stworzy

fakt następny?

Tomasz Litwin TW.SB. vel Michał Boni.

POPRZEDNI ARTYKUŁOczekiwania i nadziei już 28 miesięcy

NASTĘPNY ARTYKUŁBronek to swój chłop, czyli pani Krysiu KOCHAM PANIĄ!!

Alfred Rosłoń

Pragne Panstwa zainteresowac jasnymi i ciemnymi stronami dzialan podziemnej struktury SOLIDARNOsCI - Miedzyzakladowego Komitetu Koordynacyjnego „wola”. Moim celem jest, niedopuszczenie do zaklamywania niedawnej historii z lat 1982 - 1989

346 publikacje

0 komentarze