Klęska Barbary Bartuś

Rozmiary druzgocącej porażki, której doznała największa polska partia opozycyjna, Prawo i Sprawiedliwość, wprost przytłaczają w powiecie gorlickim. Przedstawicieli gorlickiej „armady” Barbary Bartuś trudno szukać na jakimkolwiek stanowisku wójta, czy burmistrza w regionie. Sromotnie przegrane wybory w Gorlicach (w dogrywce walczył KWW Witolda Kochana z Rafałem Kuklą z SLD, czyli dżuma z cholerą) i brak choćby jednego miejsca w zarządzie Powiatu Gorlickiego, o stanowisku starosty, czy wicestarosty nie wspominając, przepełniają tę czarę samorządowej goryczy, którą z zimną krwią napełniała już od dawna poseł Ziemi Gorlickiej Barbara Bartuś. I piszę to wszystko bez satysfakcji, choć od wielu lat zwracam uwagę, że pani poseł, z bardzo wielu względów, nie nadaje się do roli politycznego lidera i można odnieść wrażenie, że bardziej niż regionem interesuje się własną karierą.

Czy pamiętacie ostatnie wybory do Parlamentu Europejskiego. Wszędzie z ogromnych banerów reklamowych spoglądała na nas pani poseł i oświadczała, że trzeba służyć Polsce i słuchać Polaków. Takiej gigantycznej promocji naprawdę można było pozazdrościć. Skończyło się jednak tylko na kosztownej promocji, bo do PE poseł Bartuś nie dojechała. „Pijar” rządzi się jednak swoimi prawami. Hasło z banerów o służeniu i słuchaniu wyrzucono do kosza. I chociaż Gorliczanie, to też Polacy, to Gorliczan, na dłuższą metę pani poseł nie chciała słuchać (i nie będzie) i dlatego zafundowała swojej partii spektakularną klęskę w ostatnich wyborach samorządowych.

Kiepską ma zresztą passę pani poseł Barbara Bartuś już od jakiegoś czasu. Po „aferze madryckiej” posłów Hofmana, Kamińskiego i Rogackiego, także i nasza bohaterka musiała gęsto tłumaczyć się z kwoty ponad 200 tysięcy złotych, wydanej na tzw. podróże służbowe. Warto zapoznać się z sążnistym elaboratem pt. „Barbara Bartuś oświadczenie dotyczące podróży zagranicznych” na stronie www.barbarabartus.pl – jak ktoś ma wystarczająco dużo cierpliwości i wolnego czasu. Pouczające!

Przyglądając się kampanii wyborczej, za którą lwią część odpowiedzialności ponosi szefowa Prawa i Sprawiedliwości w Gorlicach, można było odnieść wrażenie, że obowiązywała straceńcza w istocie (dla partii) strategia popierania przegniłych i skorumpowanych lokalnych układów w naszych gminach i miasteczkach. Hasło „czas na zmiany” schowano głęboko pod dywan, bo za chwile będą wybory parlamentarne i nie warto zadzierać z lokalnymi kacykami, którzy przecież już za rok odpłacą się poparciem, bankietami, zaproszeniami i festynami. „Rąsia” „rąsię” myje. I „pijar” znowu zakwitnie. I na białym rumaku wjedziemy na Wiejską! W Polskę idziemy! Co ja bredzę?

Tutaj, na Ziemi Gorlickiej, tej Polski mamy coraz mniej. Pozostaje już tylko prywata!